Τις δύσκολες «χρηματοοικονομικές συγκυρίες» υπέδειξε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Θ. Τσαυτάρης, ως αιτία του προβλήματος για την καθυστέρηση στις πληρωμές των ροδακινοπαραγωγών, ζητώντας παράλληλα την κατανόησή τους, καθώς μέσα στην επόμενη βδομάδα αναμένεται να παρθούν αποφάσεις για το πρόβλημα από τη νέα διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς - ΑΤΕ.

Να σημειώσουμε ότι οι παραγωγοί ροδάκινου της Ημαθίας έχουν κατέλθει σε κινητοποιήσεις - με τα τρακτέρ τους και άλλα αγροτικά μηχανήματα να έχουν παραταχθεί στον κόμβο της Κουλούρας στην Εγνατία οδό - καθώς οι εμποροβιομήχανοι πέραν του ότι αξιώνουν να παραλάβουν τη σοδειά σε τιμές πολύ κάτω του κόστους, δεν έχουν ακόμη καταβάλει τα οφειλόμενα για την παραγωγή του 2012. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο μία κονσερβοβιομηχανία από τις δεκαέξι συνολικά του κλάδου έχει ξοφλήσει την παραγωγή που παρέλαβε και συνολικά εκκρεμούν πληρωμές για πάνω από το 50% της συγκομιδής του περασμένου καλοκαιριού. Σε μια χρονιά μάλιστα που για το εν λόγω προϊόν έχει χαρακτηριστεί ως «υψηλής κερδοφορίας», λόγω ενίσχυσης της εξαγωγικής δραστηριότητας για τη συνολική παραγωγή κομπόστας ροδάκινου, που για το 2012 έφτασε τους 250.000 τόνους, με κύριο προορισμό την αγορά της Ρωσίας.

Το προκλητικό στοιχείο της όλης υπόθεσης σε σχέση με τη στάση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης βρίσκεται στο γεγονός ότι η μη καταβολή οφειλόμενων στους παραγωγούς από τους εμποροβιομήχανους είναι πάγια τακτική των δεύτερων που σε παλιότερα έτη η καθυστέρηση έφτανε και τις δύο ακόμη καλλιεργητικές περιόδους για κάποιες περιοχές της χώρας. Για το ίδιο ζήτημα έχουν κατά το παρελθόν πραγματοποιηθεί συσκέψεις επί συσκέψεων σε κυβερνητικό επίπεδο οι οποίες είχαν πάντα την ίδια κατάληξη: Υποσχέσεις προς τους παραγωγούς για επίλυση του προβλήματος και «εκκλήσεις» να δείξουν «αυτοσυγκράτηση».

Στην πράξη για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται περίτρανα το τι σημαίνει «ελεύθερη αγορά»: Διαχρονική και από όλες τις κυβερνήσεις ενίσχυση της «επιχειρηματικότητας», για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα και τα κέρδη των εμποροβιομήχανων μέσω της πιο σκληρής εκμετάλλευσης των φτωχών αγροτών και των εργαζόμενων.