Παρασκευή 21 Ιούλη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΤΕ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ
Τίμησε τους αλύγιστους των έκτακτων στρατοδικείων του 1947 - 1949

«Αναγραφή συνθημάτων», τροφοδοσία ανταρτών, απείθεια «εις διαταγήν αστυνομικών δυνάμεων», περίθαλψη και παροχή βοήθειας στους αντάρτες, «μη αναγγελία άφιξης ανταρτών», «προσηλυτισμός» κ.λπ.: Αυτά είναι μερικά από τα «αδικήματα» που εκδικάστηκαν στα έκτακτα στρατοδικεία στο Ηράκλειο το 1947 - 1949, την περίοδο του αγώνα του ΔΣΕ. Οι ποινές ήταν εκτελέσεις, ισόβια δεσμά, καθείρξεις κ.λπ. Ολους εκείνους τους καταδικασθέντες κομμουνιστές και αγωνιστές τίμησε η ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ, το Σάββατο 15 Ιούλη, στην πλατεία της Αγ. Βαρβάρας στα Καμίνια. Η εκδήλωση που διοργάνωσε είχε τίτλο «Η αλύγιστη στάση στα στρατοδικεία και τα εκτελεστικά αποσπάσματα. Τα έκτακτα στρατοδικεία στο Ηράκλειο 1947 - 1949» και πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση των έκτακτων στρατοδικείων στο Ηράκλειο.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης αποκαλύφθηκε τιμητική πλάκα, αφιερωμένη στους 10 εκτελεσμένους από το έκτακτο στρατοδικείο Ηρακλείου. Την αποκάλυψη έκανε ο Σάββας Βασιλειάδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από την ΤΕ Ηρακλείου του Κόμματος και τις ΤΟ της ΚΝΕ.

Δεκάδες οι καταδικασμένοι

Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Ανδρέας Κοκοσάλης, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε:


«Μια σχετικά άγνωστη σελίδα της Ιστορίας του Κόμματός μας και του λαϊκού κινήματος στον τόπο μας αποτελούν τα έκτακτα στρατοδικεία της περιόδου του εμφυλίου που λειτούργησαν και στο Ηράκλειο.

Μόνο κατά την περίοδο 1947 - 1949 έχουμε καταγράψει έως τώρα καταδικαστικές αποφάσεις στο Ηράκλειο για πάνω από 90 μέλη, στελέχη, φίλους και οπαδούς του ΚΚΕ, εκ των οποίων 15 καταδικάστηκαν σε θάνατο. Βεβαιωμένα εκτελέστηκαν 10, στο συνήθη τόπο εκτελέσεων, στο Στόμιο, δίπλα στο παλιό νεκροταφείο, λίγο παρακάτω δηλαδή από την πλατεία όπου σήμερα πραγματοποιούμε την εκδήλωσή μας.

Αποτελεί άγνωστη σελίδα η περίοδος των έκτακτων στρατοδικείων, ειδικά στο Ηράκλειο, γιατί τα αστικά επιτελεία και οι λογής - λογής «ιστοριολόγοι» της περιοχής μας σκοπίμως την αποσιωπούν. Την αποσιωπούν ακριβώς γιατί περίτρανα ανατρέπει μια σειρά επιχειρήματα που ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούν ενάντια στο Κόμμα μας και στο εργατικό κίνημα...

(...) Αντικειμενικά μετά την απελευθέρωση οξύνθηκε η σκληρή ταξική ένοπλη αναμέτρηση, που είτε θα οδηγούσε στην ανατροπή της αστικής εξουσίας, με απομόνωση και των ξένων στηριγμάτων της, είτε στην ήττα των λαϊκών δυνάμεων, στην απομόνωση του ΚΚΕ και στην επανασταθεροποίηση της αστικής εξουσίας. Αυτός ήταν αντικειμενικά ο χαρακτήρας της ένοπλης ταξικής αναμέτρησης του Δεκέμβρη του 1944, η περίοδος που ακολούθησε μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, που ονομάστηκε περίοδος της «λευκής τρομοκρατίας» και η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ 1946 - 1949.

