Κάπως έτσι, με «ζεστά» λόγια από καρδιάς από τη μεριά του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ξεκίνησε χτες η γνωριμία με τα δεκάδες παιδιά που του επιφύλαξαν θερμή υποδοχή «στο σπίτι μας», όπως είπαν την εναλλακτική κοινότητα του ΚΕΘΕΑ «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ». Εκεί, όπου δίνουν τη μάχη για την ελευθερία, μακριά από τις εξαρτήσεις των ναρκωτικών. Στο πλευρό τους, γονείς και εργαζόμενοι να δίνουν το δικό τους εξίσου σκληρό αγώνα, απέναντι σε προβλήματα που διαρκώς διογκώνονται.

Αφορμή για τη χτεσινή επίσκεψη της αντιπροσωπείας του Κόμματος και της Κομμουνιστικής Νεολαίας στη θεραπευτική κοινότητα στάθηκε η καθιερωμένη Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών. Ωστόσο, η επίσκεψη κάθε άλλο παρά εθιμοτυπική ήταν. «Ξέρουμε ότι το ΚΚΕ - το είπαμε και στα παιδιά όταν θέλατε να έρθετε - στάθηκε στο πλάι του Οργανισμού όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουμε ότι και σήμερα είστε στο πλάι μας», είπε η Ελένη Αναγνώστου, υπεύθυνη του προγράμματος «Παρέμβαση». «Είναι χαρά και τιμή που υποδεχόμαστε τον ΓΓ αλλά και έμπρακτη αναγνώριση του έργου που κάνουμε εδώ και 30 χρόνια στην ελληνική κοινωνία σε κάθε της γωνιά», επισήμανε ο Βασίλης Γκιτάκος, διευθυντής του ΚΕΘΕΑ.

Θεραπευτές, θεραπευόμενοι, γονείς σχηματίζουν τον κύκλο γνωριμίας. «Εδώ είμαστε όλοι ίσοι»... και η κουβέντα ξεκινά.

«Είναι μεγάλη τιμή που βρισκόμαστε ανάμεσά σας σε μια από τις πιο παλιές θεραπευτικές κοινότητες, με σημαντική προσφορά στην ελληνική κοινωνία, στους νέους. Με λένε Δημήτρη Κουτσούμπα, με έχει εκλέξει το Συνέδριο του Κόμματος στη θέση του ΓΓ, όπως λέμε εμείς, της ΚΕ. Αλλοι λένε για αρχηγούς, όμως δεν έχουμε αρχηγούς όπως στα άλλα κόμματα. Είναι μια ευθύνη που έχουμε στα πλαίσια ενός συλλογικού καταμερισμού, μιας συλλογικής δουλειάς που κάνουμε σαν Κόμμα, προσπαθώντας να βοηθήσουμε το λαό μας, τους εργαζόμενους, να προβάλουμε τις θέσεις μας. Θέλω να σας πω ότι μπορείτε να βγείτε νικητές, απ' αυτή τη μάχη που δίνετε σήμερα. Είστε άνθρωποι με αξίες, ιδανικά, με οράματα».

«Είμαι ο Γιώργος»... «ο Νίκος»... «η Μαρία»... «Εχω 1,5 μήνα στο πρόγραμμα για να φύγω από κει που ήμουν». «Είμαι 13 μήνες και 10 μέρες "καθαρός". Χαίρομαι πολύ που έχουμε κόσμο στο σπίτι. Προσπαθώ να ξανακερδίσω τη ζωή μου». «Είμαι σ' ένα πρόγραμμα χωρίς υποκατάστατα. Είναι πολύ σημαντικό για μένα. Είμαι 5,5 μήνες "καθαρός"». «Να κάνω πάλι τη ζωή μου». «Να αποκτήσει νόημα πάλι η ύπαρξή μου». «Είμαι εδώ για το παιδί μου. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο το γιο μου, αλλά όλα τα παιδιά». «Είμαι η Ελένη, από τους γονείς, και το παλεύουμε».

