Οι συνέπειες της εφαρμογής της αντιλαϊκής στρατηγικής του κεφαλαίου στις αστικές συγκοινωνίες είναι χειροπιαστές τόσο για τους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ), όσο και συνολικότερα στο λαό που τα έχει ανάγκη.

Επαναφέροντας ορισμένα βασικά στοιχεία από το πρόσφατο αναλυτικό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» (6-7/1/2018), ξεχωρίζουν τα εξής:

• Για τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ οι εκρηκτικές αυτές συνέπειες εκδηλώνονται με τη μείωση μισθών, που φτάνει στο 45% μετά το 2009, τη μείωση προσωπικού, την εντατικοποίηση της εργασίας. Με βάση τα στοιχεία του ΟΑΣΑ, την περίοδο 2009 - 2016 το προσωπικό στις ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ μειώθηκε κατά 33,7%. Η έλλειψη προσωπικού οδηγεί σε εντατικοποίηση, κομμάτι της γενικότερης χειροτέρευσης των συνθηκών εργασίας. Στην ΟΣΥ έχουν συσσωρευτεί χιλιάδες μέρες άδειας και ρεπό, που δεν έχουν δοθεί ακόμα. Οι οδηγοί σε λεωφορεία και τρόλεϊ δεν προλαβαίνουν να κάνουν το προβλεπόμενο διάλειμμα. Η πίεση αυξάνεται όταν υπάρχει κίνηση στους δρόμους... Ακόμα, η εντατικοποίηση συμβάλλει στην αύξηση των προβλημάτων υγείας, ενώ το τεχνικό προσωπικό στα μέσα σταθερής τροχιάς αντιμετωπίζει παράλληλα σοβαρό πρόβλημα με την έλλειψη Μέσων Ατομικής Προστασίας.
• Η μείωση του αριθμού των οδηγών, σε συνδυασμό με τη δραματική μείωση των οχημάτων που κυκλοφορούν, λόγω έλλειψης τεχνικού προσωπικού και ανταλλακτικών, οδήγησε στη μεγάλη μείωση του συγκοινωνιακού έργου, που με τη σειρά της αύξησε τις δυσκολίες στη μετακίνηση των λαϊκών στρωμάτων μέσα στον αστικό ιστό.

Τα στοιχεία για τις οδικές συγκοινωνίες δείχνουν ότι την περίοδο 2009 - 2016:

-- Τα λεωφορεία που κυκλοφορούν μειώθηκαν κατά 54% και τα τρόλεϊ κατά 50%.

-- Ο αριθμός των επιβατών και στα δύο μέσα μειώθηκε κατά 33,5%.

Στα μέσα σταθερής τροχιάς τα στοιχεία δείχνουν:

-- Στον ηλεκτρικό, από το 2011 και μετά οι συρμοί που κυκλοφορούν μειώθηκαν κατά 27% και ο αριθμός των επιβατών κατά 35,4%.

-- Το μετρό αύξησε ελαφρώς τον αριθμό των συρμών (9,37%), κατά συνέπεια αυξήθηκε και το παραγόμενο έργο. Το τραμ έμεινε στα ίδια επίπεδα.

-- Και στα δύο μέσα σημειώθηκε μείωση του αριθμού των επιβατών, κατά 7,5% στο μετρό και κατά 30% στο τραμ.

Συνολικά, την περίοδο 2009 - 2016, ο αριθμός των επιβατών για όλα τα μέσα μειώθηκε κατά 26%.

• Αλλο στοιχείο που αναδεικνύει τη χειροτέρευση του συγκοινωνιακού έργου είναι η παλαιότητα του στόλου στις οδικές συγκοινωνίες. Ενδεικτικά: Το 43% των λεωφορείων είναι 16 - 20 ετών και το 60% των τρόλεϊ είναι 18 - 19 ετών. Στο μετρό έχουν αρχίσει και αποσύρονται τα τρένα πρώτης γενιάς, λόγω έλλειψης κονδυλίων για τη συντήρησή τους.
• Η λειτουργία των αστικών συγκοινωνιών με γνώμονα το κέρδος οδηγεί στην αύξηση της τιμής των εισιτηρίων. Σήμερα, η τιμή του εισιτηρίου έχει φτάσει το 1,40 ευρώ (από 0,80 που ήταν το 2009), καταγράφοντας αύξηση 75% την περίοδο 2009 - 2016. Μια τετραμελής οικογένεια για να μετακινηθεί χρειάζεται να πληρώσει με τα σημερινά δεδομένα 11,2 ευρώ πηγαινέλα. Τα τελευταία 25 χρόνια, η τιμή του εισιτηρίου αυξήθηκε 5,5 φορές, αντίθετα ο κατώτατος μεικτός μισθός αυξήθηκε μόλις 2 φορές. Στόχος αυτής της πολιτικής είναι οι αστικές συγκοινωνίες να χρηματοδοτούνται εξολοκλήρου από τα δικά τους έσοδα. Ο ΟΑΣΑ έχει καθιερώσει το λεγόμενο συντελεστή ανάκτησης του κόστους λειτουργίας, μετρώντας πόσα από τα έξοδά του καλύπτονται από τα έσοδα από εισιτήρια. Το 2009 ο συντελεστής ήταν 38%. Δηλαδή, αν το κόστος λειτουργίας των αστικών συγκοινωνιών ήταν 100 ευρώ, τα 38 ευρώ καλύπτονταν από τα εισιτήρια. Από το 2012 ο συντελεστής κινείται σταθερά πάνω από το 60%, φτάνοντας μέχρι και το 73% το 2015.
• Την ίδια στιγμή, η κρατική χρηματοδότηση έχει μειωθεί δραματικά: Από 490 εκατομμύρια ευρώ το 2009, έφτασε τα 116 εκατομμύρια το 2016, καταγράφοντας μείωση 76%! Για το 2017 είχε προϋπολογιστεί κονδύλι μόλις 80 εκατ. ευρώ.