Από τις τοποθετήσεις βουλευτών του ΚΚΕ, στη χτεσινή συζήτηση της πρότασης νόμου του Κόμματος
Από την κατάληψη της χρηματιστηριακής «Ακρόπολις», το Μάρτη του 2007 |
«Αυτό που καταθέτει σήμερα το ΚΚΕ είναι απλό, για να γίνει και κατανοητό: Βιβλιάριο ασθενείας για όλους, γιατρός για όλους και αργότερα σύνταξη για όλους», τόνισε, στην παρέμβασή του, ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Πρωτούλης, αναφερόμενος ειδικά στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οπως είπε, «είναι σύγχρονη ανάγκη και στόχος αγώνα για το λαό η κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας. Είναι σύγχρονη ανάγκη να μην υπάρχει άνθρωπος του μόχθου, να μην υπάρχει άνεργος, να μην υπάρχει νέος σε ηλικία, που να έχει ανάγκη από το γιατρό, να έχει ανάγκη από τα φάρμακα και αυτή του η ανάγκη να μην ικανοποιείται». Παραθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία, επισήμανε πως «αυτή τη στιγμή υπάρχουν 1.100.000 ανασφάλιστοι. Αυτά είναι τα δικά σας τα στοιχεία, όχι τα δικά μας. Μέσα σε αυτούς δεν περιλαμβάνονται μετανάστες, που καταλαβαίνει όλος ο κόσμος πώς ζουν και πώς δουλεύουν. Το όριο των ενσήμων για τους νέους ανθρώπους το ανεβάσατε από τα πενήντα ένσημα γι' αυτόν που θα πρωτοβγάλει βιβλιάριο στα ογδόντα. Αλλη μια μεγάλη κατηγορία που δε μετριέται στους ανασφάλιστους».
«Στα 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ είναι η ζημιά που εμφάνισαν τα ασφαλιστικά ταμεία με τους νόμους του '92 και του '99, με τους οποίους αποφασίστηκε και διευρύνθηκε το "τζογάρισμα" των αποθεματικών των Ταμείων», τόνισε στην παρέμβασή της η Εύα Μελά. Επισήμανε πως «τα ζητήματα της διαχείρισης των αποθεματικών των Ταμείων δε διαχωρίζονται από τη γενικότερη αντιασφαλιστική πολιτική που σήμερα και όλα τα προηγούμενα χρόνια αποφασίζουν τα επιτελεία της ΕΕ». Η Εύα Μελά έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο ασφαλιστικό πρόβλημα των καλλιτεχνών, τονίζοντας ότι «οι καλλιτέχνες που έχουν εξαρτημένη εργασία - μουσικοί, χορευτές, ηθοποιοί - που ζουν μέσα σε ανεργία, υποαπασχόληση, περιστασιακή εργασία, "μαύρη εργασία" και με το "φρούτο" των τελευταίων χρόνων, την περίφημη "αυτασφάλιση", την εργασία με δελτία παροχής υπηρεσιών στους εργοδότες, υφίστανται τις συνέπειες της κατάστασης που επικρατεί στα ασφαλιστικά ταμεία».
Τα Ταμεία ανήκουν στους εργάτες και όχι στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του |
Οσον αφορά την τριμερή χρηματοδότηση των Ταμείων, η Σ. Καλαντίδου σχολίασε πως οι εργοδότες «ακόμη και αν έδιναν από τα κέρδη τους, πάλι λεφτά των εργαζομένων θα ήταν, γιατί τα κέρδη τους οφείλονται στους εργαζόμενους. Ομως, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι οι εισφορές που δίνονται από τους εργοδότες δε δίνονται από τα κέρδη τους, αλλά αποτελούν "κόστος παραγωγής"». Επίσης, σημείωσε πως είναι «μύθος η κρατική χρηματοδότηση», αφού «μειώνεται συνεχώς» και σε κάποιες περιπτώσεις δε δίνεται ποτέ.
Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη πρέπει να είναι στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους, επισήμανε στη δική του παρέμβαση ο Χαράλαμπος Χαραλάμπους. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «αυτή τη στιγμή, το 85% των εσόδων των νοσοκομείων είναι από νοσήλια και μόνο το 3% από τον Προϋπολογισμό. Επομένως, είναι αδύνατον τα ήδη υπερχρεωμένα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώσουν χρέη στα νοσοκομεία. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι καμία, μα καμία δουλειά δεν έχουν τα ασφαλιστικά ταμεία να εμπλέκονται με θέματα υγειονομικής και φαρμακευτικής περίθαλψης. Και εμείς, βέβαια, έχουμε προτείνει πολλές φορές ότι η Υγεία πρέπει να προσφέρεται δωρεάν μέσα από ένα σύγχρονο, αποκλειστικά, όμως, δημόσιο σύστημα υγείας».
Ο Χ. Χαραλάμπους αναφέρθηκε στο τζογάρισμα των αποθεματικών των Ταμείων, σημειώνοντας πως «το 1990 με νόμο της ΝΔ επετράπη τα Ταμεία να τζογάρουν ουσιαστικά από τα αποθεματικά τους το 20%. Ερχεται το ΠΑΣΟΚ και αυξάνει το ποσοστό σε 23% και βέβαια πολλά διοικητικά συμβούλια των Ταμείων ξέφυγαν και από αυτό το 23%». Πρόσθεσε ότι «τα δομημένα ομόλογα, τα λεγόμενα "τοξικά", υποτίθεται ότι ξαφνικά τα ανακάλυψε το ΠΑΣΟΚ, όταν κυβέρνηση ήταν η ΝΔ, ενώ είναι κοινό μυστικό ότι αυτά είχαν ξεκινήσει επί εποχής ΠΑΣΟΚ. Υπάρχουν μεγάλες απώλειες και από εκεί».