Οι Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ βάζουν ως καθήκον την ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος για δυνατό εργατικό κίνημα για το Σοσιαλισμό, όπως μπαίνει και από το σύνθημα. Τα καθήκοντα που βάζει η Κεντρική Επιτροπή, καθώς και ο απολογισμός περικλύει και τη δραστηριότητα που ανέπτυξε η ΚΝΕ στο πλευρό του Κόμματος.

Στη Θέση 39 αναφέρεται ότι «φάνηκε με διάφορους δείκτες η αντοχή του Κόμματος σε συνθήκες μεγάλης ιδεολογικής πολιτικής πίεσης με στόχο να εγκαταλείψει τη στρατηγική του ή να απομονωθεί από εργατικές - λαϊκές μάζες». Ατσαλώθηκε ένα δυναμικό, με τη μελέτη και τη συζήτηση μιας σειράς ντοκουμέντων του Κόμματος, έγινε πλούσια εσωοργανωτική συζήτηση, που συμμετείχε και η ΚΝΕ. Υπάρχει ένα δυναμικό που σταθερά γίνεται προσπάθεια να κάνει κτήμα του μια σειρά από θέσεις του Κόμματος, όπως για τη μη συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις, για το ρόλο των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, για το χαρακτήρα του πολέμου και τη στάση των κομμουνιστών, για τη γραμμή του κινήματος, για τα συμπεράσματα από την ιστορία του ΚΚΕ αλλά και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, σε μια περίοδο και εποχή που όλα φαίνονται στάσιμα, ακίνητα, το εργατικό κίνημα βρίσκεται σε υποχώρηση.

Κόντρα στις σειρήνες της σαπίλας και της υπεράσπισης του συστήματος, στην αποθέωση του ατομισμού, στην υποταγή στο «αιώνιο» δίκιο των αφεντικών, έγινε προσπάθεια όλα αυτά να συζητηθούν με ένα περίγυρο, να γίνει αντικείμενο προβληματισμού ενός τμήματος της νεολαίας, που τρίφτηκε και ανέβασε την ικανότητα του δυναμικού μας να ανταπεξέρχεται στη διαπάλη με αστικά ιδεολογήματα που επικρατούν στους χώρους, δοκιμαστήκαμε στην προσέγγιση νέων που μας αφορούν και ξεκινάμε από μακρινή αφετηρία, όπου σε αρκετές περιπτώσεις και με αντιφάσεις βέβαια καταφέρθηκε να χτιστούν κάποιοι δεσμοί. Δεσμοί που είχαν να κάνουν με φοιτητές που αναπτύσσουμε κοινές δραστηριότητες έτσι κι αλλιώς, καθώς κάνουμε μαζί εργασίες, παρακολουθούμε κοινά μαθήματα, αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα. Οπου το δυναμικό μας αντιμετώπισε την ίδια του την καθημερινότητα, τους φίλους, τους συμφοιτητές με υπομονή και κουβέντα σε διάφορα ζητήματα που ακουμπούν αυτήν την καθημερινότητα και αναδείξαμε τον τρόπο για να αλλάξει, μετρήσαμε σημεία συμφωνίας μαζί τους ή προβληματισμό για παραπάνω συζήτηση και εκτίμηση στο πρόσωπο των κομμουνιστών. Αυτοί οι δεσμοί αποτελούν παράγοντα ισχυροποίησης της Οργάνωσης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε η διακίνηση του «Ριζοσπάστη» με τις Θέσεις για το Συνέδριο, όπου η πετυχημένη πανελλαδικά αυτή μάχη ακούμπησε και τη δική μας Οργάνωση, με το φύλλο να φτάνει σε νέους από τους χώρους μας που δεν είναι ΚΚΕ, που πρώτη φορά πήραν «Ριζοσπάστη» και με παιδιά να δίνουν τη μάχη πλάι μας. Εχει να κάνει με μια συνολικότερη δουλειά όλου του προηγούμενου διαστήματος, όπου έκανε η Οργάνωση, και πολλές φορές δεν βλέπει αποτελέσματα άμεσα και ενδεχομένως να πιστεύουμε ότι δε θα εκφραστούν. Τελικά, όμως, η πραγματικότητα κάποιες φορές ξεπερνάει τις προσδοκίες μας, υπάρχουν δυνατότητες που εκφράζονται, και όσο ανεβάζουμε την ικανότητά μας να φτάνουμε σε περισσότερους και να βρίσκουμε τα κανάλια επικοινωνίας με τους νέους που συναναστρεφόμαστε έτσι κι αλλιώς, τα θετικά βήματα θα σταθεροποιούνται.

