Λίγο πριν τις 5 το απόγευμα της Κυριακής άρχισαν να καταφθάνουν στο χώρο του Λευκού Πύργου τα πούλμαν που μετέφεραν τους νέους από το Στόμιο της Λάρισας. Σε λίγο πλημμύρισε ο χώρος από τα νιάτα που κρατούσαν ψηλά τα κόκκινα λάβαρα και τα πανό.

Στη συγκέντρωση χαιρέτισε ο ηθοποιός Κώστας Καζάκος, ο οποίος εξέφρασε την περηφάνια του για τους χιλιάδες νέους που με τη συμμετοχή τους δυναμώνουν το αντιπολεμικό κίνημα του τόπου. Και τη στιγμή που ο Κ. Καζάκος καλούσε να μην το βάλουνε κάτω, καλούσε τους Ελληνες να αντιδράσουν, οι χιλιάδες νέοι απαντούσαν: «Ορκο στο Λαμπράκη, χρέος στη ζωή να φύγουνε οι βάσεις και οι Αμερικανοί».

Εκείνη την ώρα έφτασαν στο χώρο της συγκέντρωσης όπου έγιναν δεκτοί με θύελλα χειροκροτημάτων οι Σέρβοι αθλητές που πήραν μέρος στις διήμερες εκδηλώσεις του αντιπολεμικού κινήματος της Θεσσαλονίκης, έτρεξαν 81 χιλιόμετρα στη μνήμη των 81 μικρών παιδιών που σκοτώθηκαν σε μια γέφυρα του ποταμού Μάροβα από τους «ανθρωπιστικούς» βομβαρδισμούς των εγκληματιών του ΝΑΤΟ.

Εκ μέρους της Αντιπολεμικής Επιτροπής και του μαχόμενου κινήματος ειρήνης της Θεσσαλονίκης, καλωσόρισε στην πόλη τους νεολαίους ο Ν. Ζώκας. Αναφέρθηκε στα 10 χρόνια του θεσμού των αντιιμπεριαλιστικών κατασκηνώσεων της ΚΝΕ που συνέπεσαν με τη ΝΑΤΟική εισβολή στα Βαλκάνια και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και απέδωσε στους νεολαίους, παρά το τόσο νεαρό της ηλικίας τους, το χαρακτηρισμό των «βετεράνων του αντιπολεμικού αγώνα».

Αμέσως μετά ξεκίνησε η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία, που έμοιαζε σαν ένα μεγάλο κόκκινο ποτάμι να έχει ξεχυθεί στην πόλη.

Μπροστά οι Σέρβοι αθλητές και αμέσως μετά ακολουθούσαν οι οργανώσεις της ΚΝΕ. Πρώτη η Οργάνωση Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης, μετά της Κεντροδυτικής Μακεδονίας, ακολουθούσε η οργάνωση Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης και πιο πίσω, οι οργανώσεις της Αθήνας, της Θεσσαλίας, της Στερεάς, της Πελοποννήσου, των Νησιών, κλπ. Ηταν όλοι εκεί, με τα δικά τους πανό να αποτυπώνουν πολύμορφα το ένα και μοναδικό αίτημα. «Εξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια».

Διαδηλώνοντας ασταμάτητα συνθήματα, κατευθύνθηκαν από την Οδό Εθνικής Αμύνης και την Τσιμισκή, στο Αμερικάνικο Προξενείο, όπου πυρπόλησαν ομοίωμα του Σολάνα και τις σημαίες της ΕΕ και των ΗΠΑ. Ενώ την ίδια στιγμή σείστηκε το κέντρο από το πάθος με το οποίο διαδήλωναν πως «Ενας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός» και «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι».

Στη συνέχεια το ποτάμι της οργής, της λαϊκής και νεανικής αγανάκτησης, κατευθύνθηκε προς το γιουγκοσλάβικο προξενείο, όπου καταγγέλθηκε η γιουγκοσλαβική ηγεσία για την ατιμωτική και προδοτική της πράξη, αυτή της παράδοσης του Σ. Μιλόσεβιτς έναντι αμοιβής. Την ώρα που θυροκολλούνταν το ψήφισμα καταγγελίας της Επιτροπής Φορέων, και καταθέτονταν χωρίς αντάλλαγμα τα δολάρια στην πόρτα του προξενείου, οι διαδηλωτές κατήγγειλαν «της Χάγης το σφαγείο στήσατε μαζί κυβέρνηση Σημίτη και Αμερικανοί».

Το κόκκινο ποτάμι μπήκε στην παραλιακή λεωφόρο και από εκεί πήρε το δρόμο για το Λιμάνι, όπου ήδη χιλιάδες πολίτες από κάθε γωνιά της πόλης και των γύρω περιοχών, της Μακεδονίας, είχαν συγκεντρωθεί για τη μεγάλη συγκέντρωση.

Εκεί, με την άφιξη του νικητή λαού, έγινε η ανάρτηση της σημαίας με το σύμβολο της ειρήνης, δεξιά από την ελληνική σημαία και στη συνέχεια της σημαίας που διατύπωνε το αίτημα «Εξω το ΝΑΤΟ».

Και στη στιγμή στήθηκε το πανηγύρι της ειρήνης απέναντι στον όλεθρο, της ζωής απέναντι στο θάνατο, της συλλογικής δράσης απέναντι στις δυνάμεις καταστολής και τρομοκρατίας που ειδικά γι' αυτό το διήμερο κινητοποιήθηκαν από ολόκληρη της Μακεδονία και τη Θράκη προκειμένου να προστατέψουν τα αφεντικά τους ντόπια και ξένα, από τη λαϊκή οργή.