Παρασκευή 21 Ιούλη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
Προσφορά στο Κόμμα

Ο χώρος που θα λειτουργεί το Μουσείο και θα υπάρχει το Μνημείο, όπως αναφέρεται και στο κάλεσμα έχει παραχωρηθεί στο ΚΚΕ από τα παιδιά του Χρήστου και της Ελένης Ζούνη (Αποστόλη, Βασίλη, Νίκο).

Ο παλαίμαχος κομμουνιστής Χρήστος Ζούνης γεννήθηκε το 1914 στο χωριό Θεοτόκος Κόνιτσας του Ν. Ιωαννίνων από γονείς αγρότες. Ορφάνεψε μικρός, αφού ο πατέρας του σκοτώθηκε το 1921 στη Μικρασιατική Καταστροφή. Από μικρός στη βιοπάλη, το 1943 εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση από τις γραμμές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Κυνηγημένος εντάχθηκε στον ΔΣΕ. Το 1948 τραυματίστηκε σοβαρά σε μάχη και πιάστηκε από τον εχθρό. Καταδικάστηκε σε ισόβια. Αργότερα η ποινή του μετατράπηκε σε 20 χρόνια φυλακή. Πέρασε από τις φυλακές των Ιωαννίνων, της Θεσσαλονίκης, των Χανίων, της Αίγινας και από τα Γιούρα. Ηταν μαζί με τους συντρόφους Χαρίλαο Φλωράκη, Κώστα Λουλέ, Αντρέα Γκόντζο, σύντροφό του στην ΚΟΒ Κόνιτσας και άλλα στελέχη του ΚΚΕ.

Το 1962, αφού είχε εκτίσει τα 3/4 της ποινής του, αφέθηκε ελεύθερος με εξαετή αναστολή. Συνεχίζει τον αγώνα ως οικοδόμος πλέον, ως μέλος της ΕΔΑ και του ΚΚΕ.

Ολη η ζωή του ήταν αφιερωμένη στον αγώνα για τα ιδανικά του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Η στάση του αποτελεί παράδειγμα γνήσιου λαϊκού αγωνιστή, αταλάντευτου κομμουνιστή, αφοσιωμένου στο ΚΚΕ και στα ιδανικά του.

Η Ελένη Ζούνη γεννήθηκε στη Βούρμπιανη Κόνιτσας του Ν. Ιωαννίνων το 1915. Από μικρή έμεινε ορφανή. Από τα νεανικά της χρόνια ακόμα εντάχθηκε στο λαϊκό κίνημα πλάι στο σύζυγό της, παλαίμαχο κομμουνιστή και στέλεχος του ΚΚΕ, Χρήστο Ζούνη. Σε όλη της τη ζωή, μέσα στην αγριότητα της εποχής, με τη στάση της, πιστή στα ιδανικά του ΚΚΕ, έδειξε πως μπορεί να ζει με το κεφάλι ψηλά, να μην τη λυγίσουν εξορίες, φυλακές, εκβιασμοί, προσβολές και το καθημερινό «αποκήρυξε τον άντρα σου για να περάσεις καλά». Εμεινε για αρκετά χρόνια μόνη της με τα παιδιά της πολιτικοί πρόσφυγες στη ΣΔ της Ρουμανίας και τον άντρα της στις φυλακές. Παρ' όλα αυτά, συνέχισε τον αγώνα και πάλεψε για τη συνένωση της οικογένειάς της και τον επαναπατρισμό των παιδιών της, καθώς και για έρθουν καλύτερες μέρες στον τόπο της. Μέχρι τέλους, αταλάντευτα έμεινε πιστή στο ΚΚΕ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