Ο τίτλος άρθρου του Β. Μουλόπουλου στο χτεσινό «Το Βήμα» είναι ο τίτλος του σχολίου -γι' αυτό και τα εισαγωγικά- από το οποίο αναδημοσιεύουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: «Η ομοιομορφία της "μοναδικής σκέψης" κυριαρχεί σε τέτοιο βαθμό στα ΜΜΕ, ώστε ο αναγνώστης (ή ο ακροατής ή ο τηλεθεατής) αλλάζει χωρίς δεύτερη σκέψη εφημερίδα ανάλογα με την προσφορά: τα χαλιά, τα πλυντήρια, τα CD, τα ποτήρια.... Χωρίς να αισθανθεί τη διαφορά. Οσο για τους δημοσιογράφους, μεταπηδούν από μια εφημερίδα σε άλλη -πολιτικά και ιδεολογικά αντίθετη (υποτίθεται)- χωρίς να έχουν μεταβάλει πολιτικές ιδέες, τρόπο γραφής, οπτική γωνία για την κοινωνία. Και αυτό όχι γιατί, ως είθισται να λέγεται, "επαγγελματίες είμαστε, όλα τα κάνουμε", αλλά γιατί σε τελευταία ανάλυση, όπως λέει ο λαός, "όλες οι εφημερίδες ίδιες είναι, τα ίδια ψέματα λένε".

Ακόμη και η αισθητική των εφημερίδων είναι πλέον σχεδόν ταυτόσημη. Αν τις δείτε από μακριά στο περίπτερο, δεν μπορείτε να τις ξεχωρίσετε.

Ετσι, μετά τη "μόνη δυνατή οικονομία" φτάσαμε μοιραία στη "μόνη δυνατή πολιτική" και στη "μόνη δυνατή δημοσιογραφία". Αυτή που αρέσει στους πλούσιους και στους δυνατούς. Και αυτό εγώ το ονομάζω ολοκληρωτισμό».