Οι αγρότες πολλών περιοχών της χώρας μας - Θεσσαλία, Μακεδονία, Πελοπόννησο, Κρήτη, νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου - βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, διεκδικώντας λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και στοχεύοντας στην ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κι ενώ οι αγροτικές κινητοποιήσεις είναι μαζικές και δυναμικές - χωρίς, βεβαίως, μέχρι στιγμής, ν' αποκλείονται δρόμοι - ουδείς ασχολείται μ' αυτές, εκτός του ΚΚΕ, που συμπαραστέκεται, μ' όλες τις δυνάμεις του στο δίκαιο αγώνα της αγροτιάς, και του «Ριζοσπάστη» που γράφει συνεχώς. Η κυβέρνηση κάνει ότι δήθεν δεν τις υπολογίζει, η ΝΔ δείχνει να μην ενδιαφέρεται και τα ΜΜΕ κάνουν πως δεν τις βλέπουν. Κακό αυτό, βέβαια, για τους αγωνιζόμενους αγρότες, καθώς αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι η κυβέρνηση αρνείται ακόμα και να συζητήσει μαζί τους για τα προβλήματα, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν τους στηρίζει και τα ΜΜΕ δεν τους προβάλλουν. Ομως, «ουδέν κακόν, αμιγές καλού», διότι ο αγροτικός κόσμος αντιλαμβάνεται ποιος είναι μαζί του και ποιος εναντίον του...

Τεράστια και ενορχηστρωμένη εκστρατεία έχουν εξαπολύσει τα αφεντικά της «Πετρόλα», φυσικά με τις πλάτες της κυβέρνησης Σημίτη, προκειμένου να παρουσιάσει ως «αδικαιολόγητες» ή «γραφικές» τις μαζικές αντιδράσεις των κατοίκων του Θριάσιου, που δίνουν μήνες τώρα αγώνα για το δικαίωμα στη ζωή. Με την αλαζονεία των μεγάλων αφεντικών, που μπορούν να κάνουν τα πάντα και να εξαγοράσουν τους πάντες, οι Λάτσηδες αντιμετωπίζουν σαν ιθαγενείς τους κατοίκους που Θριάσιου. Πιστεύουν ότι εύκολα θα χάψουν το παραμύθι που πουλάνε, ότι τάχα θα διαθέσουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να γίνει το διυλιστήριο «φιλικό με το περιβάλλον». Λες και δεν πρόκειται για διυλιστήριο που παράγει υγραέρια, κηροζίνη, νάφθα, ντίζελ και μαζούτ, αλλά εξωτικά φρούτα... Λες και δε θα διακινούνται 1.200.000 μετρικοί τόνοι αυτών των προϊόντων το χρόνο, αλλά οπωροκηπευτικά... Λες και οι πετρελαϊκές πολυεθνικές, που είναι οι βασικοί πελάτες, θα σκέφτονται την υγεία και τη ζωή των κατοίκων, όταν αυξήσουν τις παραγγελίες τους και την παραγωγή. Οσο, πάντως, και να πασχίζουν, δεν πρόκειται να τους αγοράσουν όλους. Κάποιοι, ευτυχώς οι πολλοί, δεν μπορούν ούτε θέλουν να ξεπουληθούν και θα συνεχίσουν τον αγώνα τους.