Ο Ανδρέας Κοκοσάλης
Ο Ανδρέας Κοκοσάλης
Επιβεβαιώθηκε έτσι και στη χώρα μας η πείρα του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, ότι οι κυρίαρχες τάξεις δεν παραιτούνται οικειοθελώς από τα προνόμιά τους. Μπρος στον κίνδυνο η τάξη των καπιταλιστών να χάσει συνολικά τα προνόμιά της δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα...

(...) Στο πλαίσιο αυτό γίνεται αντιληπτό το γεγονός ότι το κράτος, μετά την απελευθέρωση τον Οκτώβρη του 1944, ως μηχανισμός καταστολής των αστών, προσάρμοσε όλες του τις λειτουργίες με τέτοιο τρόπο ώστε να συντρίψει στρατιωτικά, πολιτικά και ιδεολογικά τις λαϊκές δυνάμεις που είχαν βγει στο προσκήνιο καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '40, και φυσικά την πολιτική τους πρωτοπορία, το ΚΚΕ.

Δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί από αυτόν τον κανόνα η Δικαιοσύνη. Κομβικό σημείο της θωράκισης της άρχουσας τάξης αποτέλεσε το Γ' Ψήφισμα του 1946. Με βάση αυτό συγκροτήθηκαν τα έκτακτα στρατοδικεία σε ολόκληρη τη χώρα.

Το μένος της αστικής τάξης απέναντι στο ΚΚΕ

Ετσι, στις 8 Μάη του 1947 αποφασίζεται η ταυτόχρονη ίδρυση έκτακτων στρατοδικείων και στην Κρήτη. Δεν είναι τυχαία η ημερομηνία, καθώς συμπίπτει με την ένταση της κρατικής και παρακρατικής καταστολής, σε μία περίοδο που φουντώνει ο αγώνας του ΔΣΕ σε ολόκληρη τη χώρα και στην Κρήτη.

Κάθε δίκη του έκτακτου στρατοδικείου Ηρακλείου, κάθε θανατική καταδίκη, κάθε εκτέλεση σηματοδοτούσε κι ένα βήμα στην περαιτέρω σκλήρυνση της στάσης του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού. Κύρια στόχευση ήταν να προκαλέσει σύγχυση και κλίμα ηττοπάθειας στις ομάδες του ΔΣΕ και να τις αποκόψει από τις λαϊκές δυνάμεις που τις στήριζαν. Ετσι, για παράδειγμα:

- Η πρώτη εκτέλεση στο Ηράκλειο πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιούνη του 1947. Παρόλο που ήταν αποτέλεσμα της 1ης απόφασης του έκτακτου στρατοδικείου Ηρακλείου στα μέσα του Μάη, ως απάντηση στην κατάληψη της Ιεράπετρας από τον ΔΣΕ, λαμβάνει χώρα την περίοδο που κορυφώνεται η ένοπλη σύγκρουση στις νότιες κορυφές του Ψηλορείτη. Εκείνη τη μέρα εκτελέστηκε ο σύντροφός μας Κωσταρέλος Χρήστος, με καταγωγή από τα Τρίκαλα, ένας από τους 60 περίπου σκαπανείς που απέδρασαν στις 20 Απρίλη του 1947 από το στρατόπεδο του Αγίου Νικολάου και συγκρότησαν την 1η ομάδα του ΔΣΕ στην Ανατολική Κρήτη, με καπετάνιο τον Γιάννη Ποδιά. Την ίδια αντιμετώπιση θα έχουν αρκετοί από τους αποδράσαντες σκαπανείς και άλλοι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού που πιάστηκαν τα επόμενα χρόνια.

- Της εκτέλεσης αυτής είχε προηγηθεί, στις 21 Ιούνη του 1947, η πολυπληθής δίκη 26 πρωτοπόρων εργατών, οι περισσότεροι κομμουνιστές, για το δολοφονικό όργιο του αστικού κράτους ενάντια στην εργατική τάξη του Ηρακλείου, που ακολούθησε μετά τη σύλληψη του κομμουνιστή προέδρου του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και οδήγησε στη δολοφονία του ίδιου του Στρατή Περγαλίδη και των κομμουνιστών εργατών Χρήστου και Κώστα Χατζηγεωργίου από τα βόλια των δυνάμεων της χωροφυλακής.

