Σχετικά με την υπεράσπιση του Γκαίμπελς από την «ΑΥΓΗ» | ΙΣΤΟΡΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ

Σχετικά με την υπεράσπιση του Γκαίμπελς από την «ΑΥΓΗ»

Την Κυριακή (01/03/09) η «ΑΥΓΗ» δημοσίευσε ένα άρθρο που υποτίθεται επιδιώκει να καταρρίψει την επιχειρηματολογία του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, σχετικά με την απόκρουση της γκαιμπελικής συκοφαντίας, που αφορά στο έγκλημα του Κατίν, που αναπαράγει για «μαζική κατανάλωση» η πρόσφατη ταινία του Βάιντα, στοχεύοντας, προφανώς, στο μυαλό της νεολαίας.

Ο αρθρογράφος γράφει, σχεδόν στην αρχή του άρθρου του, πως: «Αν και τα περισσότερα στοιχεία και ενδείξεις συνηγορούν ότι πρόκειται για σταλινικό έγκλημα, το θέμα του Κατίν δεν έχει κλείσει ακόμη εντελώς για την ιστορική έρευνα» και προσθέτει λίγο παρακάτω: «Μια πρώτη παρατήρηση εδώ είναι ότι, με όλη τη σημασία του, το Κατίν αντιπροσωπεύει ένα μικρό κλάσμα από τα εγκλήματα και τις εκατόμβες του σταλινισμού. Τα εγκλήματα αυτά -- αρκετά ετερογενή και ποικίλα -- περιλαμβάνουν εκατομμύρια κομμουνιστές και αθώους πολίτες, θύματα του λιμού του 1932-33...», και συνεχίζει με το αναμάσημα των γνωστών κατηγοριών του Σολζενίτσιν και των συγγραφέων της «Μαύρης βίβλου του κομμουνισμού».

Από τα παραπάνω και μόνο γίνεται φανερό πως δεν έχει νόημα να ασχοληθείς με την ουσία όσων αναφέρονται, γιατί ο «συγγραφέας» έχει φορέσει τις «ανανεωτικές» κι αντισταλινικές παρωπίδες, που του έχει χαρίσει η πιο μαύρη κι αντιδραστική προπαγάνδα του αστικού συστήματος. Ας τις χαίρεται!

Αυτές οι παρωπίδες έχουν τον Στάλιν στο «στόχαστρο» για να «πυροβολήσουν» τελικά την ίδια την αναγκαιότητα κι επικαιρότητα του σοσιαλισμού. Στα πλαίσια αυτής της πολεμικής γίνεται και η κατασκευή των «εγκλημάτων», η πτωματολογία και η καλλιέργεια του φόβου της «κόκκινης τρομοκρατίας», που πάντοτε κατείχε κυρίαρχη θέση στο οπλοστάσιο του αντικομμουνισμού.

Εκείνο, όμως, που έχει σημασία να αναδειχτεί είναι το πού οδηγεί όλους αυτούς, τους δήθεν «προοδευτικούς» κι «αριστερούς», ο αντισταλινισμός τους. Από αυτά που γράφουνε είναι φανερό πως οδηγούνται στην παπαγαλία των συκοφαντιών του Γκαίμπελς και των νεότερων εκπροσώπων του κεφαλαίου, όπως του Μπους, που στα λόγια μονάχα τους καταδικάζουν, ενώ πρακτικά έρχονται στηρίζοντας το «θεάρεστο» έργο τους. Π.χ. «τα θύματα του λιμού του 1932-33», που κι αυτά αποδίδονται στον Στάλιν, χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά από τον Γκαίμπελς, και σήμερα χρησιμοποιούνται από τον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Β. Γιούστσενκο, την προσωπική «ανάδειξη» του Μπους στην Ουκρανία. Ακόμη και σύγχρονοι Αμερικανοί και μη κομμουνιστές ερευνητές τα απορρίπτουν, όπως π.χ. ο Μαρκ Τάουγκερ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Βιρτζίνιας, ειδικευμένος σε ζητήματα αγροτικής οικονομίας της ΕΣΣΔ, που πέρσι εξέδωσε και στα ουκρανικά το βιβλίο του με τον τίτλο: «Πείνα, γκολοντομόρ, γενοκτονία». Ο Τάουγκερ, στη βάση ενός τεράστιου όγκου αρχειακού υλικού, που μελέτησε, σημειώνει: «Τα ντοκουμέντα μαρτυρούν πως όλοι εκείνοι που ονομάζουν αυτήν την περίοδο γενοκτονία ή γκολοντομόρ, δεν έχουν ακριβή πληροφόρηση». Και προσθέτει: «Ο Στάλιν δεν ευθύνεται γι' αυτόν το λιμό».

