Επιτέλους, ας σταματήσει αυτό το κακοστημένο θέατρο, που εδώ και κάμποσες μέρες έχουν στήσει κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ γύρω από τη λεγόμενη «κοινωνική εργασία». Σε καθημερινή βάση, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θέτει αμείλικτα ερωτήματα στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όπως αν είναι πλήρους ή μερικής απασχόλησης, αν είναι ασφαλισμένη ή ανασφάλιστη, κ.ο.κ. Από την άλλη, ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ παραπέμπει στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και ζητά από τον κυβερνητικό «ομόλογό» του να μην κάνει αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση. Πιο ξεδιάντροπος εμπαιγμός δε γίνεται. Και αυτό γιατί χάρη στην πολιτική και τους νόμους τους οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις τείνουν να γίνουν κυρίαρχες, «εκτοπίζοντας» τις σταθερές και μόνιμες θέσεις εργασίας. Είναι ο νόμος 1892/1990 της κυβέρνησης της ΝΔ, που πρωτοκαθιέρωσε τη μερική απασχόληση και είναι ο 2639/1998 του ΠΑΣΟΚ για την εκ περιτροπής απασχόληση που έχουν διαμορφώσει το νομοθετικό πλαίσιο του εργασιακού μεσαίωνα, προκαλώντας διαρκή ανασφάλεια στην πλειοψηφία των εργαζομένων. Σε αυτήν την αντεργατική νομοθεσία, που υπερασπίζονται και τα δύο μεγάλα κόμματα, «πατάνε» οι προτάσεις του Κ. Μίχαλου, τις οποίες με απύθμενη υποκρισία εμφανίζονται να αποδοκιμάζουν, τάχα, οι δύο μονομάχοι.. Τους έχουν πάρει, όμως, χαμπάρι.