- Αλλο παράδειγμα αποτελεί το έκτακτο στρατοδικείο στις 27 Ιούνη 1947, που πέρασε σχεδόν το μισό χωριό Κασσάνοι Πεδιάδας, με στόχο την τρομοκράτηση των κατοίκων του για τη βοήθεια που προσέφεραν στην ομάδα του ΔΣΕ με καπετάνιο τον Γιάννη Ποδιά, όπου είχε λημεριάσει για ένα βράδυ στα τέλη του Μάη του ίδιου χρόνου.

- Δεκάδες είναι οι Λασιθιώτες που καταδικάζονται από το έκτακτο στρατοδικείο Ηρακλείου για τη βοήθεια που προσέφεραν στους αντάρτες του ΔΣΕ, που έδρασαν για ένα μήνα περίπου στο νομό τους.

- Την άνοιξη του 1948, και ενώ το αντάρτικο τουφέκι έχει σιγήσει στην Ανατολική Κρήτη, το αστικό κράτος απαντά με ένταση της τρομοκρατίας, παίρνοντας προληπτικά μέτρα στο φούντωμα του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ στην ηπειρωτική Ελλάδα και στο νομό Χανίων. Ετσι, συλλαμβάνει δεκάδες συντρόφους μας, που δρούσαν σε συνθήκες παρανομίας μέσα στην πόλη του Ηρακλείου, τους οποίους την 1η Ιούνη του 1948 περνά από στρατοδικείο και πέντε καταδικάζονται σε θάνατο. Ανάμεσα τους 2 νεαρές έφηβες ΕΠΟΝίτισσες: η Βαγγελιώ Αρμενάκη και η Βαγγελιώ Φωτιάδου. Μαζί με τις 2 ΕΠΟΝίτισσες, ακόμη 3 σύντροφοί μας, οι Ψαριανός Γιάννης, Παπαδοπεράκης Ιωσήφ και Μπετεινάκης Νίκος εκτελέστηκαν στις 5 Ιούνη του 1948.

- Εκεί όμως που το αστικό κράτος αποκάλυψε το μένος του ήταν στη δίκη του στελέχους του ΚΚΕ Νίκου Σαμαρίτη και των 3 συντρόφων του, των Καζεπίδη Αλέξανδρου, Σφακιανάκη Αριστείδη και Καλαϊτζάκη Γιώργου, που πραγματοποιήθηκε στις 3 Ιούλη του 1948. Και οι τέσσερις σύντροφοί μας, διαλεχτά παιδιά του λαού, καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν στις 8 Ιούλη 1948. Αυτά συνέβησαν ενώ είχε πια ηττηθεί στο στρατιωτικό πεδίο ο Δημοκρατικός Στρατός στην Κρήτη και επιπλέον, τουλάχιστον έως το Γενάρη του 1949, το έκτακτο στρατοδικείο Ηρακλείου δίκαζε και καταδίκαζε ασταμάτητα.

Επιβεβαιώθηκε και σε αυτήν την ιστορική περίοδο ένα συμπέρασμα διαχρονικής αξίας για ένα ΚΚ, ότι το αστικό κράτος ως όργανο κυριαρχίας της αστικής τάξης καθορίζει και το ρόλο και τα όρια του κοινοβουλίου, της κυβέρνησης, της Δικαιοσύνης και όχι το αντίθετο, που κατά κόρον προπαγανδίζεται, ιδιαίτερα σε συνθήκες αμφισβήτησης της κυριαρχίας της, όπως αυτές που είχαν διαμορφωθεί τη δεκαετία του 1940. Ετσι εξηγείται αυτό το μένος από την αστική τάξη απέναντι στο ΚΚΕ, παρά τη νίκη της στα πεδία των μαχών».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