Κυριακή 4 Φλεβάρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Καθ' οδόν Στο Ναύπλιο

Δε θυμόμαστε να έχουμε ξαναπάει στο Ναύπλιο μαζί. Μόνοι μας έχουμε, το έχουμε πολλές φορές επισκεφτεί, το έχουμε σκεφτεί και το έχουμε νοσταλγήσει. Λέμε να πεταχτούμε σήμερα, ίσως να χρειαστεί να μείνουμε όλη ημέρα. Δε βιαζόμαστε, κανείς δε μας περιμένει, άλλωστε. Ο καιρός να μας βοηθήσει μονάχα, να μη βρέξει, να μη χιονίσει έτσι ώστε να μπορέσουμε ανενόχλητοι και απερίσπαστοι να κάνουμε τις βόλτες μας. Εχουμε 148 χιλιόμετρα να διανύσουμε, λίγα είναι. Με τη φαντασία μας ως όχημα τρέχουμε τόσο ακίνδυνα. Να που φτάσαμε κι όλας.

Ιστορική ταυτότητα

Το Ναύπλιο χτίστηκε σύμφωνα με τη μυθολογία, από τον Ναύπλιο το γιο της Δαναΐδας Αμυμώνης. Κατοικημένο από την Προϊστορική Εποχή, πήρε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία. Παρέμεινε ανεξάρτητη και ακμάζουσα πόλη ως τον 7ο αιώνα π.Χ, όταν καταστράφηκε από τους Αργείους. Στα Ελληνιστικά Χρόνια δημιουργείται ξανά ένας αξιόλογος συνοικισμός και οχυρώνεται ο λόφος της Ακροναυπλίας. Τη Ρωμαϊκή Εποχή παρακμάζει, ενώ τη βυζαντινή περίοδο αποκτά και πάλι αίγλη. Στους Φράγκους θα περιέλθει το 1210, ενώ στους Βενετούς το 1377 και τελικά το πήραν οι Τούρκοι το 1540. Επί τουρκοκρατίας τον 16ο και τον 17ο αιώνα υπήρξε πρωτεύουσα του Μοριά.. Μετά την απελευθέρωση το 1828 εγκαταστάθηκε εκεί η κυβέρνηση του Καποδίστρια.

Αξιόλογα και αξιοθέατα


Η Ακροναυπλία: Είναι χτισμένη στα πόδια του Παλαμηδιού και κάποτε συγκοινωνούσε μαζί του με μυστικό πέρασμα. Εδαφολογικά αποτελείται από τρία διαφορετικά επίπεδα, στο καθένα από τα οποία ήταν χτισμένο ένα διαφορετικό κάστρο. Σύμφωνα με μαρτυρίες του Παυσανία, ήταν ήδη οχυρωμένη από το 2ο αι. π.Χ. αλλά υπάρχουν μόνο ερείπια από το τείχος αυτό. Οταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Ακροναυπλία επισκεύασαν τις οχυρώσεις. Σήμερα θα δούμε μερικά κτίσματα από τα τέσσερα οχυρά, που συνυπάρχουν, όπως τα ερείπια του ελληνικού κάστρου της αρχαίας ακρόπολης, με τις ρωμαϊκές και βυζαντινές προσθήκες. Στη νότια πλευρά της χερσονήσου κυριαρχεί το «Κάστρο των Ελλήνων», βυζαντινό κατάλοιπο, χτισμένο πάνω σε μυκηναϊκή ακρόπολη. Δυτικά βρίσκεται το «Κάστρο των Φράγκων» έργο Γάλλων δουκών Ντε Λας Ρος, με πυροβολεία και επάλξεις και πολεμίστρες.