Οι πάντες σε τούτη τη χώρα γνωρίζουν ότι η αξιοπιστία των υποσχέσεων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - «παπανδρεϊκών» τε και «εκσυγχρονιστικών» - είναι «μηδενικής βάσεως». Το αξιοπερίεργο, δε, είναι ότι περισσότερο αναξιόπιστοι - επί της ουσίας κι όχι τόσο σε επίπεδο εντυπώσεων - αποδεικνύονται οι «εκσυγχρονιστές» υπουργοί και, μάλιστα, οι «βέροι», οι οποίοι «επένδυσαν» πολιτικά στη δήθεν αντιλαϊκίστικη λογική τους, στη δήθεν ειλικρίνεια των λόγων τους, που δήθεν επιβεβαιώνουν οι πράξεις τους. Ενας εκ των «βέρων εκσυγχρονιστών» υπουργών - όπως προβάλλεται, αλλά και αυτοαποκαλείται - είναι ο υπουργός Υγείας Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος και παρουσιάζεται ως υπόδειγμα σοβαρού και εργατικού υπουργού, που ό,τι λέει το κάνει. Ε, αποδεικνύεται ότι ο Αλέκος Παπαδόπουλος είναι «μάστορας» στις ψεύτικες υποσχέσεις και στις απατηλές δεσμεύσεις. Γιατί το λέμε αυτό; Διαβάστε παρακάτω...

Πριν λίγους μήνες, λοιπόν, ο υπουργός Υγείας είχε επισκεφτεί τη Θεσσαλία και είχε δεσμευτεί σαφώς και δημοσίως ότι η στελέχωση με ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, ώστε να μπει στο δρόμο της κανονικής λειτουργίας του, αποτελεί πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης. Ηρθε, όμως, η ώρα της πράξης για ν' αποδειχτεί ότι η επιτόπου δημόσια «δέσμευσή» του δεν ήταν παρά «έπεα πτερόεντα», απευθυνόμενα προς αφελείς και αιθεροβάμονες Θεσσαλούς. Διότι - όπως ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες στη Βουλή η υφυπουργός Υγείας, Χριστίνα Σπυράκη - μέσα στο 2001 θα γίνουν μόνο 93 νέες προσλήψεις στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας, από τις περίπου 200, τουλάχιστον, που χρειάζεται να γίνουν άμεσα. Βεβαίως, ο Αλ. Παπαδόπουλος θα συνεχίσει να «φοράει» το ύφος του ειλικρινούς πολιτικού, αλλά οι Θεσσαλοί γνωρίζουν πως αυτό οφείλεται στην «αποκριάτικη προσωπίδα» και μόνο...

Προφανώς, δε συνειδητοποίησε τι ακριβώς ομολογούσε με όσα έλεγε προχτές ο υπουργός Ανάπτυξης, Ν. Χριστοδουλάκης, αλλά το γεγονός αυτό δε μειώνει στο παραμικρό τη σημασία της ομολογίας. Μιλώντας, λοιπόν, στο συνέδριο της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών, είπε και τα εξής: «Ισως ο μόνος σύμμαχος των ασφαλιστικών εταιριών την περίοδο αυτή να είναι η αναποτελεσματικότητα της κοινωνικής ασφάλισης, νοσοκομειακής περίθαλψης και ζωής, που αναγκάζουν όλο και περισσότερους πολίτες να αναζητούν πρόσθετη ιδιωτική ασφάλιση».

Πράγματι, κ. υπουργέ, έχετε απόλυτο δίκιο. Αυτός είναι ο σύμμαχος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, οι ιδιοκτήτες των οποίων βλέπουν τα τελευταία χρόνια τα κέρδη τους να έχουν απογειωθεί και τρίβουν τα χέρια τους με ικανοποίηση. Ποιος ευθύνεται, όμως, για τη συστηματική, πολύμορφη και συνεχιζόμενη υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών κοινωνικής ασφάλισης και υγείας και των αντίστοιχων παροχών; Ποιος ευθύνεται για τη συστηματική και συνεχιζόμενη υποβάθμιση των παροχών νοσοκομειακής περίθαλψης, των αντίστοιχων υπηρεσιών Πρόνοιας κλπ., κλπ.; Μία και μόνη η απάντηση, γνωστή σε όλους τους εργαζόμενους: Η κυβέρνησή σας και η πολιτική της, κ. υπουργέ. Αυτή ευθύνεται. Αυτή είναι ο πραγματικός σύμμαχος των ασφαλιστικών εταιριών και, ταυτόχρονα, ο εχθρός των εργαζομένων και του λαού.