Μήπως δεν τα γνωρίζουν αυτά στην «ΑΥΓΗ», στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Δε γνωρίζουν πως ο Γιούστσενκο φτιάχνει αντισοβιετικά «μουσεία κατοχής» σε διάφορες περιοχές της Ουκρανίας, κι αυτό παρά την κατακραυγή που δέχεται; Δε γνωρίζουν π.χ. πως το «μουσείο σοβιετικής κατοχής», που έφτιαξε στη Σεβαστούπολη, έγινε τελικά χώρος των γραφείων της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας και παραμένει κλειστό ως σήμερα, μετά τη σάπια ντομάτα και τα αυγά που έπεσαν στα εγκαίνια;

Γιατί αυτά που υποστηρίζουν σήμερα αυτοί οι «προοδευτικοί» κι «αριστεροί» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, είναι αυτά που στηρίζουν πιο φανατικά κυβερνητικοί ηγέτες σαν τον Β. Γιούστσενκο, τον πρόεδρο της Γεωργίας, Μ. Σαακασβίλι, (που ζήλεψε τη δόξα του Γιούστσενκο και φτιάχνει κι αυτός ανάλογα «μουσεία σοβιετικής κατοχής»), σαν τον πρόεδρο της Λιθουανίας Β. Αντάμκους (που πολέμησε στο πλευρό των ναζί, μέσα από τις γραμμές του «Στρατού άμυνας της Πατρίδας», που συγκρότησαν οι φασιστικές κατοχικές δυνάμεις με επικεφαλής Γερμανό συνταγματάρχη κι αργότερα έγινε Αμερικανός πολίτης και υπάλληλος της αμερικανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών), σαν τους άλλους ρεβανσιστές-φιλοναζιστές, που αναδείχτηκαν σε κυβερνητικά πόστα στις χώρες της Βαλτικής με τις πλάτες ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Εκεί τους οδηγεί ο αντισταλινισμός τους...

Σ' ό,τι αφορά το συγγραφέα του συγκεκριμένου άρθρου (Χρ. Κεφαλη) ένα έχουμε να του πούμε: Προλαβαίνει! Ναι, προλαβαίνει να βγάλει εισιτήριο για τη Ρίγα της Λετονίας, όπου στις 16 Μάρτη τα μέλη, οι απόγονοι και οι οπαδοί της «Λεγεώνας των Ες-Ες» θα παρελάσουν, όπως κάνουν όλα τα τελευταία χρόνια, μετά το 1991. Θα το ευχαριστηθεί πολύ...

Του Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
*Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του Κόμματος

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Νέες αντικομμουνιστικές αποφάσεις και ψηφίσματα(2010-04-29 00:00:00.0)

Το Κατίν, ο Γκαίμπελς και ο «Αλφα»(2009-02-05 00:00:00.0)

ΚΚ Ουκρανίας: Απαράδεκτη η δικαίωση των ντόπιων ναζί(2008-03-29 00:00:00.0)

Αντιδράσεις για το «μουσείο σοβιετικής κατοχής»(2007-06-08 00:00:00.0)

Ο αντικομμουνισμός δε θα περάσει!(2006-12-12 00:00:00.0)

Πρόστιμο σε όποιον διαφωνήσει με τον αντικομμουνισμό!(2006-11-17 00:00:00.0)