Γρηγοριάδης Κώστας

1. Για να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες που «προσφέρει», πρέπει να υπάρχουν και να λειτουργήσουν οι υποδομές του δημόσιου συστήματος υγείας.

2. Δε λέει για πόσο χρόνο θα ισχύει η κάρτα υγείας.

3. Για άμεση διακομιδή των παιδιών ή των εγκύων, θα χρειάζεται πρώτα έγκριση των γιατρών του Ιατρικού του Κέντρου, που βέβαια δε θα τη δίνουν για επείγουσα - άμεση βοήθεια. Το ελικόπτερο θα διατίθεται όταν είναι διαθέσιμο, που συνήθως δε θα είναι.

4. Με την τηλεϊατρική θα παρακολουθούνται μόνο καρδιοαναπνευστικά περιστατικά, που στους 550 κατοίκους, βέβαια, θα είναι περιορισμένα. Ισως δε καμιά φορά τη χρησιμοποιήσουν και για το στρατό, έτσι για να φαίνεται ότι και το κράτος, μέσω του υπουργείου Αμυνας έχει υποχρέωση στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα μέσω του κ. Αποστολόπουλου.

5. Πόσα από τα 29 παιδιά που ζουν σήμερα σ' αυτά τα τρία χωριά θα περάσουν στην Ιατρική σχολή και θα χρειαστεί να πληρώνει την υποτροφία τους ο Ομιλος Αποστολόπουλου;

1. Η διαφήμιση της επιχείρησης, που πατάει πάνω σε υπαρκτά προβλήματα, που δήθεν θέλει να λύσει.

Μάλιστα με όχι ιδιαίτερα μεγάλο κόστος, που μάλιστα θα συμβάλει στη φοροαπαλλαγή.

2. Προσπαθεί να περάσει στους εργαζόμενους ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι κακός, δε «γδέρνει», είναι φιλικός προς την κοινωνία, ενδιαφέρεται να βοηθήσει τους ανήμπορους, αυτούς που η ίδια η κυβέρνηση δεν είναι «ικανή» να προστατέψει την υγεία τους, ιδιαίτερα των παιδιών.

Αυτή την ιδεολογική επένδυση την κάνει ο κ. Αποστολόπουλος, όχι μόνο για λογαριασμό δικό του, αλλά και ολόκληρου του ιδιωτικού τομέα που ενδιαφέρεται να επενδύσει στο χώρο της υγείας και όχι μόνο.

1. Οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα με την πολιτική υγείας που ασκούσαν, όχι μόνο άφηναν συνειδητά το πεδίο ελεύθερο, αλλά διευκόλυναν τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου, όπως βέβαια το έκαναν και σε άλλους τομείς.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που μια από τις μομφές προς την κυβέρνηση για την καθυστέρηση στη λειτουργία του νοσοκομείου ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ στη Θεσσαλονίκη, ήταν ότι το καθυστερούσε, για να προλάβει να τελειώσει το Ιατρικό Κέντρο του κ. Αποστολόπουλου. Αλλά και τα μεγάλα κενά σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό και νοσηλευτικών κρεβατιών σε πολλές περιπτώσεις, η απουσία ή η καθυστερημένη εισαγωγή σύγχρονου τεχνικού εξοπλισμού ή η ανεπαρκής συντήρησή του, η απουσία κλινικών και τμημάτων όπως για παράδειγμα Μ.Ε.Θ. (Μονάδας Εντατικής Θεραπείας), στεφανιαίας νόσου, (κύρια στην περιφέρεια) και πολλά άλλα που μπορεί να αναφέρει κανείς, δεν είναι τυχαία λάθη, αμέλεια των εργαζομένων, ή άγνοια μεθόδων λειτουργίας ενός υγειονομικού συστήματος.

Είναι συνειδητή ταξική επιλογή της κυβέρνησης υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Το κεφάλαιο αξιοποιεί αυτές τις ελλείψεις και τις παρενέργειες που προκαλούν στο σύστημα υγείας, προς όφελος όχι απλά της κερδοφορίας του αλλά της κερδοσκοπίας του. Γιατί η υγεία είναι ένα αγαθό για το οποίο ο κάθε άνθρωπος είναι διατεθειμένος να πληρώσει όσο, όσο, ειδικά σε δύσκολες περιπτώσεις, φτάνει να το αποκτήσει.

Από την άλλη μεριά οι πόροι που εξοικονομεί το κράτος από τον προϋπολογισμό, μη καλύπτοντας τα χρόνια κενά, πηγαίνουν σε χρηματοδότηση προγραμμάτων, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Ετσι κερδίζει διπλά και τρίδιπλα.

2. Σήμερα με το «Σχέδιο για την υγεία του Πολίτη», που προωθεί η κυβέρνηση, οι δημόσιες μονάδες παροχής υγειονομικών υπηρεσιών, μετατρέπονται σε επιχειρήσεις που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Που σημαίνει ότι οι υπηρεσίες που θα προσφέρουν θα πρέπει να δημιουργούν κέρδη. Ετσι τον ασθενή θα τον αντιμετωπίζουν σαν πελάτη, που πρέπει να τους φέρει κέρδη. Αυτή η πολιτική δίνει τη δυνατότητα να αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες στον τομέα της παροχής υγειονομικής περίθαλψης το μεγάλο κεφάλαιο και το αφήνει τελείως ελεύθερο για κερδοσκοπία. Η τύχη δε του ασθενή - πελάτη κρίνεται από το μέγεθος του πορτοφολιού του και βρίσκεται στο έλεος των κερδοσκόπων κεφαλαιοκρατών.

3. Οι υποδομές του δημόσιου συστήματος υγείας θα χρησιμοποιηθούν από το μεγάλο κεφάλαιο και για την παραπέρα διείσδυση και ανάπτυξή του στον τομέα της υγείας, όπως πρόσφατα έγινε με άλλους τομείς, (π.χ. κινητή τηλεφωνία) και όπως πάντοτε συμβαίνει στον κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό όπου το κράτος στηρίζει και βοηθάει την εξέλιξη και την αύξηση των κερδών του ιδιωτικού τομέα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα γι' αυτό είναι οι αποφάσεις της κυβέρνησης για να καταργήσει το δημόσιο χαρακτήρα των νοσοκομείων και να μπορούν αυτοί να συνάπτουν συμβάσεις με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, οι οποίες βέβαια θα κερδοσκοπούν με τις υποδομές του δημοσίου.

Η πρόταση του ΚΚΕ για δημόσια και δωρεάν παροχή σύγχρονης υγειονομικής περίθαλψης σε όλους χωρίς διακρίσεις και κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας του ιδιωτικού τομέα, μπορεί να συσπειρώσει και να κινητοποιήσει, γιατί είναι αντικειμενικά σήμερα η μόνη ρεαλιστική απάντηση για άσκηση πολιτικής στον τομέα της πολιτικής Υγείας που είναι πραγματικά προς όφελος του λαού.

Η συσπείρωση σε τέτοια κατεύθυνση είναι επίσης η καλύτερη απάντηση στις «υγειονομικές φιέστες» κάθε Αποστολόπουλου.