Τον Π. Σφηνιά τον είχαν προβάλει σαν μία από τις πλέον παραδειγματικές περιπτώσεις της κοινωνίας των «αυτοδημιούργητων», των δυνατοτήτων του «επιχειρηματικού ανταγωνισμού» και της «ελεύθερης οικονομίας». Η αυτοκρατορία που δημιούργησε οδήγησε στο ναυάγιο του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ με τους δεκάδες νεκρούς. Εκείνος, υπό την αφόρητη πίεση που... ελεύθερα τού άσκησαν οι συνεταίροι του οδηγήθηκε στην αυτοκτονία. Και το άλλο του δημιούργημα, η οικογένειά του, σπαράσσεται τώρα για τη μοιρασιά της περιουσίας του.

Η πρώην γυναίκα του με τον ένα γιο τους στράφηκε κατά της τελευταίας συζύγου του Σφηνιά και του άλλου γιου και αδελφού. Η ίδια με τον δεύτερο γιο της στράφηκε επίσης κατά της τελευταίας συζύγου και του πρώτου γιου. Ο δε ένας από τους δύο γιους στράφηκε, μεμονωμένα, κατά του αδελφού του και της συζύγου του πατέρα τους...

Αυτός ο κόσμος στη γλώσσα της γειτονιάς και των εργαζομένων, λέγεται ξεπεσμός, αθλιότητα και διαφθορά. Για τις παρέες βέβαια στις οποίες κινούνται οι εμπλεκόμενοι είναι ένας κόσμος όμορφος κι αγγελικά πλασμένος. Σε ό,τι μας αφορά, δε μένει παρά να τους ευχηθούμε «χάρισμά τους» και... μακριά από εμάς.