Εφόσον και η ίδια η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υποστηρίζει ότι η πανελλαδική απεργία είχε μεγάλη επιτυχία - αναγνωρίζοντας έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων - γιατί δεν αποδέχεται την πρόταση του ΠΑΜΕ για συνέχιση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, με στόχο να μην περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα και ν' ανατραπεί η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, που εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα των βιομηχάνων, των πολυεθνικών και γενικότερα της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας;

Το ερώτημα φαίνεται εύλογο, πλην, όμως, είναι αφελές. Διότι η συγκεκριμένη πλειοψηφική ηγεσία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στη χώρα μας - εκτός του γεγονότος ότι «βγάζει σπυράκια» όταν αναγκάζεται κάποτε να κηρύξει μια απεργία, έστω και για «την τιμή των όπλων», (πολλοί, δε, ισχυρίζονται πως μάλλον στενοχωρήθηκαν παρά χάρηκαν οι της ηγεσίας της ΓΣΕΕ για την επιτυχία της πρόσφατης απεργίας) και δε θα διακινδύνευε ποτέ να χάσει τα συνδικαλιστικά και άλλα οφίτσιά της, ερχόμενη σε πραγματική και ουσιαστική αντίθεση με τ' αφεντικά της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΣΕΒ - δε θέλει με κανέναν τρόπο να πλήξει την ουσία της αντεργατικής πολιτικής, με την οποία, εξάλλου, ποτέ δεν έκρυψε ότι συμφωνεί, όπως δείχνει η συμφωνία της με την ΟΝΕ, αλλά και με τις άλλες «μεγάλες ιδέες και προοπτικές» της καπιταλιστικής ενοποίησης και της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης...