Τα φασιστοειδή της περιοχής, φορώντας φράκο αυτή τη φορά και χωρίς να κρύβουν την κομματική τους ταυτότητα, όπως αποκαλύπτει σε χτεσινό δημοσίευμά της τοπική εφημερίδα - μετά από καταγγελία επιχειρηματία της ΒΙΠΕ - επισκέφτηκαν αρκετές επιχειρήσεις και απαίτησαν ουσιαστικά την απόλυση των μεταναστών.

Ο γραμματέας της Τοπικής Οργάνωσης της «Χρυσής Αυγής» Καλαμάτας Λ. Αλευράς - μιλώντας στην «Ελευθερία» - επιβεβαίωσε την επίσκεψη στη ΒΙΠΕ, λέγοντας πως «τους παρακαλέσαμε αν έχουν θέσεις εργασίας, να προτιμούν Ελληνες και όχι αλλοδαπούς, τον Αχμέτ και το Χασάν. Εχουμε την απαίτηση όταν ζητούν να προτιμούνται τα ελληνικά προϊόντα και Ελληνες εργαζόμενους. Δεν είναι παράλογο αυτό που ζητήσαμε. Ολοι, πλην ενός, είπαν ότι είναι λογικά».

Σε ό,τι αφορά την καταγγελία επιχειρηματία πως του ζητήθηκε από τα μέλη της «Χρυσής Αυγής» να τους παραδώσει την κατάσταση εργασίας, ο Λ. Αλευράς απάντησε: «Δε ζητήσαμε καμία κατάσταση. Δε θα έκανα αντιποίηση αρχής, υποκαθιστώντας το ΙΚΑ, την Εφορία και άλλες υπηρεσίες. Κάτι που δε δέχομαι για τον εαυτό μου, δε θα το ζητούσα από άλλον».

Ωστόσο, το φαινόμενο αυτό, δηλαδή να πηγαίνουν μέλη της «Χρυσής Αυγής» σε επιχειρήσεις και είτε να ζητάνε καταστάσεις εργασίας είτε απευθείας να κοινοποιούν την απαίτησή τους για άμεση απόλυση των μεταναστών, φαίνεται πως αποτελεί πρακτική της «Χρυσής Αυγής» το τελευταίο διάστημα καθώς υπάρχουν ανάλογες καταγγελίες από διάφορες περιοχές της χώρας.

Την ίδια στιγμή άλλα μέλη της «Χρυσής Αυγής» στη Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων με τους επιχειρηματίες, εκφράζουν τη συμπόνοια τους και την κατανόησή τους στις δυσκολίες των επιχειρηματιών και επιρρίπτουν τις κύριες ευθύνες στο εργατικό κίνημα για τα όποια εμπόδια συναντούν. Το ίδιο το «ρεπορτάζ», που ενημερώνει γι' αυτού του είδους τις δραστηριότητες, υπάρχει στον ιστότοπο της οργάνωσης της «Χρυσής Αυγής» στη Στερεά Ελλάδα, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών και σημειώνει:

«Στις περισσότερες (σ.σ.: εταιρείες) είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε με ανώτατα διοικητικά στελέχη. Τους εξηγήσαμε ότι κατανοούμε τις δυσκολίες δημιουργίας και διατήρησης επιχειρήσεων τέτοιου μεγέθους - ιδίως στις σημερινές συνθήκες της αγοράς, με μια στυγνή φοροεισπρακτική (και μόνο) οικονομική πολιτική από το κράτος και μια νοσηρή παρερμηνεία του συνδικαλισμού από τους εργατοπατέρες της αριστεράς - και εκτιμούμε την συνεισφορά τους τόσο στα κρατικά έσοδα, όσο και σε θέσεις εργασίας».