Στο επίκεντρο της δράσης του έχει θέσει το μέτωπο της διεκδίκησης Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.

Την περασμένη Κυριακή, στη Γενική Συνέλευσή του, ο Σύλλογος συνόψισε την πείρα από τις πρωτοβουλίες που πήρε το προηγούμενο διάστημα και αποφάσισε τα επόμενα βήματά του.

Μέσα από την εισήγηση στη συνέλευση αλλά και τις τοποθετήσεις των εργαζομένων, αποτυπώθηκαν τα βασικά ζητήματα γύρω από τα οποία ξεδιπλώθηκε η δράση του σωματείου τους προηγούμενους μήνες: Η δουλειά χωρίς ωράριο, οι καθημερινές και συχνά απλήρωτες υπερωρίες, η δουλειά τις Κυριακές και τις αργίες, οι απολύσεις εργαζομένων και συνδικαλιστών, οι άθλιες συνθήκες που επικρατούν για τους εργαζόμενους μέσα από προγράμματα «voucher» και «δουλεμπορικά» γραφεία, η απειλή των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων, ήταν μερικά από τα οξυμένα προβλήματα για τα οποία ο Σύλλογος ανέπτυξε δράση, πήρε πρωτοβουλίες, οργάνωσε το άνοιγμά του σε πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα, σούπερ μάρκετ.

Στη συνέχεια της αγωνιστικής του δράσης, ο Σύλλογος προτάσσει τον αγώνα για κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ), με αυξήσεις στους μισθούς και δικαιώματα. Παλεύει κόντρα στις επιδιώξεις των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά και των εργοδοτικών συνδικαλιστών στην πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ) και σε μια σειρά σωματεία - εντολοδόχους της εργοδοσίας, για συμβάσεις κομμένες και ραμμένες στις αξιώσεις τους για κατοχύρωση της εργασιακής ζούγκλας.

Ο Μάρτης θα είναι μήνας αφιερωμένος στο πλατύ άνοιγμα στους εργαζόμενους σε πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα, ιδιαίτερα στους νέους σε ηλικία, με αιχμή την ενημέρωση για τις Συλλογικές Συμβάσεις και το κάλεσμα να πάρουν μέρος στον αγώνα για τη διεκδίκησή τους. «Τα επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία, οι Επιτροπές Αγώνα, πρωτοπόροι συνάδελφοι, αναλαμβάνουμε μεγάλη ευθύνη απέναντι στους συναδέλφους μας που η πλειοψηφία τους είναι νέοι, δεν γνωρίζουν τι θα πει Σύμβαση, τι μας εξασφαλίζει», ανέφερε χαρακτηριστικά η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου.

Το σωματείο βρίσκεται σε διαδικασία εμπλουτισμού του σχεδίου κλαδικής ΣΣΕ που έχει επεξεργαστεί. Στη βάση αυτή, διεκδικεί: Υπογραφή κλαδικής Σύμβασης με αυξήσεις στους μισθούς. Σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς διαχωρισμούς σε παλιούς και νέους εργαζόμενους. Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Κατάργηση της μερικής απασχόλησης, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και βελτίωση των συνθηκών δουλειάς. Κανένας εργαζόμενος να μην αμείβεται κάτω από τα 751 ευρώ.

Επιπλέον, το σωματείο θα προχωρήσει σε παρεμβάσεις μαζί με τους εργαζόμενους στα εμπορικά κέντρα «McArthurGlen» και «Smart Park» στα Σπάτα, με βασικά αιτήματα την τήρηση του ωραρίου, τη χορήγηση των ρεπό και τη δωρεάν μεταφορά των εργαζομένων από και προς τη δουλειά. Παράλληλα, συνεχίζει τη δράση του αναδεικνύοντας τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μέσα από «δουλεμπορικά» γραφεία, καθώς και για να επιστρέψει στη δουλειά μέλος της διοίκησης του σωματείου που απολύθηκε πρόσφατα από το «δουλεμπορικό» «In Group».

Ο Σύλλογος έχει αποφασίσει να οργανώσει εκδήλωση για την εργαζόμενη μητέρα, με αφορμή την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, καθώς στον κλάδο εργάζεται μεγάλο ποσοστό γυναικών. Τέλος, το Σωματείο θα σχεδιάσει πρωτοβουλίες μαζί με την Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ) και την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), διεκδικώντας νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας και άλλα αιτήματα που απασχολούν από κοινού το σωματείο και τους παραπάνω φορείς.

Στις τοποθετήσεις στη συνέλευση, οι εργαζόμενοι που πήραν το λόγο ανέδειξαν μια σειρά από πλευρές της επίθεσης που δέχονται, όπως και την ανάγκη να απαντήσουν με άνοδο της οργάνωσης και της πάλης.

Εργαζόμενοι στην επιχείρηση «Praktiker», μέλη του κλαδικού και του επιχειρησιακού σωματείου, αναφέρθηκαν στη φθορά της υγείας των εργαζομένων, τα εργατικά «ατυχήματα», τις μυοσκελετικές παθήσεις αλλά και μια σειρά από προβλήματα που δημιουργεί η εντατικοποίηση, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να διεκδικήσουν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μέτρα προστασίας της υγείας τους. Κατήγγειλαν επίσης την προσπάθεια της εργοδοσίας να εμποδίσει την παρέμβαση του επιχειρησιακού σωματείου, όπως έκανε και πρόσφατα με την «απάντηση» στις καταγγελίες για τη χρησιμοποίηση εργαζομένων στην ανακατασκευή καταστημάτων, σε ειδικότητες και εργασίες διαφορετικές από αυτές για τις οποίες έχουν προσληφθεί, ότι το Σωματείο... «δεν νομιμοποιείται να καταγγείλει παρά μόνο αν έχει τη ρητή σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου».