Αναπόφευκτα η κουβέντα έρχεται στα σοβαρά προβλήματα που προκαλεί η «αντιναρκωτική» πολιτική, η οποία αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή, υπονομεύει το έργο προγραμμάτων με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα (τουλάχιστον 100 άνθρωποι αποφοιτούν κάθε χρόνο από το ΚΕΘΕΑ) και το μέλλον της απεξάρτησης.

Τα παραπάνω αποτυπώνονται σε αριθμούς ως εξής: Από το 2006 έχουν «παγώσει» οι προσλήψεις στο ΚΕΘΕΑ. Το 2013, μόλις 480 εργαζόμενοι παρείχαν υπηρεσίες σε τουλάχιστον 13.500 ανθρώπους (7.500 χρήστες κι άλλους τόσους γονείς), προχώρησαν σε δράσεις πρόληψης σ' έναν πληθυσμό που ξεπερνά τις 10.000 (μαθητές, γονείς, σχολεία). Στην «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ», το μοναδικό πρόγραμμα για την Ανατολική Αττική, 15 μέλη θεραπευτικού προσωπικού παρέχουν καθημερινά υπηρεσίες σε 280 ανθρώπους (130 θεραπευόμενοι και 150 γονείς). Την ίδια στιγμή εκκρεμούν τουλάχιστον 15 αιτήματα τοπικών κοινωνιών (από την Πτολεμαΐδα μέχρι τη Χίο και από το Μεσολόγγι και τα Γρεβενά μέχρι την Κάλυμνο και τη Ρόδο) για τη δημιουργία προγραμμάτων απεξάρτησης.

«Η υποστελέχωση αυτή τη στιγμή για τον φορέα είναι το σημαντικότερο πρόβλημα. Δεν έχουμε προσωπικό για να ανταποκριθούμε στα αυξανόμενα αιτήματα που συναντάμε στις τοπικές κοινωνίες. Για ένα μικρό οικονομικό κόστος χάνει ο τόπος μας ένα μακροπρόθεσμο κοινωνικό όφελος», υπογραμμίζει ο διευθυντής του ΚΕΘΕΑ.

Ενώ η Ελένη Αναγνώστου συμπληρώνει: «Νιώθουμε πολύ λίγοι αριθμητικά γι' αυτό το πολύ μεγάλο έργο που έχουμε να φέρουμε σε πέρας σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, που μάλιστα χρειάζεται να δώσουμε μεγάλη έμφαση στην επανένταξη. Τα παιδιά δεν μπορούν να αυτονομηθούν, να σταθούν στα πόδια τους. Σήμερα, αντιμετωπίζουμε διαφορετικούς ανθρώπους που έρχονται στις υπηρεσίες μας. Είναι πιο επιβαρυμένοι, κυρίως σε θέματα υγείας, και η εξαθλίωση που υπάρχει στην πιάτσα είναι πολύ δύσκολο να τους βοηθήσει να πάνε στο επόμενο βήμα και στην απεξάρτηση, όπως επίσης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην εύρεση εργασίας».

«Τα προβλήματα χρήσης, λέει ο Β. Γκιτάκος, εξαιτίας ακριβώς της κρίσης που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας, εμφανίζονται αυξημένα. Ακόμη και οι ίδιοι οι χρήστες έχουν μειωμένο κίνητρο για να ζητήσουν θεραπεία. Δεν ξέρουν ποιες θα είναι οι συνθήκες ένταξης ή επανένταξής τους στην κοινωνία. Το ΚΕΘΕΑ για 30 χρόνια παρέχει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, είμαστε ο μοναδικός Οργανισμός που έχει να παρουσιάσει τόσο μεγάλο έργο. Οι άνθρωποι είναι πολύτιμοι, αυτούς φροντίζει το ΚΕΘΕΑ σε μια δύσκολη φάση της ζωής τους. Παρ' όλα αυτά θα συνεχίσουμε το έργο μας κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες».

