Καθώς ο θόρυβος για το μείζον πρόβλημα των «τρελών αγελάδων» εντείνεται τις τελευταίες μέρες με αφορμή τα τελευταία κρούσματα στη Γαλλία, όλο και προστίθενται στοιχεία που μόνον αγανάκτηση, αντί εφησυχασμού μπορεί να προκαλούν στους εργαζόμενους. Γιατί, ανεξάρτητα πόσο δικαιολογημένος ή υπερβολικός είναι ο θόρυβος που έχει ξεσπάσει, ανεξάρτητα από το πόσο αυτή η κατάσταση έχει να κάνει και με τον πόλεμο μεγάλων εμπορικών συμφερόντων, εκείνο που αναδείχνεται ως ουσιώδες πίσω από τον κουρνιαχτό, είναι πως -στα πλαίσια του αθέμιτου και αδίστακτου ανταγωνισμού συμφερόντων- οι εργαζόμενοι, δεν μπορούν να είναι πάντα σίγουροι για τη διασφάλιση της υγείας και της διατροφής τους.

Το πρόβλημα προέκυψε πριν, περίπου, μια 5ετία στην Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς διαπιστώνονταν ασυνήθιστα πολλαπλά κρούσματα στη Μ. Βρετανία. Τότε, μέσα στον πανικό, τα επιτελεία της ΕΕ πήραν και ανακοίνωσαν κάποια έστω μέτρα. Στην πορεία, ωστόσο, και αφού καθησύχασαν την κοινή γνώμη, φαίνεται πως τίποτα δεν εφαρμοζόταν, έστω και απ' αυτές τις αποφάσεις. Ετσι σήμερα, να διαπιστώνονται ξανά νέα κρούσματα στη Γαλλία. Και, σαν να μην έχει προϋπάρξει το πρόβλημα, ξεκινούν πάλι από την αρχή να ψάχνουν τι θα κάνουν, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, εντείνοντας την ανησυχία και τον πανικό στους απλούς ανθρώπους του μόχθου που βρίσκονται για μια ακόμη φορά στη θέση να μη γνωρίζουν πως να προφυλαχτούν. Αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ο εμπαιγμός των ιθυνόντων της ΕΕ.

Οι Ελληνες εργαζόμενοι, αλλά και οι κτηνοτρόφοι είναι διπλά εκτεθειμένοι και ανυπεράσπιστοι. Η ελληνική κυβέρνηση, στην πράξη, δείχνει να αδιαφορεί πλήρως για την προστασία της υγείας των εργαζομένων της χώρας μας. Σαν συνεπής εταίρος της ΕΕ, εφαρμόζοντας την κοιναγορίτικη πολιτική, οδήγησε στην καταστροφή και συρρίκνωση της ντόπιας παραγωγής κτηνοτροφικών προϊόντων. Φθάσαμε, σήμερα 20 χρόνια μετά, να καλύπτουμε τις ανάγκες μας με ανεξέλεγκτες εισαγωγές κάθε λογής ζωοκομικών προϊόντων -και ζωντανών ζώων- υποχρεωτικά από τους άλλους εταίρους της ΕΕ. Ακόμα, στα πλαίσια της εσωτερικής αγοράς, η κυβέρνηση κατάργησε ουσιαστικά κάθε έλεγχο στα εισαγόμενα ζωικά προϊόντα. Αποδιοργάνωσε και υποβάθμισε τα εργαστήρια κτηνιατρικών ελέγχων, αφήνοντας και όσα υπήρχαν χωρίς το αναγκαίο επιστημονικό προσωπικό, με αποτέλεσμα να μη γίνονται σήμερα ούτε υποτυπώδεις έλεγχοι, όπως ομολογείται επίσημα.

Ετσι, ενώ το πρόβλημα με τις «τρελές» αγελάδες επανέρχεται στο προσκήνιο και προκαλεί πανικό, η κυβέρνηση, δεν μπορεί να διαβεβαιώσει τον ελληνικό λαό για την υγιεινή διατροφή του. Και, την ίδια ώρα που παίζονται τα διάφορα κερδοσκοπικά -εγκληματικά παιχνίδια, η κυβέρνηση περιμένει, απλώς, τι θα αποφασίσει το Διευθυντήριο της ΕΕ για να το εφαρμόσει, ανεξάρτητα από την αποτελεσματικότητά του και τα συμφέροντα που μπορεί να υπηρετεί. Ταυτόχρονα αναδεικνύεται το ζήτημα ότι όσο η διατροφή, κατά συνέπεια και η υγεία, εξαρτάται από τα μονοπώλια, τέτοια φαινόμενα θα διαιωνίζονται. Διότι μπροστά στην αύξηση των κερδών, οι έλεγχοι πάνε περίπατο και εξασφάλιση υγιεινής διατροφής δεν είναι πάντα σίγουρη. Η κυβέρνηση λοιπόν αναδείχνεται και στη συγκεκριμένη περίπτωση ανεύθυνη και ιδιαίτερα επικίνδυνη για την «υγεία» του ελληνικού λαού.