Στο χέρι του λαού να αποτρέψει τη χρεοκοπία του | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ

Στο χέρι του λαού να αποτρέψει τη χρεοκοπία του

Οι αντιδραστικές αποφάσεις των «27», παρά τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, αναδεικνύουν την ανάγκη να ενταθεί η πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων

Eurokinissi

Η κυβέρνηση είναι συνεργός στο ζοφερό μέλλον που ετοιμάζει για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς η ΕΕ. Η καταδίκη της, όπως και η καταδίκη όλων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, είναι προϋπόθεση αναγκαία για να δει ο λαός καλύτερες μέρες

Με έντονο παρασκήνιο και παζάρια, δηλωτικά των ισχυρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ολοκληρώθηκε την Παρασκευή η διήμερη Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ. Οι 27 επικεφαλείς των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, έβαλαν τα θεμέλια μιας νέας, γενικευμένης και πρωτόγνωρης ως προς την αγριότητα επίθεσης στους εργαζόμενους και το λαό, με σαφή στόχο να υπηρετηθούν στο ακέραιο οι στόχοι που θέτει η στρατηγική «ΕΕ 2020», για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του ευρωενωσιακού κεφαλαίου.

Αντικείμενο της συζήτησης και πυρήνας των αποφάσεων της Συνόδου, ήταν η λεγόμενη «οικονομική διακυβέρνηση». Επί της ουσίας, το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου κατέληξε σε ένα «μνημόνιο διαρκείας» για όλους τους λαούς της ΕΕ, με τις παρακάτω βασικές στοχεύσεις:

1. Να προχωρήσουν απαρέγκλιτα οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν ανάγκη τα μονοπώλια της ΕΕ, ώστε να εξασφαλίσουν ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη και να πλασαριστούν σε καλύτερη θέση σε ό,τι αφορά τον παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Η «ανάγκη» αυτή γίνεται αδήριτη για το κεφάλαιο, με δεδομένες τις ανακατατάξεις που προκαλεί στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα η κρίση και τις απειλές που προκύπτουν για την ανταγωνιστικότητα των ευρωενωσιακών επιχειρήσεων από τις ανερχόμενες οικονομίες της Ασίας, κύρια της Κίνας και της Ινδίας.

2. Συναφής με το προηγούμενο είναι και η πρόθεση της ΕΕ να περικόψει, ως και να εκμηδενίσει οποιαδήποτε δαπάνη από τους εθνικούς προϋπολογισμούς κατευθύνεται σε κοινωνικές παροχές και στερεί με αυτό τον τρόπο ζεστό χρήμα από το κεφάλαιο. Με τον ίδιο τρόπο, την οριστική δηλαδή αποχώρηση του κράτους από υπηρεσίες που σχετίζονται με την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, μεγαλώνει το πεδίο δράσης των ιδιωτών σε τομείς με βέβαιο κέρδος.

3. Να θωρακίσουν την εξουσία της αστικής τάξης, στο βαθμό που όλες οι κυρώσεις σε βάρος των «απείθαρχων» δημοσιονομικά κρατών θα χρησιμοποιούνται για να να τρομοκρατούνται οι λαοί και να αποδέχονται τα αντιδραστικά μέτρα προς όφελος του κεφαλαίου. Καθόλου τυχαία, το σφίξιμο της θηλιάς στο λαιμό του λαού με μέτρα οικονομικού και πολιτικού χαρακτήρα, συμπληρώνεται με νέα κατασταλτικά μέτρα και μηχανισμούς, έτοιμους να επέμβουν για να επαναφέρουν στην τάξη τα λαϊκά κινήματα, που δείχνουν τάσεις αναζωογόνησης στην Ευρώπη.

Οι βασικές αποφάσεις της Συνόδου

Στη βάση όλων των παραπάνω, οι κυβερνήσεις των «27» συμφώνησαν:

α) Την αναθεώρηση του «συμφώνου σταθερότητας» σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση, αφού πλέον δε θα ελέγχεται μόνο το δημοσιονομικό έλλειμμα, αλλά και το δημόσιο χρέος κάθε χώρας. Τα κράτη μέλη των οποίων το έλλειμμα θα υπερβαίνει το 3% και το χρέος το 60%, θα καλούνται να καταβάλουν πρόστιμο της τάξης του 0,2% του ΑΕΠ τους, το οποίο θα καταθέτουν στην ΕΕ. Θα ακολουθεί μια περίοδος έξι μηνών «πολιτικών διαβουλεύσεων» και αν οι κυβερνήσεις δεν έχουν αναλάβει μέτρα για να μειώσουν έλλειμμα και χρέος, τα χρήματα θα παρακρατούνται οριστικά. Επίσης, εξετάζεται και η αναστολή των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων. Προληπτικές κυρώσεις (πρόστιμα) προβλέπονται ακόμα και πριν το έλλειμμα μιας χώρας φτάσει στο 3%, αν διαπιστωθεί τάση ανόδου.