Το Παλαμήδι: Εδώ βρισκόμαστε στο ξακουστό κάστρο που στεφανώνει την όμορφη πόλη του Ναυπλίου με την έντονα μεσαιωνική του μορφή. Οπως είναι γνωστό, ο Φραντσέκο Μοροζίνι απέσπασε την πόλη από τους Τούρκους το 1686 και οχυρώθηκε από τους Βενετούς. Την κατασκευή του κάστρου ανέλαβε ο Γάλλος Λα Σαλ για λογαριασμό των Βενετών μα τους πρόδωσε λίγο αργότερα, αχρηστεύοντας τα κανόνια τους για χάρη των Τούρκων,,, Στην κορυφή του εξαιρετικού αυτού λόφου δηλαδή σε ύψος 216 μέτρων και πάνω σε ίχνη προϊστορικού φρουρίου κάθονται τα ερείπια εφτά οχυρών, έξι από τα οποία έχουν τα ονόματα αρχαίων πολεμιστών ( Θεμιστοκλής, Μιλτιάδης, Αχιλλεύς, Φωκίων, Επαμεινώνδας, Λεωνίδας). Στην κορυφή του φρουρίου διατηρείται το ιστορικό εκκλησάκι του Αγιου Ανδρέα που χρονολογείται από την εποχή των Βενετών. Οποιος αντέξει να ανέβει, (εμείς το ομολογούμε πώς μονάχα κατεβήκαμε) τα 857 σκαλοπάτια που είναι σκαλισμένα στο βράχο θα δει τα τα κελιά που χρησίμευαν σα φυλακές. Σε ένα από αυτά φυλακίστηκαν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μαζί με το συναγωνιστή του του Πλαπούτα για πέντε μήνες μέχρι να γίνει η δίκη. Η κατηγορία ήταν για εσχάτη προδοσία και η απόφαση του δικαστηρίου Θάνατος. Εισαγγελέας ο κάποιος Αγγλος ονόματι Μάσσων. Στη δίκη αυτή πήγαν, δυστυχώς, πολλοί ψευδομάρτυρες αλλά ευτυχώς δυο δικαστές όρθωσαν το ανάστημά τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν την καταδίκη: ο Τερτσέτης και ο Πολυζωίδης. Επειτα ξέσπασαν πολλές λαϊκές εξεγέρσεις ο γέρος του Μοριά ελευθερώθηκε. Οταν είχαμε επισκεφτεί το κελί μάς έπιασε κλειστοφοβία, πανικός και αγανάκτηση. Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε πως ο γενναίος αρχιστράτηγος, ο ήρωας της Επανάστασης του '21, κλείστηκε εκεί, σ' αυτή την υγρή σκοτεινή τρύπα. Φαίνεται πως αυτή είναι η μοίρα των ηρώων σ' αυτή τη χώρα. Τι τραγωδία, δυστυχία σκέτη είναι. Το Παλαμήδι θεωρούνταν απόρθητο οχυρό, γι' αυτό το λόγο η κατάληψή του, το 1822 από του Ελληνες, μετά από δύσκολη πολιορκία που κράτησε πολλούς μήνες, άφησε τον υπόλοιπο κόσμο κατάπληκτο. Φαίνεται πως στα δύσκολα πιστεύουμε!


Το Μπούρτζι: Είναι ένα μικρό ξερονήσι - φρούριο στην είσοδο του λιμανιού που απέχει 450 μέτρα από το μόλο του Ναυπλίου και αρχικά ονομαζόταν το νησί των Αγίων Θεοδώρων, αργότερα μετονομάστηκε από τους Ευρωπαίους σε «Πασάζ» δηλαδή Πέρασμα και σήμερα λέγεται Μπούρτζι. Εμείς είχαμε πάει με βαρκάκι, ήταν μια ηλιόλουστη μέρα, καλοκαιρινή και ζεστή, αλλά φιλική. Είχαμε μείνει στο Ναύπλιο τρεις μέρες, είχαμε δει όλα τα αξιοθέατα που μας έμειναν αλησμόνητα και αποφασίσαμε να δούμε και το Μπούρτζι Εκεί μάθαμε από τον ξεναγό βαρκάρη ότι το ξερονήσι αυτό οχυρώθηκε το 1471 από τους Βενετούς και αποτέλεσε σημείο μεγάλης στρατηγικής σημασίας. Μετά την απελευθέρωση το Μπούρτζι υπήρξε κατοικία των δημίων για τους θανατοποινίτες του Παλαμηδιού. Νοερά αναζητήσαμε εκείνον που θα εκτελούσε τον Κολοκοτρώνη στην περίπτωση που είχε εκτελεστεί η από τον Αγγλο "δικαστική απόφαση". Ενας αέρας σηκώθηκε ξαφνικά και μας έφερε ρίγη. Ισως να ήταν αποκύημα της φαντασία μας, διότι η δυνατή ριπή του βοριά, ήρθε και έφυγε με ταχύτητα αστραπής.

Το Ναύπλιο δεν εξαντλείται έτσι, μέσα σε λίγες λέξεις, σε λίγες ώρες, σε λίγες μέρες. Το «Ναύπλιο» δεν περιγράφεται μόνον και μόνο επειδή τουλάχιστον στα δικά μας μάτια είναι απερίγραπτα όμορφο και μοναδικό. Συνεχώς το νοσταλγούμε, συνεχώς. Μα ήρθε η ώρα... Επιστροφή στην Αθήνα και η μελαγχολία αρχίζει.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