Εμποροϋπάλληλοι που δουλεύουν μέσα από «δουλεμπορικά» περιέγραψαν τη δουλειά - λάστιχο, όποτε και για όσο θέλουν οι εργοδότες, με ολιγόμηνες συμβάσεις που με διάφορα τεχνάσματα δεν μετατρέπονται ποτέ σε αορίστου χρόνου. «Δεν μπορεί να είναι αυτό το παρόν και το μέλλον μας. Τους φωνάζουμε ότι σκλάβοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε», τόνισαν χαρακτηριστικά.

Εργαζόμενοι από μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ στηλίτευσαν το ρόλο των εργοδοτικών συνδικαλιστών. Φέρνοντας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, εργαζόμενοι από την επιχείρηση «ΑΒ Βασιλόπουλος» μετέφεραν στους συναδέλφους τους πως «συνδικαλιστής» του επιχειρησιακού σωματείου, στην παρέμβαση με την οποία ζήτησαν να μπει «φρένο» στην επέκταση του καθεστώτος των εργολαβικών εργαζομένων, τους προέτρεψε «αν δεν τους αρέσει, να φύγουν» από την επιχείρηση!

Την πείρα τους από την προσπάθεια της εργοδοσίας, πριν από έναν περίπου χρόνο, να φέρει νέες ατομικές συμβάσεις με χειρότερους όρους εργασίας, μετέφεραν εργαζόμενες από την αλυσίδα «Η&Μ». Οι νέες συμβάσεις είχαν αποσυρθεί κάτω από την κινητοποίηση των εργαζομένων, μαζί με το κλαδικό τους σωματείο. Ωστόσο, οι εργαζόμενες υπογράμμισαν πως η εταιρεία εξακολουθεί να έχει στη διάθεσή της και να χρησιμοποιεί όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο: Οι νέοι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται με χειρότερους όρους, «αξιολογούνται» με βάση τα κριτήρια της επιχείρησης και του εσωτερικού κανονισμού, ενώ ο εργοδότης μπορεί να αξιοποιεί το προσωπικό «κατά την ελεύθερη κρίση του και τις ανάγκες της εταιρείας». Στο πλαίσιο αυτό, οι εμποροϋπάλληλοι πρόσφατα ενημερώθηκαν πως καλούνται να αναλάβουν και καθήκοντα καθαριότητας των χώρων των καταστημάτων.

Οι εργαζόμενοι μίλησαν ακόμα για τις επιδιώξεις των εργοδοτών να επιβάλουν επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις μέσα από τις οποίες θα τσακίσουν δικαιώματα. Πρόκειται για «συμβάσεις» που κατοχυρώνουν την «ευελιξία» των εργαζομένων, το διευθυντικό δικαίωμα, τους εσωτερικούς κανονισμούς των επιχειρήσεων και την «αξιολόγηση» με βάση τις «αξίες της εταιρείας».

Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η νέα Σύμβαση που φέρνει, σε πρώτη φάση στα καταστήματα Ελευσίνας και Μεγάρων, η επιχείρηση «LIDL», επιδιώκοντας να αξιοποιεί τους εργαζόμενους όπου και όπως θέλει, προβλέποντας τη δυνατότητα μετάθεσης σε οποιαδήποτε εγκατάσταση της εταιρείας στην Αττική, σε ίδιο ή διαφορετικό αντικείμενο, μόνιμα ή προσωρινά, χωρίς αυτό να θεωρείται βλαπτική μεταβολή. Η επιχείρηση είχε προτείνει πριν από λίγους μήνες Σύμβαση με «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου στους εργαζόμενους στην αποθήκη στα Καλύβια. Τότε ανακάλεσε την πρότασή της, κάτω από τις αντιδράσεις, ωστόσο σήμερα επαναφέρει ανάλογα σχέδια στα δύο καταστήματα. Παρουσιάζοντας μάλιστα τη Σύμβαση στους εργαζόμενους, ανέφερε πως η προσαρμογή στον ανταγωνισμό πανευρωπαϊκά απαιτεί συμβάσεις που να «κουμπώνουν» καλύτερα στο νομικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, ξεπερνώντας το «πεπαλαιωμένο» περιεχόμενο των σημερινών Συμβάσεων, δηλαδή όσα δικαιώματα έχουν απομείνει στους εργαζόμενους.

Αντίστοιχα, στην αλυσίδα σούπερ μάρκετ «Σκλαβενίτης», τα εργοδοτικά σωματεία έχουν υπογράψει επιχειρησιακή σύμβαση για την οποία πανηγυρίζουν, μαζί με τους συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας. Οι εργαζόμενοι όμως δεν την έχουν πάρει στα χέρια τους, ούτε έχουν ενημερωθεί για τους όρους της, αφού υπογράφηκε πίσω από τις πλάτες τους, χωρίς καμία συλλογική διαδικασία. Την ίδια στιγμή, στα αυτιά τους φτάνουν, προερχόμενες από την εργοδοσία και τους συνδικαλιστές της, αναφορές στην ανάγκη «εξορθολογισμού» των προβλέψεων που ισχύουν σήμερα.

Απέναντι σε αυτές τις «συμβάσεις», το σωματείο και οι εργαζόμενοι ξεκαθάρισαν πως αντιτάσσουν τις διεκδικήσεις, τα αιτήματα, τον αγώνα τους για Συλλογικές Συμβάσεις, τόσο κλαδική όσο και επιχειρησιακές, που να προβλέπουν αυξήσεις στους μισθούς, κατοχύρωση δικαιωμάτων, βελτίωση των συνθηκών εργασίας.