β) Να προχωρήσουν σε «περιορισμένη αναθεώρηση» της Συνθήκης της Λισαβόνας, με στόχο να θεσμοθετήσουν τη δημιουργία ενός «μόνιμου μηχανισμού για την αντιμετώπιση κρίσεων», για χώρες που βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, ο οποίος θα πρέπει να είναι έτοιμος μέχρι τα μέσα του 2013 (τότε λήγει το μνημόνιο της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα). Στο μηχανισμό αυτό θα συμμετέχουν το ΔΝΤ, οι τράπεζες και άλλα ιδιωτικά κεφάλαια. Οι χώρες που θα προσφεύγουν στο μηχανισμό, θα μπαίνουν σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης». Ο μηχανισμός επί της ουσίας έρχεται να διασφαλίσει τα χρήματα των τραπεζικών ομίλων, ώστε να μη χάσουν τα κεφαλαία τους σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην αποπληρωμή των ληστρικών δανείων.

γ) Τον αυστηρότερο έλεγχο της «ανταγωνιστικότητας» των οικονομιών, με νέο κανονισμό σχετικά με την πρόληψη και τη διόρθωση των «μακροοικονομικών ανισορροπιών». Είναι αποκαλυπτικό ότι το λεγόμενο «εργατικό κόστος» επισημοποιείται σαν κριτήριο της ανταγωνιστικότητας. Ουσιαστικά, οι κυβερνήσεις των κρατών μελών θα ελέγχονται για το αν εφαρμόζουν «αποτελεσματικά» τα προγράμματα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, μέσα από την καρατόμηση δικαιωμάτων και λαϊκών κατακτήσεων. Προτείνεται μάλιστα η θέσπιση της «Διαδικασίας Υπερβολικής Ανισορροπίας», που θα αποτελεί νέο στοιχείο στο πλαίσιο της οικονομικής επιτήρησης της ΕΕ. Ενα κράτος μέλος που θα βρίσκεται κάτω από το συγκεκριμένο καθεστώς, θα πρέπει να εφαρμόζει άμεσα πρόγραμμα διορθωτικών μέτρων, που θα εγκρίνονται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, αλλιώς θα υπόκειται σε κυρώσεις. Αν αποτύχει να λάβει μέτρα, θα υποχρεούται να καταβάλει πρόστιμο ίσο με το 0,1% του ΑΕΠ του.

δ) Να εξετάσουν την «αναστολή» του δικαιώματος ψήφου των κυβερνήσεων των κρατών μελών που παρουσιάζουν αυξημένα ελλείμματα και δημόσιο χρέος και θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία της ΟΝΕ. Η αναστολή του δικαιώματος της ψήφου θα αφορά θέματα που σχετίζονται με τη ζώνη της Οικονομικής Νομισματικής Ενωσης και μόνο για τις χώρες της «ευρωζώνης».

Συνεργός η κυβέρνηση της Ελλάδας

Το κομμάτι των αποφάσεων που αφορά τις οικονομικές κυρώσεις, οριστικοποιήθηκε ήδη, ενώ για την αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας, σε ό,τι αφορά τη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού στήριξης και για την επιβολή των πολιτικών κυρώσεων (αφαίρεση ψήφου), η Σύνοδος ανέθεσε στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Βαν Ρομπέι, να παρουσιάσει συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες θα συζητηθούν και θα εγκριθούν τον Δεκέμβρη.

Η ελληνική κυβέρνηση τάχθηκε αναφανδόν υπέρ των μεταρρυθμίσεων στην ΕΕ, που θα φέρουν νέα βάρβαρα μέτρα σε βάρος των λαών. Ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε επανειλημμένα από τις Βρυξέλλες ότι «μπορούν να ενισχυθούν οι κυρώσεις» που ήδη υπάρχουν στη Συνθήκη της Λισαβόνας, και πως «δεν έχουμε καταρχήν καμία αντίρρηση, θα είναι θετικό να περιβληθεί αυτός ο μηχανισμός στήριξης μέσα στο θεσμικό πλαίσιο της Συνθήκης».

