«Θα συνεχίσουμε το σημερινό δρόμο, που έχει γίνει πια φανερό σε όλους ότι είναι ο δρόμος της ανθρωπιστικής κρίσης, της τραγωδίας για εκατομμύρια Ελληνες, της ανεργίας, της φτώχειας, και της απόγνωσης; `Η θα ορθώσουμε το ανάστημά μας για μια άλλη πολιτική και μια άλλη Ελλάδα;». Αυτό το δίλημμα έθεσε ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας προχτές στη Σύρο. Αλήθεια, για ποια άλλη πολιτική και ποια άλλη Ελλάδα μιλά, όταν είναι υπέρμαχος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, όταν υπόσχεται στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου; Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να βάζει στο επίκεντρο τα μνημόνια, η ΝΔ λέει ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια. Κρύβουν και οι δύο ότι όσα περιλαμβάνονται στα μνημόνια είναι εργαλεία ανταγωνιστικότητας που υπάρχουν στις Συνθήκες της ΕΕ, από το Μάαστριχτ, τη «Στρατηγική της Λισαβόνας» μέχρι τη «Στρατηγική ΕΕ-2020». Με αυτές τις κατευθύνσεις θα πορεύεται η καπιταλιστική Ελλάδα είτε με κυβέρνηση ΝΔ είτε με ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό πρέπει οι εργαζόμενοι, μπροστά στις κάλπες του Μάη να σκεφτούν με κριτήριο τη στάση που κρατούν τα πολιτικά κόμματα απέναντι στο κεφάλαιο και την ΕΕ.