Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Εκτάκτου Συμβουλίου Κορυφής στη Γαλλία έγινε και πάλι εμφανής η γερμανική επιλογή για την «ομοσπονδιοποίηση» της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό τέθηκαν τα ζητήματα που αφορούν:
α) στο μέγεθος και τη σύνθεση της Επιτροπής,
β) στη στάθμιση των ψήφων,
γ) στην επέκταση της ειδικής πλειοψηφίας για τη λήψη των αποφάσεων,
δ) στην προώθηση της ενισχυμένης συνεργασίας μεταξύ ενός μικρού πυρήνα κρατών - μελών που θα ενεργούν ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα κράτη - μέλη.
Σε ό,τι αφορά το μέγεθος και τη σύνθεση της Επιτροπής, η ελληνική πλευρά ήρθε στο Μπίαριτζ με τη θέση «ένας επίτροπος από κάθε κράτος - μέλος». Σχετικά με το θέμα της στάθμισης των ψήφων, η ελληνική πλευρά μαζί με τους «μικρούς» της ΕΕ επιδιώκουν τη διατήρηση της δυνατότητας του 40-50% των κρατών - μελών να διαμορφώνουν μια «αναστέλλουσα μειοψηφία» στο πλαίσιο των αποφάσεων της Διευρυμένης Ευρώπης.
Εκεί που φαίνεται να γίνεται το μεγάλο «κομπρεμί», στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των «μεγάλων» της ΕΕ, είναι τα θέματα της επέκτασης της λήψης αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία και της κατάργησης του «βέτο» σε ευρεία γκάμα πολιτικών, ώστε να επιτραπεί η πλήρης επικράτηση της αρχής της «ενισχυμένης συνεργασίας».
Ειδικότερα, η γαλλική προεδρία εμφάνισε στο Μπίαριτζ 49 περιπτώσεις που ζητείται να μεταφερθούν από την «αρχή της ομοφωνίας» στην «αρχή της πλειοψηφίας». Η ελληνική πλευρά δήλωσε στο Μπίαριτζ ότι αποδέχεται κατ' αρχάς τη μεταφορά για τις 39 και έπεται συνέχεια...
Απόλυτη, δε, είναι η υποταγή της ελληνικής κυβέρνησης στις υποδείξεις των «μεγάλων» στο θέμα της «ενισχυμένης συνεργασίας». Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο εσωτερικό δελτίο της ελληνικής αντιπροσωπείας:
α) «υποστηρίζουμε την κατάργηση του «βέτο» για την έναρξη της «ενισχυμένης συνεργασίας»,
β) «υποστηρίζουμε τη μείωση του αριθμού των κρατών που μπορούν να αρχίσουν "ενισχυμένη συνεργασία"» - αυτό ακριβώς επιθυμούν οι Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Βρετανία εφόσον εισχωρήσει στην ΟΝΕ (αλλιώς ως πέμπτη δύναμη θεωρείται η Μπενελούξ) - και
γ) «υποστηρίζουμε την επέκταση της "ενισχυμένης συνεργασίας" στα θέματα της ΚΕΠΠΑ», όπου και πάλι δίνεται η δυνατότητα σε 5 χώρες να αρχίζουν «ενισχυμένη συνεργασία».