«Δεν μπορέσαμε, παρά τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, να φτιάξουμε μια υγιή και ευρεία παραγωγική βάση για τη χώρα. Ούτε δομές διαφανούς διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας (...) παρά τη διεθνή συγκυρία, αν είμαστε ειλικρινείς, θα αναγνωρίσουμε ότι η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαραίνει κυρίως την πολιτική τάξη, που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελίξεις» (ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας / ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).

«Η συμπεριφορά του κοινού στην παράσταση με τους αριστοφανικούς "Αχαρνής", που ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου, ήταν πρωτοφανής. Παρακινημένοι από τα επικαιρικά στοιχεία της "μεταγραφής" ενός από τα γνωστότερα έργα του μεγάλου σατιρικού, οι θεατές χειροκρότησαν έντονα τις αναφορές στη σύγχρονη πολιτική ζωή. Οι μίζες, η διαφθορά, η ξύλινη γλώσσα, το ιδεολογικό κενό και ο αμοραλισμός των πολιτικών εκπροσώπων τροφοδότησαν με θεατρικές ατάκες την παράσταση (...) Η τόσο ηχηρή συμπεριφορά των θεατών μιας μεγάλης λαϊκής παράστασης ισοδυναμεί με καμπανάκι (...) Οι πολίτες, δυσφορώντας, αποσύρουν όλο και πιο εμφατικά την εμπιστοσύνη τους από το πολιτικό σύστημα. Τυχαία - αλλά μόνον ως προς τον χρόνο - συνέπεσε και η ηχηρή παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρ. Παπούλια (...) ο Πρόεδρος συμπύκνωσε το αίσθημα της πλειονότητας των πολιτών. Επειδή ακριβώς δέχτηκαν τις θυσίες (...) δικαιούνται να γνωρίζουν πώς θα πιάσουν τόπο οι θυσίες τους (...) Θέλουν να τους λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Θέλουν τους πολιτικούς πλάι τους, συμμέτοχους στις θυσίες τους» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).