Την ακόμα μεγαλύτερη ένταση και όξυνση του κυβερνητικού μετώπου κατά των εργαζόμενων και όσων αντιταχθούν στις «διαρθρωτικές αλλαγές» σηματοδότησε χτες ο Γ. Παπαντωνίου, παρουσιάζοντας τις αποφάσεις του ΕΚΟΦΙΝ για την ελληνική οικονομία. Στις δηλώσεις του με αφορμή την έγκριση από τις Βρυξέλλες, του -υψηλών επιπέδων πολιτικής ραδιενέργειας- Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης για την περίοδο 2000 - 2004, ο οικονομικός υπουργός του ΠΑΣΟΚ, στην ουσία κήρυξε τον ολοκληρωτικό πόλεμο κατά των λαϊκών συμφερόντων, επιδεικνύοντας τη φαρέτρα της αντιλαϊκής επίθεσης.

Σύμφωνα με τον Γ. Παπαντωνίου υλοποίηση του Προγράμματος, σημαίνει προώθηση των λεγόμενων διαρθρωτικών αλλαγών, τις οποίες παρουσίασε σαν το νέο... εθνικό στόχο. «Είναι θέμα εθνικό οι διαρθρωτικές αλλαγές, δεν είναι θέμα ούτε κομματικό, ούτε κυβερνητικό» ισχυρίστηκε, για να συμπληρώσει: «Πρέπει όλοι να βοηθήσουμε, ώστε αυτές οι αλλαγές να γίνουν μια ουσιαστική πραγματικότητα για τη χώρα μας». Ετσι, σύμφωνα με τις δηλώσεις του μέσα στο α' εξάμηνο του 2001, η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ξεμπερδέψει με τις ιδιωτικοποιήσεις, την «απελευθέρωση» των αγορών, την ολοκλήρωση του «κοινωνικού διαλόγου» για την κοινωνική ασφάλιση, και το άνοιγμα των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων». Σε απώτερο χρόνο μετατίθενται οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στη φορολογία και στις δημόσιες κοινωνικές δαπάνες, όπου υιοθετούνται τα ακραία θατσερικά πρότυπα. Πάντως ξεκαθάρισε, ότι όταν η κυβέρνηση μιλά για δημόσιες δαπάνες, εννοεί την «αξιολόγηση» των δαπανών για την Παιδεία και την Υγεία. «Αξιολόγηση -όπως είπε ο υπουργός- η οποία θα στηρίζεται στο εργαλείο της στοχοθέτησης των υπουργείων σε ό,τι αφορά τις δημόσιες δαπάνες που πραγματοποιούν». Για το σκοπό αυτό μάλιστα θα επισκεφτεί το Λονδίνο στις 6 Μάρτη, «ώστε να ολοκληρωθεί η έναρξη της συνεργασίας ανάμεσα στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών και το βρετανικό υπουργείο για την παροχή τεχνογνωσίας...».

Με τον αέρα του ανθρώπου που έρχεται σε συχνή επαφή με το κοινοτικό Διευθυντήριο - το οποίο μάλιστα, όπως ανέφερε ο ίδιος, «παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Ελλάδα» - κηρύσσει τον πόλεμο κατά των εργαζομένων και όσων αντιταχθούν στις «διαρθρωτικές αλλαγές». Οι τελευταίοι συκοφαντούνται σωρηδόν και κατηγορούνται ότι διακατέχονται από «συντεχνιακές αντιλήψεις», «αναχρονιστικές πρακτικές», ενώ το τσαλαπάτημα των εργατικών δικαιωμάτων παίρνει τη μορφή του «ξεβολέματος» των δήθεν... βολεμένων εργαζόμενων. Παράλληλα, ο υπουργός, απευθυνόμενος προφανώς προς το εσωτερικό του κόμματός του αξίωσε αρραγές μέτωπο στο τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων, ώστε να μην υπάρξουν... δειλοί στη μάχη. Επί λέξει ανέφερε ότι υπάρχει «ο κίνδυνος να δειλιάσει η Ελλάδα σε ό,τι αφορά την προώθηση των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών». Στο... μεγάλο αυτό αγώνα ζήτησε και τη βοήθεια συμμάχων - προφανώς στις τάξεις των άλλων κομμάτων, αλλά και τις συνδικαλιστικές φιλοκυβερνητικές ηγεσίες - ενώ στο σημείο αυτό παραπονέθηκε ότι «προς το παρόν βλέπω μόνο αντιπάλους».

Ο Γ. Παπαντωνίου, χαρακτήρισε «μεγάλο στοίχημα για τη χώρα μας το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης». Η νέα φάση της αντεργατικής επίθεσης, έχει βέβαια την υπογραφή των Βρυξελλών. Οπως είπε, «η πρώτη έγκριση του προγράμματος, είναι μια ουσιαστική πολιτική πράξη, η οποία σημαίνει πολύ απλά ότι οι εταίροι μας στην ΕΕ προσυπογράφουν τους εξαιρετικά φιλόδοξους αναπτυξιακούς στόχους».

Για την επίτευξη του όλου εγχειρήματος εντόπισε δύο κινδύνους. Πέρα από το θέμα της... δειλίας, επισήμανε ακόμα τον κίνδυνο των πληθωριστικών πιέσεων λόγω της «υπερθέρμανσης» της οικονομίας. Η αντιμετώπιση των πληθωριστικών πιέσεων μπορεί να γίνει «με την άσκηση μιας αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής», συνέχιση δηλαδή της λιτότητας στις δημόσιες δαπάνες, αλλά και τη συνέχιση της πολιτικής λιτότητας σε μισθούς και συντάξεις. Ετσι ζητά «εγρήγορση από τους κοινωνικούς εταίρους και τους επιχειρηματίες σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση των τιμών, αλλά και τους εργαζόμενους σε ό,τι αφορά την προβολή μισθολογικών διεκδικήσεων». Οι τελευταίοι «θα πρέπει να συνεχίσουν να κινούνται στα όρια της αντοχής της οικονομίας και πάντοτε με γνώμονα τη διαφύλαξη του χαμηλού πληθωρισμού». Κέρβεροι και πάλι του πληθωρισμού οι εργαζόμενοι! Οπως προκύπτει από επόμενες δηλώσεις του η - καπιταλιστική - ανάπτυξη, προϋποθέτει το ολοκληρωτικό τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, μέσω των διαρθρωτικών αλλαγών, τις οποίες εξειδίκευσε στους ακόλουθους επτά επιμέρους τομείς:

Τις ιδιωτικοποιήσεις - δήλωσε ότι η Διώρυγα της Κορίνθου σύντομα περνάει σε ιδιωτικά χέρια, ενώ για τα ΕΛΤΑ ανέφερε ότι έχουν κατατεθεί τρεις ενδεικτικές προσφορές από ευρωπαϊκους οργανισμούς τηλεπικοινωνιών - την κοινωνική ασφάλιση, την απελευθέρωση των αγορών, το ανοιγμά των κλειστών επαγγελμάτων, τη δημιουργία του ταμείου νέας οικονομίας, τη φορολογική μεταρρύθμιση και την αναμόρφωση των δημόσιων δαπανών.