Την πραγματοποίηση αξιολόγησης του επιστημονικού, ερευνητικού, διδακτικού, κλινικού και διοικητικού έργου των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων «Αιγινήτειο» και «Αρεταίειο» από διεθνείς αξιολογητές ανήγγειλε η υπουργός Παιδείας. Οπως είπε, σύμφωνα με αυτήν την αξιολόγηση, θα γίνει τριετής προγραμματισμός, ώστε τα νοσοκομεία «να λειτουργούν με όρους ρεαλιστικούς και αποτελεσματικούς», ενώ θεωρεί «ότι η λειτουργία προς αυτήν την κατεύθυνση θα είναι και ένα πολύ καλό δείγμα λειτουργίας για πολλά άλλα νοσοκομεία».

Το πώς εννοεί η κυβέρνηση τους «ρεαλιστικούς και λειτουργικούς» όρους στη λειτουργία των νοσοκομείων αποτυπώνεται κρυστάλλινα στις αναδιαρθρώσεις που επιταχύνει στον τομέα της Υγείας. Αλλαγές που επιδιώκουν να μετατρέψουν τον όποιο ακόμη δημόσιο τομέα Υγείας σε επιχειρήσεις, σφιχταγκαλιασμένες με τα μονοπώλια του χώρου και να προσφέρουν την Υγεία στους επιχειρηματίες για κερδοφορία, προσπαθώντας και με αυτό τον τρόπο να δώσουν διέξοδο στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίου. «Ρεαλιστικό» για την κυβέρνηση, την ΕΕ και όλες τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου είναι ένα νοσοκομείο να λειτουργεί με βάση το βιβλίο εσόδων - εξόδων του... Να εισάγεται ένας ασθενής και να νοσηλεύεται αν, όταν και όσο θα μπορεί να πληρώσει... Κατά συνέπεια «ρεαλιστικό» γι' αυτούς είναι και το να χρειάζεται ένας 72χρονος που πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα επέμβαση αλλά να μην μπαίνει στο χειρουργείο παρά μόνο όταν διαβεβαιώνει ότι θα περάσει από το λογιστήριο, όπως έγινε πρόσφατα στο νοσοκομείο «Σωτήρια».

«

Ρεαλιστικό» για τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου είναι τα νοσοκομεία να λειτουργούν όχι με όσους γιατρούς και νοσηλευτές απαιτεί η έγκαιρη, αποτελεσματική και ολοκληρωμένη φροντίδα των ασθενών, αλλά με εκείνους για τους οποίους θα περισσέψουν κάποια ψίχουλα από τα δισ. που το αστικό κράτος δίνει στα μονοπώλια ως επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές κλπ. Ο δικός τους «ρεαλισμός» όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά και τα υπονομεύει. Ο δικός τους «ρεαλισμός» αναζητά νοσοκομεία - επιχειρήσεις που θα ανοίγουν και θα κλείνουν ανάλογα με το αν αποφέρουν τα προσδοκώμενα έσοδα. Αυτό ετοιμάζονται να αξιολογήσουν. Γι' αυτό και οι δικές τους «αξιολογήσεις» όχι μόνο δεν επιφυλάσσουν τίποτα θετικό για τους εργαζόμενους, αλλά προμηνύουν μόνο νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Για τους εργαζόμενους, όμως, αυτό που επείγει είναι η λειτουργία των νοσοκομείων με αξιοποίηση των τεχνολογικών και επιστημονικών επιτευγμάτων, που σήμερα επιτρέπουν να έχουν όλοι δωρεάν υπηρεσίες υγείας. Επείγει να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση. Ο προσανατολισμός και ο σχεδιασμός της έρευνας να έχει στόχο την προαγωγή και την οργάνωση της πρόληψης, την αντιμετώπιση βλαβερών για την υγεία παραγόντων και την έγκαιρη λήψη μέτρων για την προστασία της (στη δημόσια υγεία, το εργασιακό περιβάλλον κτλ.). Επείγει να αλλάξουν οι συνθήκες εργασίας μέσα στα νοσοκομεία ώστε να καταργηθούν φαινόμενα που αποτελούν απειλή (και) για τους ασθενείς, όπως τα εξαντλητικά ωράρια, οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού. Επείγει η πληρότητα προσωπικού των νοσοκομείων με επιστήμονες και εργαζόμενους των ειδικοτήτων που απαιτούν οι ανάγκες της χώρας και του πληθυσμού της (ανάλογα με τα κλιματολογικά, επιδημιολογικά, γεωγραφικά κλπ. χαρακτηριστικά της). Για τους εργαζόμενους επείγουν όλ' αυτά, σε αντίθεση με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Γι' αυτό και η απάντηση των εργαζομένων (και) στην αξιολόγηση των νοσοκομείων, πρέπει να είναι πρώτ' απ' όλα πολιτική, ταξική, απάντηση - οργάνωση της πάλης ενάντια στα μονοπώλια και την ανάπτυξη που τα υπηρετεί.