Μάλιστα σε δήλωσή του μετά την κατάθεση απέδωσε την εμπλοκή του ονόματός του «σε μια προσπάθεια που κατέβαλε η κυβέρνηση της ΝΔ να συμψηφίσει τις δικές της ευθύνες με τις υποτιθέμενες αντίστοιχες των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ»!

Κατά την εξέτασή του και σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκου εάν αναγνωρίζει κάποια ευθύνη - έστω και εκ των υστέρων - για το γεγονός ότι αποδέχτηκε μια γνωμοδότηση που έδινε στη Μονή Βατοπεδίου δημόσια γη στηριζόμενη σε βυζαντινά «χρυσόβουλα» και άνοιξε το δρόμο για τη διεκδίκηση όλης της λίμνης, είπε ότι δε νιώθει καμία ευθύνη, αφού ο ίδιος το μόνο που έκανε ήταν να αποδεχτεί ομόφωνη απόφαση του αρμόδιου γνωμοδοτικού συμβουλίου του υπουργείου του.

Ο Γ. Δρυς δεν ήταν σε θέση να απαντήσει ποιος ζήτησε τη συγκεκριμένη γνωμοδότηση και είπε γενικά και αόριστα ότι ζητήθηκε από το Τμήμα Αλιείας της Νομαρχίας Ξάνθης. Σε σχετικό όμως έγγραφο του Τμήματος Αλιείας, με ημερομηνία 19/12/1995, γίνεται λόγος για «καταπάτηση δημοσίων εκτάσεων» και αξιώσεις της Μονής και, αντί η καταγγελία αυτή να σταλεί στον εισαγγελέα για τα περαιτέρω, αρχίζει η διαδικασία των διαφόρων γνωμοδοτήσεων που όπως αποδείχτηκε τελικά ήταν όλες ευνοϊκές για τα συμφέροντα της Μονής Βατοπεδίου. Ο Γ. Δρυς δεν απάντησε ποιος ζήτησε αυτές τις γνωμοδοτήσεις.

Κατά τα άλλα, είπε ότι «το γνωμοδοτικό συμβούλιο αποτελεί εγγύηση για την αυξημένη ισχύ των γνωμοδοτήσεών του και εγώ προσωπικά που δεν είμαι νομικός είχα την αίσθηση της ασφάλειας δικαίου και έκανα δεκτή την ομόφωνη απόφασή του». Ο πρώην υπουργός ανέφερε στην Εξεταστική ότι δε θα υπέγραφε τη γνωμοδότηση εάν υπήρχε έστω και διαφωνία ενός μέλους και ισχυρίστηκε ότι απόδειξη της ορθότητας της απόφασής του ήταν και το ότι, μετά την υπογραφή αυτή, δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τους φορείς της περιοχής. Στα δέκα χρόνια, είπε, από το 1998 έως το 2008, εκδόθηκαν 649 γνωμοδοτήσεις και από αυτές μόνο τρεις ήταν αποφάσεις που δεν έγιναν αποδεκτές από τους υπουργούς.

Ο Γ. Δρυς διέψευσε τη διευθύντρια Γης του υπουργείου Γεωργίας, Σ. Μαντέλη, που κατέθεσε ότι της τηλεφώνησε, προκειμένου να δεχτεί τους μοναχούς της Μονής Βατοπεδίου και είπε ότι απλώς τους συνέστησε να δουν για την υπόθεσή τους την Σ. Μαντέλη, που ηγούνταν της αρμόδιας διεύθυνσης του υπουργείου.

Στην πρωινή συνεδρίαση κατέθεσε ο οικονομικός διαχειριστής της Μονής Α. Κοιρανίδης, ο οποίος από το 2006 διαχειριζόταν τα χρήματα της Μονής Βατοπεδίου, που προορίζονταν για επενδύσεις. Ο Κοιρανίδης είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας «Rassadel», συμφερόντων της Μονής, και η οποία κατέχει το 30% της εταιρείας «Ανθεμιάς» του Α. Πάπιστα, η οποία αγόρασε 64 οικόπεδα της Μονής στη νέα Ραιδεστό Θεσσαλονίκης. Μάλιστα αποκάλυψε στην Εξεταστική ότι είναι ιδιοκτήτης και της εταιρείας «Mateus», επίσης συμφερόντων της Μονής, η οποία «Mateus» κατέχει το 30% του επιχειρηματικού Ομίλου Πάπιστα.

Με βάση τα παραπάνω δημιουργείται πλέον βάσιμα η υποψία ότι όλο αυτό το κύκλωμα των διαφόρων εταιρειών ήταν στην ουσία «βιτρίνα» της Μονής Βατοπεδίου, προκειμένου αυτή να πραγματοποιεί εύκολα τις διάφορες αγοραπωλησίες των ακινήτων της.

Ο Α. Κοιρανίδης είπε στην Επιτροπή ότι το 95% των κερδών της εταιρείας «Rassadel» πήγαινε στη Μονή Βατοπεδίου και ο ίδιος κρατούσε μόνο το υπόλοιπο 5%, ενώ κατέθεσε ότι σε διάστημα δύο χρόνων έγιναν για λογαριασμό της Μονής αγοραπωλησίες μετοχών ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ. Σήμερα, είπε, η «Rassadel» διαθέτει υπόλοιπο περίπου 70 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε ότι στις διάφορες αγοραπωλησίες δε δόθηκαν χρήματα σε κανέναν πολιτικό.

Στη δική του κατάθεση ο εκδότης Δ. Ρίζος «φωτογράφισε» τον Θ. Ρουσόπουλο ως το συντονιστή της όλης υπόθεσης των ανταλλαγών, αλλά φρόντισε να αθωώσει τον πρωθυπουργό και τους άλλους υπουργούς. Παρά τις αλλεπάλληλες ερωτήσεις και την πρόσκληση να καταθέσει συγκεκριμένα στοιχεία που να στηρίζουν την άποψή του ο Δ. Ρίζος δεν το έκανε, επικαλούμενος το δημοσιογραφικό απόρρητο. Είπε απλώς ότι, όπως του μετέφεραν κάποιοι υπουργοί της κυβέρνησης (που δεν τους κατονόμασε), ο Θ. Ρουσόπουλος τηλεφωνούσε σε διάφορους υπουργούς σχετικά με την υπόθεση του Βατοπεδίου. Για τον πρωθυπουργό είπε ότι δεν είχε καμία γνώση και καμία σχέση με την υπόθεση, ενώ αναφερόμενος γενικά σε υπουργούς ανέφερε ότι κάποιοι έβαλαν «εκ παραδρομής» την υπογραφή τους σε διάφορα έγγραφα.

Στην όλη υπόθεση, είπε, υπήρχαν δύο πολιτικοί εγκέφαλοι - που πάλι δεν κατονόμασε - ένας πριν το 2004 επί ΠΑΣΟΚ και ένας μετά, επί κυβερνήσεων της ΝΔ.

Κατά τον Δ. Ρίζο, σε αντίθεση με τον Κ. Καραμανλή, ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ήταν ενήμερος της υπόθεσης, αφού στο γραφείο του είχαν φτάσει σχετικές επιστολές. Η κατάθεσή του ήταν γενικά «ήξεις αφήξεις» και χαρακτηριστικά σε κάποια απάντησή του είπε «Δε λέω ούτε ότι είναι, ούτε ότι δεν είναι» συντονιστής της υπόθεσης ο Θ. Ρουσόπουλος.