Η στήριξη με όλα τα μέσα της ανταγωνιστικότητας του ευρωενωσιακού κεφαλαίου την επόμενη δεκαετία αποτελεί την ουσία της «νέας στρατηγικής για την Ευρώπη», με την κωδική ονομασία «Ευρώπη 2020», που παρουσίασε χτες η Κομισιόν, συνοδεύοντας την ανακοίνωση με μετρήσιμους στόχους άμεσα συνδεδεμένους με τις επιδιώξεις του ευρωενωσιακού κεφαλαίου.

Η «νέα στρατηγική», αποτελεί συνέχεια της στρατηγικής της Λισαβόνας και βέβαια έχει τον ίδιο στόχο, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωμονοπωλίων, προσδιορίζοντας εκ των προτέρων συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές για την επίτευξή του.

Η ανταγωνιστικότητα των ευρωμονοπωλίων, όπως σαφώς προκύπτει από τη χτεσινή ανακοίνωση της Κομισιόν, θα στηριχθεί στη γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και στην κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων, στην πλήρη υποταγή της εκπαίδευσης και της έρευνας στις πολυεθνικές, αλλά και στην «πράσινη ανάπτυξη».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή περιγράφει τους «τρεις κύριους μοχλούς ανάπτυξης» στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» ως εξής: «Εξυπνη ανάπτυξη (προώθηση της γνώσης, της καινοτομίας, της εκπαίδευσης και της ψηφιακής κοινωνίας), βιώσιμη ανάπτυξη (βελτίωση της αποτελεσματικής χρήσης των πόρων στο πλαίσιο της παραγωγικής διαδικασίας και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς μας) και ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς (αύξηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας και ενίσχυση της απόκτησης δεξιοτήτων και της καταπολέμησης της φτώχειας)».

Πίσω από την εξωραϊσμένη αυτή εικόνα και τα όμορφα λόγια, προβάλλει καθαρά η νέα βάρβαρη επίθεση του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, το οποίο επιδιώκει να αξιοποιήσει την κρίση για να κατεδαφίσει ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής, τα κράτη - μέλη καλούνται να προχωρήσουν σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και να αναλάβουν δράση σε όλα τα επίπεδα.

Πρώτη προτεραιότητα αποτελεί «η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για τον εκσυγχρονισμό των αγορών εργασίας», γεγονός που παραπέμπει ευθέως στο παραπέρα γκρέμισμα κάθε έννοιας σταθερής και μόνιμης εργασίας. Η αναφορά εξάλλου στη «διασφάλιση της βιωσιμότητας των κοινωνικών μας μοντέλων, σε μια περίοδο κατά την οποία συνταξιοδοτούνται όσοι γεννήθηκαν την εποχή της μεταπολεμικής δημογραφικής έκρηξης», παραπέμπει σε νέες ανατροπές στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, με πρόσχημα το δημογραφικό. Αιχμή του δόρατος θα αποτελέσει «η βιομηχανική πολιτική για την πράσινη ανάπτυξη», όπου προβλέπεται «παροχή βοήθειας στην βιομηχανική βάση της ΕΕ έτσι ώστε να είναι ανταγωνιστική στον κόσμο που θα προκύψει από την κρίση, με την στήριξη της επιχειρηματικότητας», προαναγγέλλοντας νέα υπερκερδοφόρα πεδία δράσης για το μεγάλο κεφάλαιο.

Ξεχωριστό ρόλο όμως θα διαδραματίσει η υποταγή της έρευνας και της παιδείας στα μονοπώλια με διακηρυγμένο στόχο «τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ επιστήμης και αγοράς ούτως ώστε οι εφευρέσεις να μετατρέπονται σε προϊόντα», ενώ προωθείται «η κινητικότητα των σπουδαστών και των επαγγελματιών νεαρής ηλικίας». Η Κομισιόν καλεί τους αρχηγούς των κρατών και κυβερνήσεων να υιοθετήσουν τη νέα στρατηγική στη σύνοδο κορυφής στις 25 του μήνα.