Μέσα από τον αγώνα των λιμενεργατών του ΣΕΜΠΟ αναδεικνύεται η συνολική επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στο λιμάνι του Πειραιά, συνολικά σε κλάδους και χώρους κομβικής σημασίας για τους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου, μια επίθεση την οποία «τρέχει» με ιδιαίτερο ζήλο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Την ίδια ώρα που με διάφορα δελτία Τύπου, όπως αυτό που κυκλοφόρησε χτες το υπουργείο Ναυτιλίας, η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει ότι «υποστηρίζει πλήρως τα βασικά αιτήματα των εργαζομένων», στην πραγματικότητα έχει ήδη κάνει μια σειρά από βήματα στην κατεύθυνση της μετατροπής των λιμανιών, όπως και των διαμετακομιστικών κέντρων και των ναυπηγοεπισκευαστικών ζωνών, σε «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες».

Χαρακτηριστικά, το Φλεβάρη του 2017, η κυβέρνηση έφερε νόμο για τη σύσταση Εθνικού Μητρώου Φορτοεκφορτωτών Λιμένων και Ξηράς, από το οποίο εξαιρέθηκαν οι εργαζόμενοι στον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ και στα άλλα λιμάνια που είναι ΑΕ (λιμενεργάτες, χειριστές μηχανημάτων κ.ο.κ.), καθώς και στα διαμετακομιστικά κέντρα (π.χ. Θριάσιο)!

Η εξαίρεση αυτή ισοδυναμεί με πλήγμα σε μια σειρά από εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Συγκεκριμένα: Δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να μην καθορίζει με ΣΣΕ τους κανονισμούς διεξαγωγής φορτοεκφορτωτικών εργασιών. Εξαιρεί τους εργαζόμενους σε ΟΛΠ και ΟΛΘ από την ένταξη στα ΒΑΕ, αφού η νομοθεσία προβλέπει την ένταξη μόνο των πιστοποιημένων φορτοεκφορτωτών. Δεν θα ισχύουν τα μέτρα πρόληψης, ασφάλειας και προστασίας της υγείας για τους φορτοεκφορτωτές που προβλέπεται από το ΣΕΠΕ, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στην εργοδοσία με ένα μονομερή κανονισμό εργασίας να καθορίσει όλα τα παραπάνω.

Ο νόμος υπερψηφίστηκε από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ (Δημοκρατική Συμπαράταξη τότε, Κίνημα Αλλαγής τώρα), ΑΝΕΛ, Ενωση Κεντρώων, Ποτάμι, με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή να καταψηφίζει μεν επί της αρχής, σπεύδοντας ωστόσο να δηλώσει ότι οι ρυθμίσεις που αφορούν το Μητρώο «έρχονται να διορθώσουν αγκυλώσεις»...

Με αυτήν την ευρύτατη συναίνεση της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, «νομιμοποιήθηκε» η εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβάλει η «Cosco» στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του λιμανιού του Πειραιά, δηλαδή οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, ο χαρακτηρισμός των λιμενεργατών ως ανειδίκευτων εργατών, η πλήρης έλλειψη μέτρων για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.

Στρώθηκε παράλληλα το έδαφος για μονοπώλια που θα αναλάβουν τα άλλα μεγάλα, στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο, λιμάνια (π.χ. της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας, για τα οποία υπάρχει έντονο ενδιαφέρον αμερικανικών ομίλων).

Στο νόμο αυτόν ήρθε να «κουμπώσει» ο νέος κανονισμός προσωπικού που συμφώνησαν το Γενάρη η ΟΛΠ ΑΕ (ιδιοκτησίας «Cosco») με τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού που πλειοψηφούν στη διοίκηση της ΟΜΥΛΕ και την Ενωση Λιμενεργατών ΟΛΠ, αλλά και η ΣΣΕ που υπέγραψαν ΟΛΠ - ΟΜΥΛΕ. Ο κανονισμός για τους «μόνιμους» υπαλλήλους και λιμενεργάτες προβλέπει, μεταξύ άλλων, επιμήκυνση του εργάσιμου χρόνου (το 7,5ωρο - 37,5ωρο που ίσχυε έγινε 8ωρο - 40ωρο) δουλειά 7 μέρες τη βδομάδα χωρίς υπερωριακή αμοιβή, ελαστικές μορφές απασχόλησης, «αξιολόγηση», απολύσεις με μια απλή καταγγελία, ακόμα και εισαγωγή του ενεργού και ανενεργού χρόνου εργασίας. Επιπρόσθετα, με την εν λόγω σύμβαση άνοιξε ο δρόμος για το «μοντέλο» των υπεργολαβικών εργαζομένων, ό,τι δηλαδή ισχύει στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ.