Παρασκευή 24 Μάρτη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σενάρια...

«Είναι καιρός να αποχαιρετήσουμε την ιδέα ότι στην Ευρώπη δεν φέρουμε οι ίδιοι την ευθύνη για την ασφάλειά μας. Είναι σωστή η παρατήρηση ότι η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να ξυπνήσει. Η συνεργασία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της διατλαντικής κοινότητας. Η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει, όμως, να είναι σε θέση να αντιμετωπίζει μόνη της κρίσεις και διενέξεις στη γειτονιά μας». Αυτά έγραφε, ανάμεσα σε άλλα, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στα «Νέα», ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Ζ. Γκάμπριελ, ενόψει της αυριανής Συνόδου της Ρώμης, λέγοντας παράλληλα πως «η πορεία προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι η σωστή και η μοναδική», αφού «καμία χώρα της Ευρώπης, ούτε και η Γερμανία, μπορεί πλέον να τα καταφέρει μόνη της». Επιβεβαιώνει, δηλαδή, ότι το ζήτημα της στρατιωτικής ενίσχυσης της Ενωσης για τη διασφάλιση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, στον ανταγωνισμό της με άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη και κέντρα, είναι κεντρικό στοιχείο σε όλα τα πιθανά - κι εν μέρει ανταγωνιστικά - σχέδια για το μέλλον της ιμπεριαλιστικής ένωσης, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες «προτιμήσεις» τμημάτων του κεφαλαίου για το πώς θα γίνει κάτι τέτοιο. Το ίδιο, άλλωστε, έδειξε και το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που ζητάει τη δημιουργία «μάχιμων μονάδων» για τους ταραγμένους καιρούς που βλέπουν στον ορίζοντα οι καπιταλιστές.

... για τίγρεις

Οσο για το αν όλα τα παραπάνω αποτελούν απλά μια «φιλολογική» συζήτηση ανάμεσα στα τμήματα του κεφαλαίου, χαρακτηριστικά είναι τα όσα λέει - λίγες σελίδες παρακάτω στην ίδια εφημερίδα - ο Κ. Μπιλντ, πρώην πρωθυπουργός της Σουηδίας και ειδικός απεσταλμένος της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις για τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, σχετικά με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια: «Για να αντιμετωπίσει τους αναδυόμενους κινδύνους στα Βαλκάνια, η ΕΕ θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει τη βούληση και τα μέσα να δράσει πραγματοποιώντας στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή. Μια τέτοια κίνηση θα έστελνε το ηχηρό μήνυμα ότι οι στρατιωτικές της δυνάμεις δεν είναι χάρτινες τίγρεις και ότι είναι ικανή να προσφέρει κάτι περισσότερο από λόγια». Οταν η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών φτάνει στο σημείο που οι καπιταλιστές χρειάζονται «κάτι περισσότερο από λόγια» και «χάρτινες τίγρεις», η εργατική τάξη και οι λαοί της περιοχής είναι φανερό ότι επείγει να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στα σχέδια των αστικών τους τάξεων, για αποδέσμευση απ' όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, με την εξουσία και την οικονομία στα χέρια τους...

Μόνιμοι «κόφτες» παντού

«Αυτοί που πληρώνουν περισσότερο αυτήν την καθυστέρηση είναι οι πιο αδύναμοι Ελληνες και οι άνεργοι, γιατί αν δεν υπάρξει ανάπτυξη και επενδύσεις δε θα μειωθεί η ανεργία». Η διατύπωση ανήκει στον Δ. Παπαδημούλη και είναι άλλη μια στον ίδιο «ντορό», της προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει το λαό ότι αξίζει να «βιάζεται» για το κλείσιμο της «αξιολόγησης» και να προσμένει τις μέρες της «δίκαιης ανάπτυξης». Βεβαίως, στην ίδια συνέντευξη σπεύδει να ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά επιστροφή δικαιωμάτων που χάθηκαν, καταλογίζοντας σ' αυτά την ευθύνη για τα κρατικά ελλείμματα και το χρέος. Λέει χαρακτηριστικά: «Στη συζητούμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, να μπει ακόμα και δημοσιονομικός κόφτης, με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Δεν πρέπει να ξαναγυρίσουμε στα ελλείμματα και τα χρέη...». Ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί και στο «ξεσάλωμα» των δαπανών που γινόταν και προκαλούσε μεγάλες τρύπες στα έσοδα. Προφανώς, όταν μιλάει για «ξεσάλωμα», δεν αναφέρεται ούτε στον «αναπτυξιακό νόμο» που ψήφισε η κυβέρνηση και χαρίζει εκατομμύρια στους «επενδυτές», ούτε στις φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές που διατηρούνται για λογαριασμό του κεφαλαίου, ούτε στο τζάμπα εργατικό δυναμικό που παρέχεται στους επιχειρηματικούς ομίλους μέσω του ΟΑΕΔ. Ο μόνιμος (συνταγματικός) «δημοσιονομικός κόφτης», στα χρόνια της επερχόμενης «δίκαιης ανάπτυξης», μαζί με τον «κόφτη» στις συντάξεις που αποκάλυψε χτες ο «Ριζοσπάστης», είναι ενδεικτικοί για να αντιληφθούν οι εργαζόμενοι ότι οι θυσίες στο όνομα της ανάκαμψης δεν έχουν τέλος...

Κύλησε ο τέντζερης...

Εκπρόσωποι της ΠΑΣΠ από το Οικονομικό της Νομικής συναντήθηκαν με τον δήμαρχο Αθηναίων, Γ. Καμίνη, με αφορμή την «πιάτσα» διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών που έχει στηθεί έξω από τη σχολή τους. Το συγκεκριμένο υπαρκτό πρόβλημα αξιοποιήθηκε από τον δήμαρχο Αθηναίων και με την (αναμενόμενη) συναίνεση της ΠΑΣΠ, για να πέσει ξανά στο τραπέζι η πρόταση για «δημιουργία χώρων ιατρικώς ελεγχόμενης χρήσης ουσιών, που θα περιορίσουν τη δημόσια χρήση και τους θανάτους στο δρόμο»... Η έγνοια τους, δηλαδή, δεν είναι να απεξαρτηθούν οι χρήστες, αλλά να μη χαλάνε την εικόνα της πόλης. Γι' αυτό προτείνουν να μεταφερθεί η «πιάτσα» και να κρυφτεί σε τέσσερις τοίχους, με το πρόσχημα του υποτιθέμενου ιατρικού ελέγχου. Σημειώνουμε ότι επιστημονικοί φορείς που ασχολούνται με την τοξικοεξάρτηση, επανειλημμένα έχουν εκφράσει τη διαφωνία τους με τέτοιους χώρους για «επιστημονικούς, κοινωνικούς, νομικούς και ηθικούς λόγους». Μάλιστα, στις χώρες όπου λειτουργούν, αυξάνεται σταθερά η χρήση ηρωίνης και όσοι συμμετέχουν σε «ελεγχόμενη χρήση» δεν έχουν την τάση να ενταχθούν σε προγράμματα απεξάρτησης. Βέβαια, τέτοιες πλευρές αφήνουν εντελώς αδιάφορους τους οπαδούς της διαχείρισης του προβλήματος με λογικές «μείωσης της βλάβης», μέσα από τις οποίες νομιμοποιείται στη συνείδηση της κοινωνίας η χρήση ναρκωτικών, απομονώνονται οι οικονομικές και κοινωνικές αιτίες ενός σύνθετου φαινομένου και ανάγεται σκόπιμα σε πρόβλημα ιατρικό και «δημόσιας τάξης».

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1905 Πεθαίνει ο Γάλλος συγγραφέας μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας Ιούλιος Βερν.

1926 Γεννιέται ο Ιταλός θεατρικός συγγραφέας Ντάριο Φο, που το 1997 τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας.

1934 Πεθαίνει ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος (Θεόφιλος Χατζημιχαήλ).

1935: Εκτελούνται οι στρατηγοί Παπούλας και Κοιμήσης, ως πρωταίτιοι της βενιζελικής απόπειρας πραξικοπήματος της 1ης Μαρτίου. Ερήμην σε θάνατο καταδικάστηκαν οι Ελευθέριος Βενιζέλος και Νικόλαος Πλαστήρας.

1943 Υστερα από πολυήμερες μάχες, ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει τα Γρεβενά. Ο λαός της πόλης υποδέχεται τους ελευθερωτές του με ενθουσιασμό.

1944 Αποδρούν από το γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Στάλαγκ Λουφτ 3 στην κατεχόμενη Πολωνία 76 κρατούμενοι. Μόλις τρεις από αυτούς καταφέρνουν να φτάσουν στην ουδέτερη Ελβετία, ενώ οι υπόλοιποι 73 συλλαμβάνονται. Από αυτούς οι 50 παραδίδονται στην Γκεστάπο και εκτελούνται χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και ο Ελληνας ανθυποσμηναγός Σωτήρης Σκάντζικας. Το περιστατικό θα αποτυπωθεί πολλά χρόνια αργότερα στην ταινία «Η μεγάλη απόδραση».

1946 Λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 31/3, από τις οποίες το ΕΑΜ καλεί σε αποχή, πάνω από 100.000 λαού στη Θεσσαλονίκη δίνουν το «παρών» σε συγκέντρωση με κύριο σύνθημα: «Αποχή - Δημοκρατία - Ανεξαρτησία». Ανάλογες μαζικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν στο Ποδηλατοδρόμιο του Πειραιά, το Βόλο, την Πάτρα, το Αγρίνιο, τα Τρίκαλα, τη Λάρισα, τη Λαμία, τον Τύρναβο, την Ελασσόνα, την Αγιά, την Καρδίτσα, την Αμαλιάδα, την Καλαμπάκα, την Ξάνθη, την Πρέβεζα, την Ορεστιάδα, την Κέρκυρα, τη Λευκάδα, τη Σύρο, τη Χίο, τη Μυτιλήνη κ.α.

1960 Σε Εκθεσή του προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Παντελής Καραγκίτσης (Σίμος) καταγράφει τις αντιδράσεις των φυλακισμένων και εξορίστων γύρω από τις αποφάσεις της 6ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ. Σύμφωνα με την Εκθεση, οι σημαντικότερες από αυτές σημειώθηκαν στον Αη Στράτη και περιστράφηκαν κυρίως στις αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, καθώς και τα εξής ζητήματα: α) Την κριτική, καθαίρεση και διαγραφή του Νίκου Ζαχαριάδη. Συγκεκριμένα εκφράστηκαν απόψεις, γνώμες και ενστάσεις, όπως «τα φόρτωσαν όλα στον Νίκο», «ο Ζαχαριάδης αποτελεί κεφάλαιο για το Κόμμα μας», «δεν μπορούμε να βγάλουμε τενεκέ τον Ζαχαριάδη, γιατί τότε αυτοί θα πρέπει να 'ναι ο πάτος του τενεκέ» κ.ο.κ. β) Την κριτική που έγινε για την αποχή από τις εκλογές του 1946 και την έναρξη του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ («μα δεν καταδικάζουμε - έτσι - και τον ηρωικό ένοπλο αγώνα του ΔΣΕ;»). γ) Στην εκτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων και στον προσδιορισμό του χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα (βλ. Δοκίμιο Ιστορίας ΚΚΕ, Β' Τόμος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 365).

1999 Λίγο πριν τις 9 το βράδυ, οι σειρήνες ήχησαν στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ. Το έγκλημα άρχιζε. Η επιδρομή του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας κράτησε 78 μέρες. Οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ στην επιχείρηση διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας είχαν την αμέριστη συνεργασία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που ενώ τα ΝΑΤΟικά τανκς περνούσαν από την ελληνική επικράτεια για το Κόσσοβο, εκείνη ισχυριζόταν ότι «δεν συμμετείχε» (!) στον πόλεμο...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