Μπορεί για όλους εμάς οι μέρες των γιορτών να είναι μια καλή ευκαιρία για ξεκούραση και διασκέδαση. Για τους εργαζόμενους στο εμπόριο όμως οι μέρες αυτές μάλλον μοιάζουν με... Γολγοθά.

Η μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, η τρομοκρατία και η ασυδοσία των εργοδοτών, μαζί με αρκετές ώρες σκληρής και ιδιαίτερα κουραστικής επιπλέον δουλιάς, είναι αυτά που βιώνουν οι εμποροϋπάλληλοι και συνθέτουν τα στοιχεία μιας εικόνας που δεν είναι καθόλου γιορταστική.

Πρωταγωνιστές και φέτος είναι οι πολυεθνικές και η κυβέρνηση που έχουν διαμορφώσει μια άθλια κατάσταση για τους εργαζόμενους, τόσο στο εμπόριο όσο και γενικότερα.

Οι πολυεθνικές, από τη μια έχουν θέσει τους δικούς τους όρους στη λειτουργία της αγοράς, αφού έχουν πετύχει ως ένα βαθμό την απελευθέρωση του ωραρίου και σε κάποιες περιπτώσεις λειτουργούν όποτε θέλουν εκείνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα «Βίρτζιν Μέγκαστορ» που λειτουργούν, στο χώρο του «Βίλατζ Παρκ» στο Ρέντη και το Σάββατο μέχρι και τις 10 το βράδυ, ενώ έχουν κάνει επανειλημμένες προσπάθειες να καταπατήσουν την αργία της Κυριακής.

Οσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις, οι πολυεθνικές του εμπορίου επιβάλλουν τις 3μηνες, 4μηνες και 5μηνες συμβάσεις, μετατρέποντας τις εργασιακές σχέσεις όλο και σε πιο «ευέλικτες». Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του «Πράκτικερ», στο Αιγάλεω το 20% των υπαλλήλων του είναι ωρομίσθιοι. Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στα σούπερ μάρκετ «Carrefur» (Καρφούρ) και DIA στα οποία μεγάλος αριθμός εργαζομένων είναι 4ωροι. Η κατάσταση φτάνει στα όρια όταν σε καταστήματα «Καρφούρ» - «Μαρινόπουλος» στο κέντρο, καλούνται εργαζόμενοι να δουλέψουν μερική απασχόληση με γιγαντοαφίσες: «Θέλεις να δουλέψεις μερική απασχόληση;».

Η φετινή χρονιά άλλωστε έχει ένα επιπλέον αρνητικό στοιχείο, αφού τα καταστήματα είναι ανοιχτά και τις δύο τελευταίες Κυριακές του χρόνου, από ένα χουντικό νόμο που λειτουργεί από το 1971!!!

Αρωγός και χορηγός των πολυεθνικών η κυβέρνηση και ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης, με το τελευταίο αντεργατικό νομοσχέδιο, το οποίο είναι και το τελικό ίσως χτύπημα σε αυτό που μέχρι πρόσφατα ονομάζαμε εργασιακές σχέσεις. Συγκεκριμένα, με το τελευταίο αντεργατικό νομοσχέδιο επιχειρείται η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου, η αύξηση της μερικής απασχόλησης, με αποτέλεσμα η υπερωριακή απασχόληση να γίνεται «δώρο» στους εργοδότες, αφού θα μπορούν να μην καταβάλλουν το αντίστοιχο τίμημα. Και όλα αυτά με το πρόσχημα ότι θα μειωθεί η ανεργία.

Τη στιγμή, μάλιστα, που ο χώρος του εμπορίου είναι ο χώρος - πείραμα, αφού έχει εφαρμοστεί ήδη η μερική απασχόληση και οι επιπτώσεις για τους εργαζόμενους είναι κάτι παραπάνω από ολέθριες.

Αρχισαν τα «όργανα»...

Μπροστά στην κατάσταση αυτή, λοιπόν, οι έμποροι δεν μπορούσαν να μην επωφεληθούν από την ανοχή της κυβέρνησης και τα νομοσχέδιά της.

Ετσι, στα Χανιά λίγες μέρες πριν τις γιορτές ο Εμπορικός Σύλλογος Χανίων ανακοινώνει στις τοπικές εφημερίδες ένα εορταστικό ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων στην πόλη, αγνοώντας προκλητικά τόσο τους εργαζόμενους όσο και την ισχύουσα νομοθεσία, με «επιμήκυνση» μισής έως και δυόμισι ωρών επιπλέον!

Το ωράριο επιμηκύνεται κατά μισή ώρα τις καθημερινές, ώστε αντί να κλείνουν στις 8 μ.μ. να κλείνουν στις 8.30 μ.μ., και τις δύο Κυριακές κατά δυόμισι ώρες, δηλαδή αντί να κλείσουν στις 6 μ.μ. να κλείσουν στις 8.30 μ.μ.!!!

Στη Θεσσαλονίκη τα μαγαζιά κλείνουν μισή ώρα αργότερα από ό,τι στην Αθήνα, ενώ τα σούπερ μάρκετ «Μασούτης», και «Αρβανιτίδης - Γαλαξίας» επιχειρούν να καταπατήσουν την αργία της Κυριακής.

Να υπενθυμίσουμε ότι σημαντική ευθύνη στην κατάσταση αυτή έχει και ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Κ. Παπαδόπουλος, που επανειλημμένα έχει επιχειρήσει να καταργήσει ουσιαστικά την κυριακάτικη αργία για τα καταστήματα που λειτουργούν σε περιοχές οι οποίες βρίσκονται εκτός του πολεοδομικού συγκροτήματος. Απόφαση που είχε δημιουργήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις των εμποροϋπαλλήλων στη συμπρωτεύουσα και δεν πέρασε.