Του Ηλία Μακρή από την «Καθημερινή»

Πάντως, εσύ αναγνώστη, είσαι ο μεγάλος τιμώμενος. Πολίτη σε ανεβάζουν, κυρίαρχο σε κατεβάζουν. Βάρδα μην αρχίσεις να δηλώνεις ότι είσαι εργάτης. Κι ακόμα χειρότερα, βάρδα μην αρχίσεις να κάνεις συνειρμούς με μνήμες από την εποχή που σου έλεγαν πως δεν πειράζει που κλείνουν τα εργοστάσια, η χώρα διαθέτει «βαριά βιομηχανία», τον τουρισμό. Ωσπου η στατιστική ψυχρή ξερή άρχισε να καταγράφει κέρδη και μόνο κέρδη από τη μια μεριά της ζυγαριάς και ζημιά και μόνο ζημιά από την άλλη, τη δική σου μεριά. Βέβαια, ορισμένοι ισχυρίζονται πως τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα. Αφού ακόμα έχεις τη δυνατότητα να κάνεις διακοπές στας Ευρώπας που είναι και φτηναί. Και που σημαίνει πως το πρόβλημα βρίσκεται μόνο στους ντόπιους κερδοσκόπους, άρα αρκεί να αλλάξεις τον αγά στο σβέρκο σου με έναν πιο τίμιο και όλα μέλι-γάλα. Στις επόμενες μέρες, ενόψει ΔΕΘ, αυτό το παραμύθι, για τη δυνατότητα καλύτερης διαχείρισης, θα απογειωθεί. Μέχρι και η ΓΣΕΕ με την ΑΔΕΔΥ θα εμφανιστούν από Δευτέρα με εποικοδομητικές προτάσεις. Βάρδα μην πάει η κουβέντα στους μισθούς. Εκεί οι υπογραφές τους έχουν μπει φαρδιές- πλατιές και δεν ανακαλούνται.

Ασχετο: Ευτυχώς και υπάρχουν κι αυτές οι στήλες με το «σαν σήμερα»: Να μας θυμίζουν τι αντιμετώπισε σαν χτες, το 1991, ο Γκορμπατσόφ (ο και «Πίτσα Χατ» επονομαζόμενος): «Ενα κομμουνιστικό πραξικόπημα», όπως έγραφε χτες το «Εθνος». Εμείς, πάντως, ομολογούμε ότι από τη χτεσινή μέρα προτιμούμε να θυμόμαστε έναν άλλον Αύγουστο. Του 1948. Σαν χτες 8.000 μαχητές του ΔΣΕ, που βρίσκονταν αντιμέτωποι με έξι μεραρχίες του αστικού στρατού, είχαν ήδη ολοκληρώσει τον περίφημο ελιγμό τους και πέρασαν από το Γράμμο στο Βίτσι. Κι εκεί που ο Βαν Φλιτ και ο Κιτριλάκης άνοιγαν ουίσκι γιατί στρίμωξαν τους κομμουνιστές, βρέθηκαν οι φαντάροι τους με τις κάννες των όπλων του ΔΣΕ στην πλάτη τους... Με συνέπεια, το Σεπτέμβρη, να αναγκαστεί το επιτελείο του αστικού στρατού να στήσει αποσπάσματα στην είσοδο της Καστοριάς και να εκτελεί φαντάρους που πανικόβλητοι έτρεχαν να σωθούν καθώς στο Μάλι Μάδι είχαν πάθει ήδη πανωλεθρία...

Διά ταύτα: Τις μνήμες τους και τη δουλειά τους αυτοί, την εδραίωση της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας. Τις μνήμες σου και τη δουλειά σου εσύ, την οργάνωση της ανατροπής τους έτσι που να ελαχιστοποιείται η δυνατότητα πισωγυρίσματος.