Δεν υποτιμούμε το γεγονός και τη δυνατότητα ενός νέου που βρίσκεται στον περίγυρό μας να αναπτύξει αγωνιστική δράση στο πλάι των κομμουνιστών. Αλλά η ατσάλωση, η πίστη, η σταθερή μαχητική πρωτοπόρα στάση και πάλη ενάντια στον καπιταλισμό και η προώθηση του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού, δηλαδή η κύλιση της ιστορίας προς τα εμπρός, μπορεί να συντελεστεί μόνο με την οργάνωση στη συνειδητή πρωτοπορία, την ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Πέρα απ' το ότι αποτελεί πηγή περηφάνιας και τιμής για έναν άνθρωπο, αποτελεί πρωτίστως ιστορική αναγκαιότητα. Αυτό περικλύει όλη την εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας μέχρι σήμερα, τη γνώση των νομοτελειών της, ότι δε σταματάει η ιστορία στη σημερινή βαρβαρότητα, κάτι που αποτελεί παράγοντα ουσιαστικής συνειδητοποίησης για έναν άνθρωπο. Τα τελευταία παραδείγματα βιογραφικών που πήρε ο Τομέας είναι ενδεικτικά για το ότι αυτή η διαδικασία δεν είναι έργο μιας πράξης πάντα. Η δουλειά για να αποφασίσει να ενταχθεί ένας νέος στις γραμμές μας μπορεί να διαρκεί περισσότερο από όσο θα θέλαμε. Από μας απαιτείται υπομονή και προσήλωση ότι αυτό είναι εφικτό ακόμα και σε βάθος χρόνου, εκεί όπου δεν το περιμένεις.

Στη Θέση 44 αναφέρεται ότι απαιτείται και κομμουνιστική αντοχή προκειμένου να παλεύει ο κομμουνιστής σε μη επαναστατικές συνθήκες χωρίς να ενσωματώνεται στη σχετικά «νόμιμη», «ειρηνική» περίοδο και ότι αυτό είναι βασικό ζήτημα με το οποίο θα αναμετρηθούν κυρίως νεότερες ηλικίες κομμουνιστών. Ταυτόχρονα, αναφέρεται στη θετική επίδραση που άσκησε η δραστηριότητα μπροστά στα 100 χρόνια του Κόμματος στις ΚΝίτικες δυνάμεις. Ολες αυτές οι εκδηλώσεις που μας προκάλεσαν δέος και μας γέμισαν με περηφάνια για το Κόμμα στο οποίο βρισκόμαστε, δεν είχαν μόνο αυτό το σκοπό, αλλά και να αποτελέσουν φάρο και πυξίδα για στάση σε πιο οξυμένες καταστάσεις, να διαπαιδαγωγηθούμε με την ανάγκη να μην τα παρατάμε, να μην απογοητευόμαστε στο σήμερα. Εβγαλε συνολικά την Οργάνωσή μας ένα μπόι ψηλότερα και βοηθήθηκε και ο περίγυρος που παρακολούθησε και συζητήθηκε με τα συμπεράσματα από τη στρατηγική μας. Μας βοήθησε να κατανοήσουμε καλύτερα τι σημαίνει να είμαστε στρατευμένοι σε αυτό το Κόμμα, που κατάφερε να γεννήσει ήρωες μέσα από την εργατική τάξη και το λαό που ήταν στην ηλικία μας. Βοήθησε το ότι περπατήσαμε στα χνάρια των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ήρθαμε βιωματικά σε επαφή με τον αγώνα του, ερεθίστηκε το ενδιαφέρον από κάθε άποψη για παραπάνω μελέτη για τη σημαντική δεκαετία συνολικά του '40, σε συνδυασμό με τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής» όπως ο «Ιταλοελληνικός», ο «Δεκέμβρης του '44», η συλλογή κειμένων για τον ΔΣΕ κ.ά.

Το επόμενο διάστημα έχουμε καθήκον τη διάδοση των Θέσεων, την ανάδειξη των αντιφάσεων και των αδιεξόδων του συστήματος που αναδεικνύονται από όλες τις εξελίξεις εγχώριες και διεθνείς, για να καλέσουμε τη νεολαία να πάρει θέση μάχης για τη ζωή που της αξίζει και που έχει ανάγκη, για το Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό.