Λεπτομέρειες για το περιεχόμενό του δεν έχουν γίνει γνωστές. Αναμφίβολα, όμως, το νομοσχέδιο αυτό ικανοποιεί τις απαιτήσεις των γνωστών εξωτερικών δυνάμεων, που εδώ και καιρό πιέζουν ασφυκτικά την ελληνική κυβέρνηση για την αυταρχικοποίηση της ουσιαστικής και δικονομικής ποινικής νομοθεσίας, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, αλλά με πραγματική στόχευση την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των αντιδράσεων στις αντιλαϊκές πολιτικές, που οι δυνάμεις αυτές προωθούν σε διάφορες χώρες (και στη δική μας), στα πλαίσια της νέας τάξης πραγμάτων.

Η ελληνική κυβέρνηση, θέλοντας να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις αυτών των δυνάμεων, που άλλωστε εξυπηρετούν και τη δική της πολιτική, με το μικρότερο δυνατό πολιτικό κόστος, έχει αρχίσει τελευταία να προετοιμάζει συστηματικά το έδαφος.

Ξεχνάει όμως ότι τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες καταχτήθηκαν με σκληρούς αγώνες και ποταμούς αίματος και είναι αδιαπραγμάτευτα, καθώς επίσης ότι τα δύο αυτά κοινωνικά αγαθά δε συγκρούονται μεταξύ τους, αλλά συνυπάρχουν και αλληλοσυμπληρώνονται και δεν είναι δυνατό να εξασφαλίζεται το ένα σε βάρος του άλλου.

Επισημαίνουν δε ότι η αναποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση των φαινομένων, δεν οφείλεται σε κενά της σχετικής νομοθεσίας, αλλά σε πολλούς άλλους παράγοντες που έχουν να κάνουν με την ανεπάρκεια των διωκτικών μηχανισμών, των χρηματικών πόρων, των τεχνικών μέσων και του έμψυχου δυναμικού που διαθέτουν, τη διάβρωσή τουςαπό τις ξένες υπηρεσίες και τα εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς στους κόλπους τους. Την άποψη αυτή, τη συμμερίζεται και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι πίσω από τις κινήσεις αυτές κρύβεται κάτι το πονηρό και εξαιρετικά επικίνδυνο.

Οι πληροφορίες λένε πως έχουν γίνει προτάσεις να περιλαμβάνει: την επέμβαση των διωκτικών αρχών και τον αποκλεισμό περιοχών, μέσα στις οποίες υπάρχουν πληροφορίες ότι μπορούν να κινούνται ύποπτα άτομα, την επέκταση των ερευνών που μπορούν να πραγματοποιούν οι αστυνομικές δυνάμεις, με ειδικά μπλόκα στους δρόμους της κάθε πόλης, τη δυνατότητα ειδικευμένων αστυνομικών να πραγματοποιούν λεπτομερείς ελέγχους τόσο των αυτοκινήτων και των επιβατών τους, όσο και κτιρίων, αναζητώντας στοιχεία και υλικά εγκληματικών ενεργειών, την ανάρτηση σε δημόσιους χώρους των φωτογραφιών, ίσως ακόμη και των σκίτσων, ατόμων που οι διωκτικές αρχές θεωρούν ύποπτα για συμμετοχή σε πράξεις τρομοκρατίας, την παγίδευση των σπιτιών και άλλων ιδιωτικών χώρων όπου ζουν και εργάζονται ύποπτα άτομα, με «κοριούς» και κρυφές κάμερες νέας τεχνολογίας, την πλήρη αναίρεση δηλαδή του ασύλου της κατοικίας και της ιδιωτικής ζωής με απλές υποψίες, τη διευκόλυνση των τηλεφωνικών υποκλοπών, καθώς και την αξιοποίηση των στοιχείων που διαθέτουν οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, την άρση του απορρήτου της αλληλογραφίας, συμβατικής και ηλεκτρονικής, όλων των υπόπτων για διάπραξη σοβαρών κακουργημάτων, τη διασταύρωση πληροφοριών και επεξεργασία στοιχείων, τα οποία θα περιλαμβάνουν ακόμη και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα πολιτών, με τη δυνατότητα των διωκτικών αρχών, να παίρνουν τις ευαίσθητες αυτές πληροφορίες από διάφορες υπηρεσίες π.χ. εφορίες, τράπεζες, ΔΕΗ κλπ. προς διαπίστωση της πραγματικής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των προσώπων που θα θεωρηθούν «ύποπτα», τη διεύρυνση των ελέγχων που γίνονται σε ύποπτους τραπεζικούς λογαριασμούς, την κάλυψη της δράσης των λεγομένων «διπλών πρακτόρων» κλπ.

Οι ρήτρες αυτές είναι εντελώς γενικές και αόριστες και είναι βέβαιο ότι η ρουτίνα εφαρμογής τους και άλλοι λόγοι θα καταργήσουν στην ουσία το δικαστικό έλεγχο.

Πρώτα πρώτα, γιατί οι δυνάμεις που απαιτούν τη θέσπιση των εκτάκτων αυτών μέτρων, ακριβώς τη στρεβλή εφαρμογή τους επιδιώκουν, να χρησιμοποιηθούν δηλαδή για διαφορετικό σκοπό από εκείνο που διακηρύσσεται ότι εξυπηρετούν. Με τις δυνατότητες δε επηρεασμού των ελληνικών δημοσίων υπηρεσιών που διαθέτουν, είναι σε θέση να επιτύχουν πλήρως την ικανοποίηση των επιδιώξεών τους. Επειτα, η ιστορική εμπειρία πάνω στο ζήτημα αυτό είναι πάρα πολύ διδακτική.

Ο Ν. 375/1938 για την κατασκοπία, χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον για την πάταξη των πολιτικών δραστηριοτήτων του ΚΚΕ και με βάση το νόμο αυτό έχασαν τη ζωή τους πολλοί πολίτες, ανάμεσα στους οποίους ο ήρωας του ελληνικού λαού Νίκος Μπελογιάννης, που κάθε άλλο παρά κατάσκοπος ήταν.

Ο Ν. 509/1947 χρησιμοποιήθηκε κατ' επανάληψη για την καταδίωξη και καταδίκη πολλών συντηρητικών πολιτών αφοσιωμένων στο αστικό καθεστώς, όπως π.χ. του στρατηγού Ιορδανίδη και των μελών της «Δημοκρατικής Αμυνας».

Γι' αυτό σφάλλουν όσοι καλόπιστα προτείνουν να ληφθούν μέτρα αποτροπής της στρεβλής εφαρμογής των διατάξεων που θα θεσπιστούν. Ετσι και ισχύσουν οι διατάξεις αυτές, η στρεβλή εφαρμογή τους, όσες εγγυήσεις και αν τεθούν, είναι δεδομένη. Τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών με απλές, και αστήριχτες πολλές φορές, υποψίες, θα καταπατούνται, ένα κύμα τρόμου θα απλωθεί πάνω στον καθένα, που θα θέλει να αναπτύξει δραστηριότητες, νόμιμες μεν, αλλά ενοχλητικές για την εξουσία και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί, μήπως και χαρακτηριστεί «ύποπτος» τρομοκρατικών ενεργειών με όλες τις εντεύθεν συνέπειες.

Ολόκληρος, λοιπόν, ο νομικός κόσμος, οι δημοκρατικές οργανώσεις, τα συνδικάτα, οι διανοούμενοι και καλλιτέχνες και όλος ο ελληνικός λαός πρέπει να ξεσηκωθούν και να παλέψουν, ώστε κανένα από τα μέτρα αυτά να μην περάσει και να ματαιωθεί εντελώς η ψήφιση του νέου «τρομονόμου». Η «Δημοκρατική συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη», έχει ήδη αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες. Αλλες συλλογικότητες έχουν επίσης ξεκινήσει ανάλογες δραστηριότητες. Ολες αυτές οι δραστηριότητες πρέπει να συγκλίνουν και να καταλήξουν στη δημιουργία ενός μαζικού αγωνιστικού κινήματος, για τη στηρία των ατομικών ελευθεριών και την προστασία του ελληνικού λαού από τη θεσμοθέτηση της αυθαιρεσίας και του αυταρχισμού σε βάρος του.