ΠΟΙΑ «ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΗ»; ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΣΑΣ: «επιχειρηματίες ισχυροί και διεκδικητικοί υπήρχαν σε όλες τις εποχές. Η επαφή τους όμως με την Πολιτική ήταν διακριτική (...) στην παρούσα περίοδο, η μετατόπιση ισχύος και οι αδυναμίες των ηγετών επιτρέπουν, όπως φαίνεται, παρεκτροπές. Οσοι όμως στοχεύουν άλλα ας γνωρίζουν τη διαφορά: η εξουσία των πολιτικών εκπορεύεται εκ του Λαού και γι' αυτό είναι ισχυρή και πολλαπλώς νομιμοποιημένη» (μ' αφορμή τον Βγενόπουλο, το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΑ: «Στη συζήτηση στη Βουλή συγκρούστηκαν δύο βασικές απόψεις (...) η μία είναι η παραδοσιακή αντίληψη την οποία ακολούθησαν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις από το 1974 (...) η δεύτερη άποψη είναι συνολικά η αντίληψη των ηττημένων. Των ηττημένων του 1949 και των ηττημένων του 1989 (...) αν οι εισηγήσεις διαφόρων στόκων είχαν εισακουστεί θα έπρεπε η Ελλάδα μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία να είχε παρεμποδίσει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, να είχε αποτρέψει τους βομβαρδισμούς της Σερβίας, να είχε απαγορεύσει την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, να είχε διώξει τους Τούρκους από την Κύπρο και να έβαζε φραγμό στην επέμβαση των Αμερικανών στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ» (ποιος άλλος; ο jpretenteris@dolnet.gr, επίσης στο ΒΗΜΑ).

Α, ΡΕ... ΜΠΟΡΖΟΦ ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕΣ... «Ας αφήσουμε το ΚΚΕ να ζει στον πλανήτη του και να ντοπάρει ιδεολογικά τους οπαδούς του» (ο συνήθης αντικομμουνιστικός μαϊντανός από τον Γ. Γιαννουλόπουλο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).