Το διάβασμα της δεύτερης, συγκλονιστικής ιστορίας, του «Διλήμματος», ήταν μεγάλη δοκιμασία για την υπογράφουσα. Γιατί έξυσε μια δική της «πληγή». «Πληγή» παρόμοια, ευτυχώς λιγότερο δραματική, με της κόρης του κεντρικού προσώπου, του Γρηγόρη. Την «πληγή», το αβάσταχτο, μακρόχρονο δράμα της χωρισμένης, άθελά της μετά τον εμφύλιο, οικογένειας. Το δράμα της διωκόμενης, τυραννισμένης μάνας και του παιδιού, που απέμειναν στην πατρίδα. Του πατέρα που διωκόμενος βρέθηκε στην πολιτική προσφυγιά, πολύ νέος ακόμα κι άρρωστος από τις κακουχίες, χωρίς τη συναγωνίστρια γυναίκα του και το παιδάκι τους. Κι ύστερα η «ζωή» να ξανακυλά στις φλέβες του και τον σμίγει στην ξενιτιά με άλλη, ντόπια γυναίκα. Σμίξιμο που μπορεί να του γεννήσει και άλλο παιδί και το τρομερό συνειδησιακό δίλημμα με ποιον αγαπημένο του να μείνει, ποιον ν' αφήσει.

Μας κλέβουν

και τη σύνταξη,

ξεσηκωθείτε,

επάνω,

να μην περάσει

το αισχρό,

το μαύρο τους

το πλάνο!

*

Μας παίρνουν

και τη σύνταξη

οι υπουργοί

κλεφτρόνια,

μας κλέβουν

τ' αποκούμπι μας

για τα στερνά μας

χρόνια!

*

Μας κλέβουν

και τη σύνταξη,

οι θλιβεροί

αγάδες,

μας θυσιάζουν

σαν σφαχτά

για τους

Κοντομηνάδες!

«Το ΝΑΤΟ δεν πραγματοποίησε την αεροπορική του εκστρατεία για να βλέπει να αντικαθιστώνται οι εθνικές εκκαθαρίσεις από τη μια ομάδα, από εθνικιστικές επιθέσεις και εκφοβισμό από την άλλη», είπε την Παρασκευή, ενώ λίγες ώρες νωρίτερα κάπου δέκα Σέρβοι είχαν φονευτεί στην βομβιστική ενέδρα που είχαν στήσει στο Ποντούγεβο Αλβανοί αυτονομιστές του «UCPMB». Ο Ρόμπερτσον πρόσθεσε και μερικές σκληρές λέξεις όπως «επαίσχυντο επεισόδιο», «προμελετημένη επίθεση κατά πολιτών»...

Το λεξιλόγιο του σερ Ρόμπερτσον δε στερείται σκληρών λέξεων -που στην προκειμένη περίπτωση - αντανακλούν, έστω και στο ελάχιστο, το μέγεθος του εγκλήματος που συντελείται στην περιοχή. Ομως, δεν είπε επί της ουσίας τίποτε για το έγκλημα. Ούτε ποιος έβαλε στα σκαριά τον ΟΥΤΣΕΚΑ, ούτε ποιος τον εκπαίδευσε και τον εξόπλισε, ούτε ποιος είχε την επιμέλεια συγκρότησης της αδελφής οργάνωσης, του «Απελευθερωτικού Στρατού Πρέσεβο, Μεντβέγια, Μπουγιάνοβατς» στη Νότια Σερβία...

Κατά τ' άλλα, ο ΓΓ του ΝΑΤΟ μπορεί να «καταδικάζει» τον εξτρεμισμό στο Πρέσεβο και στο Κοσσυφοπέδιο... και να βάζει βόμβες κάτω από το επικείμενο τραπέζι διαλόγου που στήνεται για τη νότια Σερβία με τη συναίνεση του Βελιγραδίου. Αυτός δεν είναι άλλωστε ο ρόλος του;