Στο πλαίσιο των συγκεντρώσεων που διοργανώνει η Τομεακή Οργάνωση ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, χτες ο Θέμης Γκιώνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μίλησε σε φοιτητές των Παιδαγωγικών Τμημάτων στο παλιό Χημείο.

Από την αρχή κιόλας της συζήτησης μπήκαν ερωτήματα για την επικαιρότητα, για τη στάση που πρέπει να κρατήσουν ο λαός και η νεολαία.

Ο Θέμης Γκιώνης σε ερωτήσεις για τον πόλεμο και τους πρόσφυγες, απάντησε:

«Σε όλο τον κόσμο και στους νέους υπάρχει ένα ερώτημα: Γιατί συμβαίνει αυτό; Και προσπαθεί ο καθένας να το απαντήσει. Στην απάντηση του "γιατί" υπάρχει τεράστια διαπάλη και προπαγάνδα (...) Και η δική μας προσπάθεια, ως ΚΚΕ, είναι ακριβώς να βοηθήσουμε και να συμβάλουμε στο να καταλάβουν ο κόσμος και η νεολαία γιατί συμβαίνει αυτό. Γιατί έχουμε αυτές τις προσφυγικές ροές;

Η απάντηση είναι κοινή απ' όλους, κόμματα, φορείς, συλλογικότητες. Ολοι θα σου πουν, φεύγουν γιατί υπάρχει πόλεμος. Η διαφωνία που υπάρχει, μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, είναι στις αιτίες που δημιουργείται ο πόλεμος και στο τι πρέπει να γίνει, ας το πω χοντρικά, για να μην υπάρχει πόλεμος και να υπάρχει ειρήνη στη Γη. Σήμερα είναι η Συρία, πριν το Ιράκ, το Αφγανιστάν και η Γιουγκοσλαβία, αύριο μπορεί να γίνει στη Λιβύη, γιατί κι εκεί ετοιμάζεται να γίνει χερσαία επέμβαση...

Καθήκον και υποχρέωσή μας να φωτίσουμε τις αιτίες, που δημιουργούν τις εστίες πολέμου. Και οι αιτίες δεν είναι άλλες απ' το ότι πίσω από τις πολεμικές επιχειρήσεις κρύβονται τεράστια συμφέροντα μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Οι όμιλοι στηρίζονται από τα αντίστοιχα κράτη που έχουν εκεί τις έδρες τους, για να το πω όσο πιο απλά μπορώ. Επιδιώκουν σε κάθε φάση να κερδίσουν, να εκμεταλλευτούν πηγές πρώτων υλών και δρόμους για να μεταφέρουν πρώτες ύλες, ώστε να τις εμπορευθούν, για να κερδίσουν. Αυτή είναι κατά τη γνώμη μας η βασική αιτία των πολέμων. Και απ' αυτή την άποψη αυτό που λέμε ιμπεριαλιστικός πόλεμος, δεν είναι ένα θεωρητικό σχήμα ή μια θεωρητική συζήτηση. Αλλά αυτό που ζούμε σήμερα».

Μιλώντας για το ποια πρέπει να είναι η στάση του λαού και της νεολαίας υπογράμμισε:

«Σήμερα υπάρχει - και καλά κάνει που υπάρχει - μια γενικευμένη συμπάθεια προς τους πρόσφυγες, μια μεγάλη έκφραση αλληλεγγύης. Δείχνει ότι ο κόσμος δεν αφήνει να δημιουργηθούν ρατσιστικά φαινόμενα, αλλά δε φτάνει μόνο η συμπόνια, χωρίς να το υποτιμάμε. Μαζί με αυτό χρειάζεται να ανέβει η πάλη του λαού μας, των άλλων λαών, ενάντια στις αιτίες που γεννούν τον πόλεμο, με βασικό αίτημα να σταματήσει ο πόλεμος. Να καταλάβει ο κόσμος τις ευθύνες που έχουν το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι ευθύνες που έχει η ελληνική κυβέρνηση γι' αυτό το φαινόμενο. Και γιατί έχει ευθύνες; Γιατί έχει συμφωνήσει στις πολιτικές της ΕΕ».

Σε ερωτήσεις που έγιναν για τους πρόσφυγες ο Θ. Γκιώνης τόνισε: «Η ελληνική κυβέρνηση έχει ευθύνη για το προσφυγικό ζήτημα, γιατί έχει συμφωνήσει να "φιλοξενήσει" εδώ 50.000 πρόσφυγες, από προηγούμενες αποφάσεις, μην παίρνοντας υπόψη ότι αυτοί οι άνθρωποι έρχονται εδώ και δε θέλουν να μείνουν, θέλουν να πάνε αλλού. Φιλοξενείς κάποιον που το θέλει, όταν κάποιος δε θέλει, τον αιχμαλωτίζεις, τον εγκλωβίζεις.

Και κοιτάξτε την υποκρισία που υπάρχει. Η ΕΕ, και η χώρα μας μέσα, είναι μια γροθιά στις αποφάσεις της σε σχέση με τον πόλεμο στη Συρία. Είναι μια γροθιά όταν πρόκειται να περάσει μέτρα όσον αφορά τα Εργασιακά, το Ασφαλιστικό και άλλα. Εκεί είναι ενιαίοι και στιβαροί και τα περνάνε με μεγάλη ταχύτητα αυτά τα μέτρα ενάντια στους λαούς. Και τώρα εμφανίζουν μια εικόνα ανημποριάς να διαχειριστούν ένα πρόβλημα που προκύπτει, να εξασφαλίσουν ανθρώπινες συνθήκες στους πρόσφυγες, για να μπορούν να ζήσουν και να τους δώσουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν για εκεί που θέλουν. Ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα και την ίδια στιγμή έχουν κλειστά σύνορα, ξεδιάλεγμα των ανθρώπων στα hot spots... Αρα λοιπόν αυτά τα ζητήματα χρειάζεται κανείς να τα σκεφτεί και να βγάλει ορισμένα συμπεράσματα, παίρνοντας θέση και στην πάλη και τον αγώνα που εξελίσσεται καθημερινά».

Σε ερώτημα για το αν είναι ρεαλιστική η πρόταση του ΚΚΕ, ο Θ. Γκιώνης σημείωσε: «Το ερώτημα δεν είναι αν είναι ρεαλιστικό ή όχι. Το ίδιο ερώτημα μπορεί να έβαλε και κάποιος σκλάβος στον Σπάρτακο. Ο Σπάρτακος δε σκέφτηκε με βάση το ρεαλιστικό. Σκέφτηκε με βάση το αναγκαίο. Αρα, το ερώτημα που πρέπει να βάλει ο καθένας από εμάς είναι αν είναι αναγκαίο ή όχι. Κι αν έχεις αυτό στο μυαλό σου, ότι είναι ανάγκη να αλλάξει το σύστημα, είναι ανάγκη να υπάρχει ένα σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό σύστημα λέμε εμείς, που θα μπαίνουν στο επίκεντρο οι ανθρώπινες ανάγκες, αυτό μπορεί να σου δώσει και αντοχή στην καθημερινή πάλη. Γιατί μπορεί να παλεύεις σήμερα και να μην κερδίζεις. Οταν έχεις όμως στο μυαλό σου το στόχο, αυτό σου δίνει δύναμη και αντοχή».