Συνεχίζονται οι διεργασίες στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και της «Ελιάς», τόσο στην κατεύθυνση της βελτίωσης των σχέσεων με το ΣΥΡΙΖΑ όσο και για την ανασυγκρότηση της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας. Διεργασίες, ωστόσο, που προχωρούν με αντιθέσεις, καθώς εκφράζονται διαφορετικές απόψεις για το ποιος προσανατολισμός στις συμμαχίες μπορεί να διασφαλίσει με μεγαλύτερη επάρκεια τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος.

Μετά από τα ανοίγματα Βενιζέλου στο ΣΥΡΙΖΑ, τις εκκλήσεις Σκανδαλίδη για «συνεργασία της Κεντροαριστεράς και με τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ», και ο Θόδωρος Πάγκαλος δεν αρνήθηκε μια τέτοια συνεργασία. Οπως είπε στο ΣΚΑΪ, «εγώ βλέπω τα πάντα, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε για το ΣΥΡΙΖΑ άλλοτε υπόδικοι, άλλοτε στα γουναράδικα και άλλοτε να μας επιτίθενται οι τραμπούκοι του». Ο ίδιος ζήτησε από το ΣΥΡΙΖΑ να ρίξει κάπως τους τόνους.

Αντίθετα σε ενδεχόμενη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν άλλα στελέχη, όπως ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης.

Για την ανασύνθεσης της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς» και με δεδομένες τις κεντρόφυγες τάσεις στη ΔΗΜΑΡ, αλλά και τα ανοίγματα που σχεδιάζει να κάνει ο Ευ. Βενιζέλος το αμέσως επόμενο διάστημα σε όλα τα κόμματα - σχήματα - πρόσωπα του χώρου, εκφράζονται προβληματισμοί, όπως της Κατερίνας Μπατζελή, ότι δεν μπορεί να είναι απλά μια «συγκόλληση» δυνάμεων, αλλά χρειάζεται ομοιογενοποίηση πολιτική και ιδεολογική.

Στις εξελίξεις, τα σχέδια και τις αναζητήσεις της τωρινής ηγεσίας ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι επιχειρεί να παρέμβει η ομάδα του Γιώργου Παπανδρέου. Ο πρώην υπουργός και στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού, Παύλος Γερουλάνος, αρθρογραφώντας σε ιστοσελίδα, επιτέθηκε σε Βενιζέλο και «Ελιά», υπερασπιζόμενος το ...σοσιαλισμό!

Δείχνοντας με το δάχτυλο τους λεγόμενους «παπανδρεϊκούς», το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ σχολίαζε χτες ότι «κάποιοι που περίμεναν την εκλογική συντριβή της παράταξης για να διαλύσουν την κυβερνητική σταθερότητα, να ανακόψουν την ασφαλή πορεία της χώρας και να υποτάξουν την παράταξη στο άρμα της λαϊκιστικής ανευθυνότητας, πρέπει να συνειδητοποιήσουν την πραγματικότητα και να πάψουν να προσβάλλουν τους πολίτες που στάθηκαν δίπλα στην παράταξη, τους υποψηφίους και τα στελέχη που έδωσαν τη μάχη των εκλογών, και τελικά την ίδια τη χώρα χάριν της οποίας υπάρχει ιστορικά το ΠΑΣΟΚ».

Χαρακτηριστική είναι, τέλος, η προσπάθεια που καταβάλει η αστική τάξη, μέσω και του Τύπου, να παρέμβει στις εξελίξεις και να επιταχύνει τις διεργασίες της αναμόρφωσης, με επίκεντρο την Κεντροαριστερά. Χαρακτηριστικά είναι όσα έγραφαν τα χτεσινά «ΝΕΑ» στην τελευταία τους σελίδα, κάνοντας επίθεση στους λεγόμενους «παπανδρεϊκούς». Εκφράζοντας ανησυχία ότι μετατρέπεται η «αναγκαία ανασυγκρότηση του χώρου σε μια κακόγουστη εκκαθάριση προσωπικών λογαριασμών», τους επιτίθενται ότι «δηλώνουν πρόθυμοι να προσφέρουν ξανά τις υπηρεσίες τους (...) αυτό που λείπει για να οδηγηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ (και οι ίδιοι βεβαίως...) στα υπουργικά έδρανα».

Επίσης, ότι «η έγνοια τους είναι πώς θα επιστρέψουν στο προσκήνιο» και «οι κηπουροί του Γιώργου διατίθενται ευχαρίστως να ανακυκλωθούν σε νηπιαγωγούς του Τσίπρα», και τελικά έτσι «με τέτοιες συμπεριφορές αποδυναμώνουν βάναυσα την Κεντροαριστερά».