Οριστικό τέλος βάζει η διοίκηση της ΑΤΕ στη δανειοδότηση των αγροτών μέσω των συνεταιρισμών. Με μια νέα εγκύκλιό της η τράπεζα διαγράφει «τελεσιδίκως» την έννοια της «αλληλέγγυας ευθύνης» και «αποχαρακτηρίζει» τους συνεταιρισμένους αγρότες, ώστε να έχει να κάνει πλέον μόνο με «μεμονωμένους πελάτες», δηλαδή με ιδιώτες αγρότες.

Σε εγκύκλιο που έβγαλε η διοίκηση της ΑΤΕ στις 30 του Γενάρη και φέρει τον αριθμό 26, «αποφασίζεται και διατάσσεται» ότι καταργούνται από 1/1/2001 οι δανειακές συμβάσεις ομαδικού τύπου, δηλαδή τα δάνεια που έπαιρναν οι συνεταιρισμοί για λογαριασμό των μελών τους (κυρίως επρόκειτο για καλλιεργητικά δάνεια). Οσο για τις περιπτώσεις πολυετών ομαδικών δανειστικών συμβάσεων, που έγιναν ανάμεσα σε διάφορους συνεταιρισμούς και την τράπεζα, αναφέρεται ρητώς στην ίδια εγκύκλιο ότι αυτές δε θα ισχύουν από 1/9/2001 και μετά. Και για να επιτευχθεί τούτο η διοίκηση της ΑΤΕ προχωρά στην εξώδικη καταγγελία των υπαρχουσών ομαδικών συμβάσεων που έχουν επισυναφθεί με διάφορες συνεταιριστικές οργανώσεις, πράγμα που έχει σκοπό να πράξει, όπως αναγράφεται, πριν τις 30/6/2001. Μάλιστα, στη σχετική εγκύκλιο της ΑΤΕ αναφέρεται επί λέξει: «Από 1/9/2001 και στο εξής το σύνολο των δανειοληπτών αγροτών θα αντιμετωπίζεται ενιαία, αφού πλέον η διάκριση σε «μεμονωμένους» και «συνεταιρισμένους» δε θα έχει κανένα απολύτως νόημα σ' ό,τι αφορά στη δανειστική τους σχέση με την ΑΤΕ».

Η νέα αυτή αντιαγροτική - αντισυνεταιριστική πράξη της διοίκησης της ΑΤΕ έρχεται σε συνέχεια των αποφάσεων του περασμένου καλοκαιριού για αποκλεισμό πολλών συνεταιρισμών -που χαρακτηρίστηκαν ως αφερέγγυοι- από τη δανειοδότηση εξ ονόματος των αγροτών - μελών τους. Και η επέκταση του νέου αυτού «μέτρου» σε όλους τους συνεταιρισμούς -δηλαδή και στους φερέγγυους- συνδέεται από ό,τι φαίνεται και με το νέο αντιαγροτικό προϊόν της ΑΤΕ που λέγεται «Αγροκάρτα» και το οποίο καθόλου δεν «τίμησαν» μέχρι τώρα οι αγρότες. Και πάνω απ' όλα συνδυάζεται με την είσοδο της ΑΤΕ στο Xρηματιστήριο και τη λειτουργία της με αμιγώς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Πάντως, οι αγρότες που χρειάζονται καλλιεργητικά δάνεια, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία τους, θα πρέπει στο εξής να διαπραγματεύονται απευθείας με την τράπεζα και ανάλογα με τις υποθήκες τους, δηλαδή την ακίνητη περιουσία τους, θα καθορίζεται και ύψος του δανείου που θα τους δίνεται. Τα επιτόκια, βέβαια, παραμένουν τοκογλυφικά. Τούτο όμως σημαίνει πρακτικά τον οριστικό αποκλεισμό των φτωχομεσαίων αγροτών, που έχουν λίγα χωράφια ή νοικιάζουν χωράφια. Και κυρίως σημαίνει αποκλεισμό των αγροτών που η ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική τους οδήγησε στην υπερχρέωση. Συνεπώς, χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες θα οδηγηθούν μια ώρα αρχύτερα στον αποκλεισμό χρηματοδότησης και κατά συνέπεια στο μαζικό ξεκλήρισμα.

Εκτός αυτών πρέπει να σημειωθεί ότι η νέα πρακτική της διοίκησης της ΑΤΕ επιφέρει ένα ακόμα πλήγμα στους συνεταιρισμούς, οι οποίοι εκτός του ότι μέχρι τώρα εγγυόνταν για τα μέλη τους για την αγορά εφοδίων, εισέπρατταν και ένα ποσό από τη γραφειοκρατική δουλιά που κατέβαλαν για λογαριασμό της τράπεζας. Οπως εκτιμάται, το ποσό αυτό έφτανε τα 10 δισ. δραχμές ετησίως και αποτελούσε ένα από τους πόρους τους. Η διοίκηση της ΑΤΕ όμως τους το αφαιρεί κι αυτό, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της αποτελεσματικότητας, προκειμένου να το εντάξει στο δικό της ανελέητο κερδοσκοπικό κορβανά.