Ο Ντ. Κάμερον, πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας, αντιτάχθηκε στην υποψηφιότητα του Γιούνκερ για την προεδρία της Κομισιόν που στήριξε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Το σκεπτικό του ήταν ότι ο Γιούνκερ συμβολίζει την «ευρωπαϊκή γραφειοκρατία», την οποία οι Ευρωπαίοι καταδίκασαν με την ψήφο τους. Σε δήλωσή του, μάλιστα, ο Ντ. Κάμερον σημείωσε τα εξής: «Δεν πρέπει να αγνοήσουμε το μήνυμα της κάλπης. Η Ευρώπη επιβάλλεται να επικεντρωθεί στα σημαντικά, την ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την ευμάρεια των λαών και όχι να κάνει τα πάντα. Η Ευρώπη έχει γίνει πολύ μεγάλη, πολύ γραφειοκρατική, πολύ αυταρχική, πολύ παρεμβατική. Είναι επιτακτική η ενίσχυση των εθνικών κυβερνήσεων. Φυσικά και απαιτείται μια κεντρική ευρωπαϊκή ηγεσία η οποία, όμως, να προωθεί την ανταγωνιστικότητα, την ανοιχτή οικονομία και την ευελιξία, αρχές που φαίνεται να έχει ξεχάσει η σημερινή ηγεσία της Ευρώπης». Δεν θυμίζει την «αντι-μερκελική» ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ;

Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει τον Κάμερον πως θέλει να διαλύσει την ΕΕ. Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να περιδιαβαίνει ο Τσίπρας τις Βρυξέλλες υπερασπιζόμενος την εκλογή Γιούνκερ, που στηρίζει και η Μέρκελ. Τι σόι αντιφάσεις είναι αυτές; Προφανώς, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί ρόλο στα μαγειρέματα και τα παζάρια που γίνονται σε επίπεδο ΕΕ. Ομως, δεν είναι παράξενη η τοποθέτησή του αφού κόπτεται για την ενίσχυση της ΕΕ και της στρατηγικής του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, έστω και αν δεν τη θέλει στη «νεοφιλελεύθερη» εκδοχή της...

«Για όσους θέλουν να σκέπτονται λογικά και να μην αναλώνονται σε ευχολόγια και χίμαιρες, είναι φανερό πως άνοιξε ο δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ για την εξουσία. Αυτό που αποτελεί πλέον πραγματικό κίνδυνο είναι οι συνέπειες μιας αποτυχίας της Αριστεράς στην εξουσία. Για να το αποφύγουμε αυτό, να προσπαθήσουμε όλοι ώστε η Αριστερά να μην καταρρεύσει αργότερα». Ποιος τα γράφει αυτά; Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος σε άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», 4/6/2014. Υπενθυμίζουμε οτι ο Α. Ανδριανόπουλος είναι από τους βασικούς θεωρητικούς του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα. Για χρόνια στέλεχος της ΝΔ, διετέλεσε δήμαρχος Πειραιά και υπουργός στην κυβέρνηση Μητσοτάκη τη δεκαετία του 1990. Αγαπημένο παιδί των επιχειρηματιών, συνεργάτης του Ιδρύματος Ουίλσον των ΗΠΑ.Το 2004 εξελέγη βουλευτής επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ.

Αλήθεια, πώς ο θεωρητικός του νεοφιλελευθερισμού δηλώνει έτοιμος να στηρίξει την κυβέρνηση του αντι - νεοφιλελεύθερου ΣΥΡΙΖΑ; Δεν είναι φανερό ότι οι διαφορές στο πλαίσιο της κοινής στρατηγικής του κεφαλαίου δεν είναι αβυσσαλέες;

Ας μην ανησυχεί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ, διευρύνονται οι συμμαχίες του, θα βρει στηρίγματα στην κυβέρνηση του. Ας ανησυχούν όμως οι εργαζόμενοι.

Γράφει κι άλλα στο άρθρο του ο φιλελεύθερος, κοσμοπολίτης Α. Ανδριανόπουλος, όπως: «Αυτοί που ψήφισαν Χρυσή Αυγή το έκαναν από οργή, μίσος και απελπισία. Ουδείς τους ελέγχει και τους καθοδηγεί. Συνακόλουθα κανένας δεν είναι ικανός να τους στρέψει στη μια ή την άλλη κατεύθυνση». Αναπαράγει, δηλαδή, τα γνωστά, ότι η ενίσχυση της Χρυσής Αυγής οφείλεται στην οργή και την αγανάκτηση, ότι κανένα νήμα δεν υπάρχει με το αστικό πολιτικό σύστημα και το κεφάλαιο. Λογικό, βεβαίως, αφού και αυτός του κεφαλαίου είναι και μάλιστα καθαρόαιμος. Σημειώνει, μάλιστα, ότι η Ελλάδα κατάντησε «να έχει ως σύνολο εγκυρότερους εκπροσώπους στην Ευρωβουλή τους ειδικευμένους στη γεωπολιτική στρατηγούς της Χρυσής Αυγής». Εννοώντας, βεβαίως, ότι τους ίδιους θα μπορούσαν να έχουν στους κόλπους τους άλλα αστικά κόμματα!