Ηθική μια ακόμα παρεξηγημένη λέξη. Κύριο μέλημα των κυρίαρχων ιδεολογικών κέντρων και μια από τις καλύτερες «κομπίνες» τους σε βάρος του λαού είναι να κόβουν, και να ράβουν στα μέτρα τους οικονομικές, πολιτικές και φιλοσοφικές έννοιες.

Δεν είναι βέβαια να απορεί κανείς αφού τα αντίστοιχα οικονομικά κέντρα τα οποία χρηματοδοτούν-καθοδηγούν τα ιδεολογικά κόβουν και ράβουν στα μέτρα τους ζωές.

Στην περίπτωση της ηθικής οι αστοί έχουν επιλέξει την ταξικά αποστεωμένη (εννοείται αυτό) αγιοποίησή της.

Στην πραγματική υλιστική ζωή όμως τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά απ' ό,τι μας τα παρουσιάζουν.

Εκεί ο όρος ηθική όσο και να μην το θέλουν «βρίσκει» την ταξική του έννοια ως μέρος του εποικοδομήματος.

Στην πραγματική ζωή συναντάμε είτε τη φιλανθρωπική ηθική των «καλών πλουσίων», είτε την καλοπροαίρετη αλλά υποταγμένη εκκλησιαστική ηθική της αναρρίχησης με κάθε τίμημα, όπως επίσης μορφές ψευτοριζοσπαστικής ηθικής με προμετωπίδα την ναρκωκουλτούρα και το μηδενισμό.

Εμείς, σαν ΚΝΕ μέσα από το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ (άρθρα 7, 48 του Σχεδίου Καταστατικού) το λέμε καθαρά, δε διαλέγουμε και δε συμβιβαζόμαστε με καμία από αυτές τις ηθικές.

Εχουμε τη δική μας κομμουνιστική και κομματική ηθική.

Η ηθική αυτή είναι στάση ζωής που απορρίπτει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο σε όλες τις μορφές στην καθημερινότητά μας.

Ο κομμουνιστής όπου και αν βρίσκεται δεν ανέχεται να νοθεύεται η αριστερή πολιτική σκέψη και ο ριζοσπαστισμός με τη φιλανθρωπία, ούτε βέβαια ο αγώνας να αμαυρώνεται από το μίσος, την τυφλή βία και το μηδενισμό.

Οι κομμουνιστές είναι ειλικρινείς, ανιδιοτελείς και συντροφικοί με όλο το λαό.

Γνωρίζοντας ότι πρέπει να αποτελούν φωτεινό παράδειγμα, δεν αφήνουν τους εαυτούς τους έρμαια εξαρτήσεων και παθών που προσβάλλουν και τους ίδιους και το Κόμμα.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θεωρούν την ολόπλευρη μόρφωση, την ιστορική γνώση των επιτευγμάτων του παλλαϊκού πολιτισμού σαν καίριο ζήτημα για όλους, μέρος της ηθικής παιδείας.

Από το βήμα του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ ας φωνάξει όλος ο λαός: «Η ηθική μας δεν ανέχεται το φασισμό, τον πόλεμο, την ασιτία και την καταλήστευση των λαών».

Ας θυμόμαστε τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αλλά και όλοι οι τίμιοι άνθρωποι σε κάθε γωνιά της Γης τούτα τα τιμημένα λόγια:

«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα

πάψεις ούτε στιγμή να αγωνίζεσαι

Για την ειρήνη και το δίκιο θα βγεις στους δρόμους θα φωνάξεις

τα χείλη σου θα ματώσουν από τις φωνές

το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες

μα ούτε βήμα πίσω»

Τ. Λειβαδίτης