Σε νέο γύρο διαγκωνισμών για τα «μάτια του κεφαλαίου» επιδόθηκαν χτες στην Ολομέλεια της Βουλής κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τη ΝΔ και από κοντά τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με αφορμή το νομοσχέδιο του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής με τίτλο «Μέτρα μείωσης του κόστους εγκατάστασης υψίρρυθμων δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Εναρμόνιση της νομοθεσίας στην Οδηγία 2014/61/ΕΕ και άλλες διατάξεις».

Σε πλήρη «αρμονία» με τις συνοπτικές διαδικασίες του επείγοντος υπερψήφισαν το αντιλαϊκό νομοσχέδιο, το οποίο, όπως σηματοδοτεί ακόμα και ο τίτλος του, εξασφαλίζει νέες διευκολύνσεις, προνόμια και παροχές στους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Παράλληλα, έστησαν το γνωστό γαϊτανάκι, με την κυβέρνηση να τα «δίνει όλα» για να δείξει ότι είναι αξιόπιστη και ικανή δύναμη να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου τσακίζοντας τις ανάγκες του λαού και από την άλλη η ΝΔ να επιτίθεται στην κυβέρνηση επειδή καθυστερεί το κλείσιμο της «αξιολόγησης», κατηγορώντας την (π.χ. εισηγήτρια της ΝΔ Αν. Ασημακοπούλου) για «ιδεοληψία» «σε βάρος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας» και «ανικανότητα».

«Τσακώνονται όχι επί της ουσίας του νομοσχεδίου, άλλωστε συμφωνούν σε αυτό, αλλά για τα ζητήματα που αφορούν το πώς θα ξεγελάσουν και θα εξαπατήσουν, το πώς θα εγκλωβίσουν τα λαϊκά στρώματα και τη λαϊκή δυσαρέσκεια ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη» σχολίασε την αντιπαράθεση, από το βήμα της Ολομέλειας, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος.

Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση κάνει διαπραγμάτευση και «μάλιστα σκληρή», για το «πώς θα μπορέσει με τις λιγότερες δυνατόν αντιστάσεις και αντιδράσεις να υλοποιήσει τη νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, τα νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα τα οποία σχεδιάζονται» για να «θωρακιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, σε μία περίοδο αβέβαιης καπιταλιστικής ανάκαμψης». «Από την άλλη μεριά, τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης πιέζουν την κυβέρνηση να κλείσει γρήγορα τη διαπραγμάτευση, δηλαδή να προχωρήσει γρήγορα στη δεύτερη αξιολόγηση και στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Αλλωστε, κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν συμφωνήσει στο πλαίσιο και στη στρατηγική της πολιτικής και αυτό φάνηκε τον Αύγουστο του 2015 με την ψήφιση του τρίτου μνημονίου».

Επισήμανε ότι η διαπραγμάτευση «αντανακλά την όξυνση των επιμέρους αντιθέσεων ανάμεσα στα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα», «το γεγονός της αβέβαιης καπιταλιστικής ανάκαμψης και των ανισόμετρων αποτελεσμάτων». «Ομως παρά τις επιμέρους αντιθέσεις, ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ σχεδιάζουν συνολικά τα μέτρα τα οποία τσακίζουν τα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα, τσακίζουν την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης».

Σημείωσε ότι αυτές τις αντιθέσεις, αλλά και τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος, αντανακλά και η συζήτηση για το μέλλον της ΕΕ, ξεκαθαρίζοντας ότι «ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται και ο ίδιος ο χαρακτήρας της ΕΕ ως λυκοσυμμαχίας δεν πρόκειται να αλλάξει. Δεν πρόκειται η Ευρώπη να γίνει κοινό σπίτι των λαών όσο κυριαρχούν τα μονοπώλια και ο καπιταλισμός. Αυτού του είδους οι αντιλήψεις οδηγούν στον αφοπλισμό και τη χειραγώγηση του εργατικού κινήματος».

Οσον αφορά το νομοσχέδιο, όπως ανέδειξε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, επικαιροποιεί προηγούμενο νόμο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στη βάση της κοινοτικής Οδηγίας για την παραπέρα απελευθέρωση των ψηφιακών τηλεπικοινωνιών, και παρέχει νέες διευκολύνσεις στα μονοπώλια, με επιπρόσθετες επώδυνες συνέπειες σε βάρος των εργαζομένων του κλάδου και τα λαϊκά στρώματα. Ενδεικτικά, προβλέπεται η υποχρεωτική εγκατάσταση νέων δικτύων και στοιχείων συνδεσιμότητας υψηλών ταχυτήτων σε οικοδομές, κοινόχρηστους χώρους, οικοδομικά συγκροτήματα, ενώ η επιβάρυνση θα πέφτει στις πλάτες των εργαζομένων. Τέτοιες εγκαταστάσεις προβλέπονται και στα δημόσια έργα, που πάλι θα βγαίνουν από την τσέπη του λαού. Ο Γ. Δελής δήλωσε ότι το ΚΚΕ καταψηφίζει το νομοσχέδιο, τονίζοντας ότι αντιστρατεύεται πλήρως τα λαϊκά συμφέροντα.

Μάλιστα, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Νίκος Παππάς, επιχειρώντας να απαντήσει στο ΚΚΕ, επιστράτευσε το «επιχείρημα» ότι δεν είναι ίδιος ο καπιταλισμός της Χιλής με αυτόν της Σουηδίας! Απαντώντας, ο Ν. Καραθανασόπουλος σημείωσε, ανάμεσα σε άλλα, πως πρόκειται για «διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης του καπιταλισμού και των παραγωγικών δυνάμεων, της παραγωγικότητας της εργασίας που δεν μπορούν να συγκριθούν, αλλά αυτό δεν αναιρεί ότι και στα δύο υπάρχει καπιταλιστικό σύστημα, εκμετάλλευση».