Από τη μεριά του ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος διαβεβαίωσε ότι το ΚΚΕ θα εξακολουθήσει να είναι στο πλευρό τους «και στη Βουλή, και στους μαζικούς, καθημερινούς αγώνες που δίνουμε. Είναι μεγάλα τα προβλήματα. Οτι το ΚΕΘΕΑ έχει να προσλάβει 7 χρόνια άνθρωπο σημαίνει τεράστιες ελλείψεις, σημαίνει ότι δυσκολεύεται το έργο που πρέπει να επιτελέσει. Ενα έργο που είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Χρειάζονται προσλήψεις και αυτό θα το πιέσουμε με όλες μας τις δυνάμεις».

Μπορεί η συζήτηση των δημοσιογράφων να ήταν σύντομη με τον Δημήτρη, τον Γιώργο, τον Κωνσταντίνο και τον Σπύρο, παιδιά από την κοινότητα της «Παρέμβασης», ωστόσο περιεκτική και η εμπειρία τους αποστομωτική σε κάθε αντιδραστικό και αντιεπιστημονικό ιδεολόγημα που έχει επιστρατεύσει η άρχουσα τάξη για να βάλει στο χέρι το μυαλό και την ψυχή των νέων.

Ο τοξικοεξαρτημένος δεν είναι άρρωστος. Μπορεί να απεξαρτηθεί αν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές κι έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις.

«Παρ' όλα τα δύσκολα έχω ξαναβρεί το εαυτό μου και εμπιστεύομαι εμένα και τις ικανότητές μου», λέει ο Δημήτρης. «Στο πρόγραμμα αγάπησα τον εαυτό μου, έμαθα να αγαπάω τον κόσμο, να σέβομαι τους γύρω μου κι εμένα. Στα παιδιά που είναι ακόμη έξω θέλω να πω ότι η κοινότητα είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να βοηθήσει ένα χρήστη. Μαθαίνεις να ζεις, αποκτάς αξίες που δεν είχαμε», συμπληρώνει ο Γιώργος, ενώ ο Κωνσταντίνος, μιλώντας για τις αξίες που έχασε στη χρήση και ξαναβρήκε στην πορεία της απεξάρτησης, συμπληρώνει ότι «όλες οι ουσίες καταλήγουν στην καταστροφή του εαυτού μας. Τα παιδιά έξω να δουν τι πραγματικά γίνεται εδώ, αξίζει να δώσουν μια ευκαιρία στον εαυτό τους». «Κι εγώ πίστευα, λέει ο Σπύρος, ότι η κάνναβη είναι αθώα. Δεν υπάρχουν αθώα ναρκωτικά, όλα προκαλούν εξάρτηση».

Απευθυνόμενος ο Δ. Κουτσούμπας προς τους θεραπευόμενους, τους παρότρυνε να συμμετέχουν στους καθημερινούς αγώνες, καθώς η συμβολή τους θα έχει ιδιαίτερο βάρος. «Χρειάζεται, είπε, και η βοήθεια η δική σας, γιατί το παράδειγμα "αποφοίτησα, έδωσα με επιτυχία αυτό τον αγώνα μέχρι τέλους", γίνεται παράδειγμα και για όλη την κοινωνία. Αυτή η νικηφόρα δουλειά όλων σας ασκεί πίεση προς τις κυβερνήσεις και τα άλλα κόμματα για να χρηματοδοτήσουν και να βρουν λύσεις. Αυτό το σάπιο σύστημα φταίει. Ο αγώνας και η πάλη μας να στραφεί οργανωμένη στην ουσία των προβλημάτων και στην αντιμετώπισή τους. Χρειάζεται μια νέα κοινωνία, όπου ο νέος άνθρωπος θα μπορεί να δημιουργεί, να ζει, να έχει μόνιμη δουλειά, να έχει δωρεάν Υγεία και Παιδεία. Μέσα από τους αγώνες και σήμερα και αύριο θα μπορέσουμε κάποια στιγμή να κάνουμε πράξη το στίχο του ποιητή "να γίνουν τα όνειρα πραγματικότητα"».