Μέσ' στον ορυμαγδό γλιστράνε οι ειδήσεις, φριχτοί ανακλαστήρες μιας φριχτότερης πραγματικότητας. Δεν προλαβαίνεις ούτε να τις μάθεις, ούτε να διδαχτείς απ' αυτές, προβάλλοντάς τες στη γιγαντοοθόνη της πραγματικής ζωής. Στέκομαι άφωνη σχεδόν μπροστά σε μια που δεν αναπαράχθηκε όσο θα έπρεπε, ίσως γιατί δεν άντεξαν ούτε οι σκεπτόμενοι αστοί το βαθύ τρομοκρατικό της περιεχόμενο.

Η φυλακή, στην οποία έστελναν κατά συρροή νέους κυρίως παραβάτες του νόμου, με εξοντωτικές ποινές, είναι ιδιωτική. Μία από τις πάμπολλες στις ΗΠΑ. Και επιδοτείται για κάθε κρατούμενο. Με το κεφάλι, δηλαδή. Ητοι, κάποιος υπάρχει, που τον ρωτάνε τι δουλειά κάνεις κι απαντάει ότι είναι επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης φυλακής!..

Οι δικαστές, λοιπόν, χρηματίζονταν από τον επιχειρηματία, ώστε να του στέλνουν πρώτη ύλη νέους και να μεγαλώνει το επιδοματικό του κεφάλαιο. Σε διάστημα 4 ετών, οι δυο δικαστές έστειλαν στη φυλακή 2.000 (!) νέους με εξοντωτικές για τα αδικήματά τους ποινές. Ολες οι υποθέσεις θα επανεξεταστούν, λέει το σύστημα.

Ουδείς θα κοστολογήσει τις κατεστραμμένες ζωές. Ουδείς θα δει το ...νομιμοποιημένο πρόσωπο του καπιταλιστή δημίου. Η πρόοδος αύριο θα είναι τα ιδιωτικά Γκουαντάναμο. Αυτήν την είδηση ας την κατεβάσουμε εκεί που τόσο εύκολα μιλάνε για τη νεολαία, για το άσυλο, για τη χειραγώγησή της με τη βία μέσα της κι απέναντί της. Ευρωεκλογές έρχονται. Κι όπως δείχνει η Ιστορία, ό,τι «καλό» γίνεται στις ΗΠΑ περνάει τον Ατλαντικό και γίνεται κι ευρωπαϊκό παιχνίδι ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Σαρώστε τους εγκαίρως.