Στην εισηγητική της ομιλία η Θεοδώρα Δριμάλα, εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, στάθηκε αναλυτικά στις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση και στο στόχο που εξυπηρετούν. Πρόκειται, όπως ανέφερε, για αλλαγές που αγκαλιάζουν όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, για μέτρα που δεν περιορίζονται στις συγχωνεύσεις και τις καταργήσεις σχολείων αλλά σχετίζονται με το ίδιο το περιεχόμενο της μόρφωσης. Το σχολείο που φτιάχνουν, εξήγησε η Θ. Δριμάλα, είναι το σχολείο που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Μέσα από αυτό θα προετοιμάζεται από τη μια η ολιγάριθμη επιστημονική ελίτ, την οποία χρειάζεται η καπιταλιστική παραγωγή, και από την άλλη η μεγάλη μάζα του ημικαταρτισμένου, «απασχολήσιμου», χαμηλά αμειβόμενου εργατικού δυναμικού, που είναι επίσης απαραίτητο στο κεφάλαιο. Τόνισε ότι η πολιτική αυτή στοχεύει τη συνείδηση, περιορίζει το επιστημονικό υπόβαθρο της γνώσης, το αντικαθιστά με την κατάρτιση και τις δεξιότητες προκειμένου να προετοιμάσει εργαζόμενους που δε θα διεκδικούν με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες της εποχής στην οποία ζούμε.

Την ευθύνη που αναλαμβάνει η ΟΓΕ υπογράμμισε η πρόεδρός της, Καλλιόπη Μπουντούρογλου, με την έννοια ότι το ζήτημα της Παιδείας δεν αφορά στενά τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς, αλλά είναι υπόθεση όλου του λαού, του εργατικού - λαϊκού, του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος. Οι Σύλλογοι και οι Ομάδες πρέπει να παίξουν ρόλο στην πλατιά ενημέρωση των γυναικών όσον αφορά το ζήτημα της Παιδείας. Πρέπει το επόμενο διάστημα να οργανώσουν τη δράση σε κάθε γειτονιά και λαϊκή συνοικία, σε κάθε χώρο δουλειάς, ώστε οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων να εναντιωθούν στην Παιδεία της αγοράς, των χορηγών και της ημιμάθειας και να παλέψουν για το σχολείο των σύγχρονων λαϊκών μορφωτικών αναγκών.