ΟΝΤΩΣ - ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ κι ο πρωθυπουργός - «η κυβέρνηση έκανε το χρέος της». Μόνο που τώρα δεν είναι η «σειρά της Ευρωπαϊκής Ενωσης», αλλά ...η σειρά των εργαζομένων.

Γιατί, βέβαια, οι περικοπές μισθών και οι αυξήσεις των φόρων δεν είναι «χρέος» προς τους εργαζόμενους. «Χρέος» του ΠΑΣΟΚ προς το κεφάλαιο είναι και ξεπληρώνεται με δόσεις.

Ετσι, λοιπόν, «χρέος» των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών και των μικρομεσαίων είναι να ανατρέψουν αυτήν την πολιτική, και, μάλιστα, είναι χρέος προς τον εαυτό τους.

Αλλωστε, σε τέτοιες περιπτώσεις άγριας επίθεσης, καλύτερος σύμβουλος από τον ...Κωνσταντίνο Μητσοτάκη δεν υπάρχει. Αρκεί να ερμηνεύεις αυτά που λέει ...από την ανάποδη.

Οταν, λοιπόν, ο πρώην πρωθυπουργός δηλώνει ότι το βασικό θέμα είναι να μην υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις, αλλά «ομοψυχία» και «εσωτερικό μέτωπο», καταλαβαίνει εύκολα κάθε μισθωτός τι πρέπει να κάνει.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΣΤΕΙΟΤΗΤΕΣ του είδους τα θέματα αυτά αφορούν μόνον τους δημόσιους υπαλλήλους και όχι τον ιδιωτικό τομέα, φυσικά κανείς δεν τα πιστεύει.

Οχι μόνο γιατί η φορολογία αφορά τους πάντες, αλλά και γιατί είναι εύκολο να καταλάβει κανείς συνολικά πού το πάνε.

Λέτε να μην επιθυμούν να πληρωθεί η κρίση και από τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα; Λέτε να θέλουν να τους ...βγάλουν έξω από το «μεγάλο κόλπο», που έχουν εδώ και καιρό ετοιμάσει;

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ από την άλλη που δηλώνει αντίθετος στα μέτρα, αλλά, εντούτοις, τονίζει πως «η κυβέρνηση άργησε 5 ολόκληρους μήνες». Αργησε να κάνει τι; Ρωτάμε εμείς...

Προφανώς, να λάβει τα μέτρα που έλαβε και που η Νέα Δημοκρατία τα πρότεινε ευθέως προεκλογικά.

Ας μην προσπαθεί, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία να ξεφύγει. Είναι συνένοχη σ' αυτήν την πολιτική και - δικαίως - θα εισπράξει (και αυτή) την οργή του κόσμου...