Τα κύρια αιτήματα του συλλαλητηρίου ήταν η προστασία της αγροτικής παραγωγής, η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας και η απαίτηση να μη θιγούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Ενώ από τις συζητήσεις που γίνονταν στα πηγαδάκια, λίγο πριν και κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, ήταν εμφανές ότι η χτεσινή κινητοποίηση δεν ήταν κορύφωση της πάλης τους, αλλά η απαρχή της. Χαρακτηριστικά σε συζητήσεις που κάναμε θα μας πουν:

Ο Γ. Χατζηκωνσταντίνου, αγρότης από την Αγιάσσο, μας επισημαίνει ότι «η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι αβάσταχτη. Δεν μπορούμε να καλύψουμε ούτε το κόστος παραγωγής πια. Το πρόβλημα με το λάδι είναι πρόβλημα όλου του νησιού. Οι αγώνες μπορούν και πρέπει να συναντηθούν με αυτούς των εργατών και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων και επιπλέον δεν πρέπει να σταματήσουν μέχρι να αλλάξει η σημερινή πολιτική».

Ο Γ. Δελλόγγος, αγρότης και αυτός, όταν τον ρωτήσαμε για τη σημασία του αγώνα, μας απάντησε με τη φράση «κανένας αγώνας δεν πήγε χαμένος, τίποτε δεν ήρθε από μόνο του». Στη συνέχεια με ποιητική διάθεση παράφρασε το ποίημα του Κ. Παλαμά «Η ελιά» για να καταδείξει τους υπεύθυνους της κατάστασης: «Είμαι του ήλιου θυγατέρα, χρόνια η αγάπη του πατέρα, σε αυτό τον τόπο να κρατεί, εδώ στη ρίζα μου από κάτω, ήρθε ο Χριστός να αναπαυθεί» και συνεχίζει: «Η κυβέρνηση Σημίτη, θέλει να με ξεριζώσει, και στους Ιούδες της Ευρώπης να με παραδώσει».

Ο Ευστρ. Μουλάς, από το χωριό Κλειού μας εξηγεί ότι κατέβηκε για την τιμή του λαδιού. «Πρέπει να απαιτήσουμε από το κράτος να προστατέψει την αγροτική παραγωγή και να χτυπήσει την αισχροκέρδεια των μεγαλεμπόρων». Η αγρότισσα, Πελ. Αρχοντή από τη Γέρα τονίζει: «Πρέπει σε όλους μας τους αγώνες να κατεβούμε ενωμένοι, δεν μπορούμε άλλο πια. Μας έχουν ρουφήξει το αίμα». Ενώ ο νέος σε ηλικία Φ. Ξαφέλλης, όταν τον ρωτήσαμε για τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση και αν τους προστατεύει, θα απαντήσει με οργή: «Ποια κυβέρνηση, για μας δεν υπάρχει κυβέρνηση, μας έχει ξεχασμένους. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τα παιδιά μου θα γίνουν κλέφτες».

Στη συγκέντρωση βρήκαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε και με τον πρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων Λέσβου, Γρ. Παράσχο, ο οποίος τόνισε πως «τα προβλήματα εργατών και αγροτών είναι κοινά. Αλλωστε πολλοί από τους οικοδόμους στο νησί ασχολούνται και με τις ελιές. Εμείς προσανατολίζοντας τον αγώνα μας σε ταξική κατεύθυνση δεν πρόκειται να σταματήσουμε εδώ. Θα συνεχίσουμε μέχρι να νικήσουμε». Ανάλογη ήταν και η τοποθέτηση του προέδρου Επαγγελματοβιοτεχνών Αγιάσου, Βαγ. Κελμάλη, που επισήμανε: «Εμείς δε βλέπουμε τα προβλήματά μας ξεκομμένα. Σήμερα ζητάμε να αυξηθεί η τιμή του λαδιού, αύριο θα αγωνιστούμε για το ασφαλιστικό. ΑΛλωστε είναι ξεκάθαρο ότι τα προβλήματα των αγροτών, εργατών και τα δικά μας έχουν κοινή αιτία που δεν είναι άλλη από τις αντιλαϊκές πολιτικές επιλογές της ΕΕ και της κυβέρνησης».

Τέλος, η ιδιωτική υπάλληλος, Γαρ. Πλέλη, υπογραμμίζει: «Κατεβαίνω στο συλλαλητήριο γιατί τα συμφέροντά μου είναι κοινά με αυτά των αγροτών. Το καλοκαίρι δούλευα ένα μήνα χωρίς ασφάλιση» και οι μαθητές από το Λύκειο Γέρας μας εξηγούν ότι κατέβηκαν στην κινητοποίηση γιατί χτυπιούνται οι δουλιές των γονιών τους και γιατί αυτοί ως νέοι άνθρωποι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το νησί. Μάλιστα, επιβεβαιώνοντας την άποψη που λέει ότι η ωριμότητα δεν είναι συνάρτηση μόνον της ηλικίας αλλά και των εμπειριών που ο καθένας βιώνει, μας εξέπληξαν θετικά, επισημαίνοντας πως «αγρότες και εργάτες πρέπει να βοηθάνε ο ένας τον άλλο στους αγώνες τους».