Από τη συνέντευξη Τύπου στο Ηράκλειο

«Στην πρώτη γραμμή - παρότι γίνεται εδώ και αρκετά χρόνια - έρχεται και το λεγόμενο βρώμικο πολιτικό χρήμα. Ανακάλυψε η κυβέρνηση ότι πρέπει να κάνει κύριο μέτωπο κατά του πολιτικού χρήματος. Και μάλιστα, όλα τα κόμματα, με εξαίρεση το ΚΚΕ, λένε: Εχουμε όλοι ευθύνη για το "μαύρο πολιτικό χρήμα", για τις μίζες, κτλ.

Ετσι, λοιπόν, παίρνονται μια σειρά άλλα μέτρα. Χαρακτηριστικός είναι ο τομέας της Υγείας. Περικυκλωμένο το σύστημα Υγείας απ' τις πολυεθνικές του φαρμάκου, των μηχανημάτων, κτλ. Βεβαίως, ήταν περικυκλωμένο και από τις μίζες που πρόσφεραν αυτοί σε όλους τους ενδιάμεσους που λειτουργούσαν και βοηθούσαν στην πώληση αυτών των φαρμάκων ή των μηχανημάτων.

Τώρα, λοιπόν, γίνεται το εξής: Το "μαύρο χρήμα", το ξέπλυμα χρήματος θα συγκεντρωθεί σε λιγότερα χέρια, όλο και πιο ψηλά και όλοι οι ενδιάμεσοι θα καταργηθούν. Αυτή είναι η ηθική της σύγχρονης στρατηγικής του κεφαλαίου. Οπου συγκεντρώνονται τα μέσα παραγωγής σε λιγότερα χέρια, θα συγκεντρωθεί και η μίζα σε λιγότερα χέρια, γιατί σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σταματήσει. Οι κεφαλαιοκράτες, τα επιχειρηματικά μονοπώλια, αν δε λαδώσουν δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ο ένας τον ανταγωνισμό του άλλου.

Πόσες εταιρείες φαρμακευτικές υπάρχουν παγκόσμια; Πέντε μεγάλες διεθνείς φαρμακευτικές εταιρείες, διεθνικά μονοπώλια. Η αγορά είναι ίδια. Επομένως, αν δε λαδώσει κάθε μία απ' αυτές έναν αριθμό πολιτικών και εμπόρων, μπορεί να χάσει την αγορά από την άλλη. Επομένως, αυτά τα λαδώματα δεν πρόκειται να καταργηθούν. Είμαστε ριζικά αντίθετοι, αλλά η απάντηση δεν είναι η ψευτοηθικοποίηση της μίζας, αλλά η κατάργηση της ιδιοκτησίας των μονοπωλίων σε παγκόσμιο και σε εθνικό επίπεδο.

Και τώρα μάλιστα αποφάσισαν, λένε, να καταργηθεί το "μαύρο πολιτικό χρήμα" - λες και όλα τα κόμματα είχαμε "μαύρο πολιτικό χρήμα" - και στις εκλογές, στις εκλογικές μάχες και στις πολιτικές δραστηριότητες των κομμάτων.

Αυτές τις μέρες συζητιέται στη Βουλή το πώς θα διεξαχθεί η μάχη των τοπικών εκλογών με τον "Καλλικράτη", που, όπως έχουμε σημειώσει, δεν έχει καμία σχέση ούτε με την αυτοδιοίκηση, ούτε με την αποκέντρωση. Απλώς διαμορφώνονται 318 δήμοι - κρατικοί μηχανισμοί και 13 περιφέρειες - επίσης τοπικοί κρατικοί μηχανισμοί. Το κράτος, δηλαδή, αποκτά περιφερειακά όργανα πολύ πιο ισχυρά απ' αυτά που είχε μέχρι τώρα.