Μιλώντας με τη γλώσσα της πλουτοκρατίας, ο Ελληνας πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι ο μηχανισμός στήριξης «είναι προς το συμφέρον των κρατών μελών του μεγέθους της Ελλάδας»! Εκεί βρίσκεται η ουσία της ελληνικής συμμετοχής στο παραπέρα ξεκλήρισμα δικαιωμάτων και κατακτήσεων και όχι βέβαια στη «μάχη» (!) που δήθεν έδωσε ο Ελληνας πρωθυπουργός για να μην καταληχθεί σ' αυτή τη Σύνοδο η αναστολή της ψήφου για τις υπότροπες δημοσιονομικά χώρες, όπως διέρρεαν την Παρασκευή τα κυβερνητικά στελέχη και οι προπαγανδιστές τους στα αστικά ΜΜΕ.

Η προκλητική προπαγάνδα στόχο έχει να συγκαλύψει το σύνολο των αντιδραστικών αποφάσεων που πήρε η Σύνοδος με τη συμφωνία και της Ελλάδας, την ίδια ώρα που παραμένει ανοιχτό στο τραπέζι το θέμα της αφαίρεσης του δικαιώματος ψήφου. Καθόλου τυχαία, στο κείμενο των συμπερασμάτων ξεκαθαρίζεται ότι οι χώρες που θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία της ΟΝΕ, εξαιτίας υψηλών ελλειμμάτων και χρέους, χάνουν το δικαίωμα ψήφου για τις υποθέσεις της Νομισματικής Ενωσης.

Σε κάθε περίπτωση, η ανέξοδη υποχώρηση της Γερμανίας από το αίτημα για γενικευμένη αναστολή της ψήφου σε περίπτωση που μια χώρα υποτροπιάζει ως προς τα δημοσιονομικά της δεδομένα, αποτελεί τακτικό ελιγμό, που στόχο είχε να τεθεί επί τάπητος η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση, μέχρι το 2013. Μάλιστα, οι «27» προσανατολίζονται το νέο «μνημόνιο» σε βάρος των λαών να απεμπλακεί εντελώς και από τη διαδικασία των δημοψηφισμάτων που ισχύει σε ορισμένα κράτη μέλη, κρίνοντας ότι η προσφυγή στην έγκριση από το λαό, γεννά επιπλέον κινδύνους για απόρριψη των βάρβαρων συνθηκών τους.

Να χρεοκοπήσει το κεφάλαιο, όχι ο λαός

Η εξελίξεις που αποτυπώθηκαν στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, επιβεβαιώνουν ότι το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ δεν παίρνει καμιά διόρθωση, παρά μόνο ανατροπή. Επί της ουσίας, οι «27» επικύρωσαν την ενιαία στρατηγική τους επιλογή να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία τα λαϊκά νοικοκυριά, εξασφαλίζοντας μ' αυτόν τον τρόπο την ελεγχόμενη χρεοκοπία κρατών που παρουσιάζουν υψηλά ελλείμματα και χρέη, αποτελώντας τροχοπέδη στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων της ΕΕ.

Με το εσαεί μνημόνιο που θεσπίζει η ΕΕ, οι λαοί θα βρίσκονται διαρκώς αντιμέτωποι με νέα μέτρα, στο όνομα τού να εξασφαλίσουν οι δανειστές τα κεφάλαιά τους και να προχωρήσουν τα μέτρα που κάνουν ακόμα πιο φτηνή την εργατική δύναμη. Από αυτή τη σκοπιά, είναι κρίσιμο να αντιληφθεί ο λαός ότι δεν έχει τίποτα να φοβάται. Οι απειλές και οι εκβιασμοί του κεφαλαίου αφορούν σε μια χρεοκοπία την οποία ήδη βιώνει στην καθημερινότητά του ο λαός.

Αυτή η πορεία μπορεί να αντιστραφεί μόνο αν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, σε κάθε κράτος ξεχωριστά και πανευρωπαϊκά, οξύνουν την ταξική πάλη με στρατηγικό στόχο να χρεοκοπήσει οικονομικά και πολιτικά το κεφάλαιο, να ανατραπεί η εξουσία του. Διαφορετικά, κάθε καινούριο μέτρο που θα προστίθεται στο σβέρκο του λαού, θα κάνει ακόμα πιο δύσκολη την αναγκαία όσο ποτέ λαϊκή αντεπίθεση.

Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου είναι συνένοχα για τα δεινά που βιώνει ο λαός και τα χειρότερα που έρχονται. Η καταδίκη τους είναι επιβεβλημένη και περνάει μέσα και από την κάλπη του Νοέμβρη, με την καταψήφιση των συνδυασμών που στηρίζουν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και οι παραφυάδες τους και την υπερψήφιση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ.

Π.