Αποφάσισε η κυβέρνηση ότι απαγορεύεται η χρήση του κουπονιού για τη συγκέντρωση χρημάτων απ' τους συνδυασμούς, προκειμένου να τα βγάλουν πέρα στην εκλογική τους εκστρατεία. Απαγορεύεται τα κόμματα - που φτιάχνουν τους συνδυασμούς και το ξέρετε όλοι ότι φτιάχνουν τους συνδυασμούς στα κομματικά τους γραφεία - να χρηματοδοτήσουν τους συνδυασμούς. Τα κόμματα, λοιπόν, που συγκροτούν τους συνδυασμούς δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τους συνδυασμούς.

Απαγορεύεται, γιατί αυτό είναι - λένε - "μαύρο πολιτικό χρήμα". Απαγορεύονται και τα κουπόνια και μόνος τρόπος χρηματοδότησης των συνδυασμών αυτών είναι οι φίλοι, οι οπαδοί, οι πιθανοί ψηφοφόροι και οι μη ψηφοφόροι να πηγαίνουν και να καταθέτουν μέσω τραπέζης από ένα ευρώ ή όσα ευρώ θέλουν.

Αυτό αν το εφαρμόσουν, τώρα, στις τοπικές εκλογές θα το εφαρμόσουν και στις βουλευτικές. Είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να έχουν μια λίστα των ατόμων που δίνουν χρήματα στα κόμματα. Θα μου πείτε, είναι κακό; Αυτό είναι θέμα του κάθε ανθρώπου, αν θέλει να δώσει ένα ευρώ, αν θέλει να δώσει δέκα ευρώ, αν θέλει να δώσει χίλια ευρώ, είναι θέμα δικό του. Και αν θέλει να γίνει γνωστό το όνομά του, είναι θέμα δικό του. Δεν έχει καμία σχέση με το "μαύρο πολιτικό χρήμα".

Το μαύρο πολιτικό χρήμα των επιχειρηματιών μπορεί να εισρεύσει στις τσέπες των υποψηφίων με τον οποιονδήποτε τρόπο. Δεν μπορούμε να δούμε αν έχει μαύρο πολιτικό χρήμα απ' τα έξοδα που θα κάνει. Και ποιος σας είπε ότι το μαύρο πολιτικό χρήμα ξοδεύεται μια και έξω από τα πρόσωπα - αν πηγαίνει στα πρόσωπα - σε μια εκλογική εκστρατεία; Και ποιος σας λέει ότι αυτά μπορεί να ανιχνεύονται ότι ξοδεύονται;

Οι περισσότεροι υποψήφιοι πληρώνουν κανάλια και δημοσιογράφους για να τους καλούν. Πώς θα το ερμηνεύσει αυτό; Επειδή κάποιος κλήθηκε δέκα φορές να δώσει μια συνέντευξη Τύπου και ο άλλος κλήθηκε πέντε, μπορείς να βρεις άκρη πόσα έδωσε και τι έδωσε; Μην κοροϊδευόμαστε τώρα.

Αυτό το μέτρο, το οποίο έχει πρόσχημα την καταπολέμηση του "μαύρου πολιτικού χρήματος", αντίθετα φέρνει την αδιαφάνεια ως προς το πολιτικό χρήμα. Οσα περισσότερα ελέγχεις, τόσα περισσότερα μπορεί να κρατήσεις στο παρασκήνιο, αποβλακώνοντας το λαό ότι δήθεν ελέγχεις.

Εχει δύο στόχους. Πρώτον, να μπορούν να βάλουν υποψηφιότητα μόνο αυτοί που έχουν πολιτικούς φίλους με πολλά λεφτά και οι οποίοι μπορούν, βεβαίως, επώνυμα να καταθέτουν τα χρήματα ή να μοιράζουν τα χρήματα σε διάφορους φίλους τους, ώστε να μη φαίνονται τι έδωσε ο καθένας χρηματικά. Εχω εγώ, ας πούμε, 100 ευρώ, τα μοιράζω σε δέκα συγγενείς μου και τα καταθέτουν οι δέκα συγγενείς μου, αλλά τα έχω δώσει εγώ. Ο,τι θέλεις μπορεί να γίνει.

Για εμάς το κουπόνι είναι η απόδειξη, η οποία ελέγχεται από το Κόμμα, ότι πήρες. Οταν έχω εγώ κουπόνια ή λεφτά, πρέπει να δώσω στο Κόμμα ή να επιστρέψω κουπόνια, αν δεν εισέπραξα. Το κουπόνι είναι πολύ ισχυρή απόδειξη για εμάς τους κομμουνιστές. Δεν είναι, όμως, μόνο μια ταμειακή απόδειξη πληρωμής. Οταν θα έρθει κάποιος που δεν είναι μέλος του Κόμματος ή δεν είναι και κομμουνιστής ή μας ψηφίζει στις τοπικές και δε μας ψηφίζει στις βουλευτικές, θα κάνεις συζήτηση μαζί του και για να πάρεις και 5 και 10 και 50 ευρώ, θα σου βάλει ερωτήματα, θα σου πει τις απόψεις του.

Και μάλιστα η κατεύθυνση που δίνουμε στα μέλη του Κόμματος είναι να μην είναι εισπράκτορες κουπονιών, αλλά να αφιερώνουν χρόνο να συζητάνε με τον κόσμο, ακόμα και με αυτούς που μας ψηφίζουν σταθερά. Εχει παρατηρήσεις, έχει απόψεις, δεν είναι μέλος του Κόμματος που συμμετέχει στην εσωτερική ζωή του Κόμματος και έχει δικαίωμα να πει ό,τι θέλει να πει.

Χτες, λοιπόν, στη Βουλή, μας απείλησαν ότι αν δεν εφαρμόσουμε αυτό το νόμο, όποιοι εκλέγονται θα καταργούνται. Και αυτό τάχα για να χτυπήσουν το "μαύρο πολιτικό χρήμα". Εμείς καλούμε το λαό να βγάλει συμπεράσματα.

Είμαστε το κόμμα εκείνο, το οποίο σιχαίνεται και απεχθάνεται τη χρηματοδότηση από οποιονδήποτε βάλει στο Κόμμα όρο να εγκαταλείψει μια θέση του πολιτική, μια πρακτική του. Δεχόμαστε χρήματα από όλους και όλες, δε ρωτάμε τι ψήφισες, αλλά δε δεχόμαστε κανέναν όρο. Αυτοί που συνήθως διακινούν το μαύρο χρήμα, σου βάζουν όρους.

Δε θα ανοίξουν τα ταμεία τους για να καταψηφίζεις εσύ στη Βουλή και να μην τους κάνεις τα χατιράκια. Ούτε θα σε χρηματοδοτήσει ένας βιομήχανος, ένας εφοπλιστής κι εσύ να καταλαμβάνεις τον καταπέλτη γιατί απαιτείς να πάρουν Ελληνες ναυτεργάτες. Φαντάζεστε τώρα να έχουμε εφοπλιστικό χρήμα εμείς...

Η διαφάνεια σε ένα κόμμα είναι πρώτα απ' όλα η διαφάνεια της πολιτικής του. Εμείς δε θα κατηγορήσουμε κανένα κόμμα, γιατί ένα κόμμα εξουσίας, είτε είναι στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση, πήρε λεφτά από έναν εφοπλιστή. Οπως ο εργάτης ή ο φτωχός θα δώσει στο ΚΚΕ χρήμα, θα δώσει και ο εφοπλιστής στο κόμμα του. Τους κατηγορούμε ότι έχουν πολιτική υπέρ των εφοπλιστών. Ας πάει να τα πάρει απ' τον εφοπλιστή. Ενας εφοπλιστής δεν έχει δικαίωμα, ως πρόσωπο, να δώσει χρήματα; Δεν είναι "μαύρο πολιτικό χρήμα", άλλο οι μίζες για τις προμήθειες και για τα χατιράκια. Αυτά, όμως, δε βρίσκονται.

Πρόκειται για ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα. Είναι συγκάλυψη της βάρβαρης πολιτικής».