To KKE δε θα «ξινίσει τα μούτρα του» και δε θα αισθανθεί άσχημα αν, στο επόμενο διάστημα, επιλυθεί η μία πλευρά του γενικότερου προβλήματος, δηλαδή επιλυθεί το ζήτημα της ονομασίας, ξεκαθάρισε στην αρχή της ομιλίας της χτες στη Βουλή η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, υπενθυμίζοντας ότι τα άλλα κόμματα μετακινήθηκαν προς τη σωστή θέση, που από το 1992 εξέφρασε το ΚΚΕ και είπε ότι το θέμα πρέπει να λυθεί με γεωγραφικό όρο και χωρίς να υπάρχουν όλοι εκείνοι οι παράγοντες που παραπέμπουν σε αλυτρωτικές βλέψεις.

Διευκρίνισε ότι το ΚΚΕ δε συμμερίζεται καθόλου την εκτίμηση ότι όλο το πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής στην περιοχή των Βαλκανίων και με τις γειτονικές χώρες είναι αυτό. Και εξήγησε:

«Δυστυχώς, η Σύνοδος του ΝΑΤΟ εμφανίστηκε σαν μια Σύνοδος που ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό μόνο ως προς το τι αποφασίστηκε για το ζήτημα της FYROM», ωστόσο, όπως είπε, «η Σύνοδος του ΝΑΤΟ ασχολήθηκε με πάρα πολύ σοβαρά και κρίσιμα ζητήματα, τα οποία αφορούν και τον ελληνικό λαό, τους λαούς των Βαλκανίων, της Ευρώπης και όλου του κόσμου. Ηταν μια εξαιρετικά σημαντική Σύνοδος, όσον αφορά στις άγριες και τις τρομοκρατικές προθέσεις της απέναντι στους λαούς. Και μέρος αυτών των αποφάσεων είναι και η Ελλάδα, ανεξαρτήτως του πώς επέδρασε στις τελικές αποφάσεις για τη FYROM το δειλό αυτό "βέτο" που κατατέθηκε στο ΝΑΤΟ».

Η Αλ. Παπαρήγα καυτηρίασε τους μύθους που καλλιεργούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ για την ΕΕ, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «εδώ πέφτουν όλοι οι μύθοι που καλλιεργείτε χρόνια εσείς, καθένας με τον τρόπο του, όσον αφορά στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Και κατήγγειλε «τη θέληση και επιλογή σημαντικών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης που, εάν θέλετε, απηχούν και τις απόψεις και όλων των άλλων κρατών, να μετατραπεί η Ευρωπαϊκή Ενωση σε ένα ευρωπαϊκό ΝΑΤΟ με όλες τις αρμοδιότητες, τις προδιαγραφές, το χαρακτήρα και το ρόλο του ΝΑΤΟ που έχουμε γνωρίσει από τότε που ιδρύθηκε μέχρι τώρα. Πραγματικά, εδώ υπάρχουν ερωτήματα, υπάρχουν αναζητήσεις σε σχέση με εδώ και δεκαπέντε - είκοσι χρόνια. Πρώτα - πρώτα, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τα τελευταία χρόνια, έχει αποφασίσει το εξής πράγμα: Να μην στέλνει πια τους κυανόκρανους, που ξέρουμε ότι έπαιζαν ένα θετικό ρόλο παλαιότερα, όπως για παράδειγμα στην πράσινη γραμμή της Κύπρου και αλλού, όπου επέβλεπαν την εφαρμογή συνθηκών σε διασυνοριακό επίπεδο. Οι κυανόκρανοι που συμμετείχαν, ήταν από χώρες προέλευσης πολύ μακρινές από τις χώρες τις γειτονικές που είχαν πρόβλημα. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών τώρα, όπως έχει παρατηρηθεί, αναθέτει και στο ΝΑΤΟ αποστολές. Μπορεί να αναθέσει και στον Ευρωστρατό. Δεν υπάρχει ούτε αυτός ο τυπικά θετικά ρόλος, είτε θεωρητικά είτε, και σε ορισμένες περιπτώσεις, πρακτικά, που μπορούσε να παίξει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών» (...) «η Ευρωπαϊκή Ενωση διεκδικεί να έχει το δικό της ΝΑΤΟικό ευρωπαϊκό στρατό. Και εδώ το "όχι" πρέπει να είναι στεντόρειο».

Οπως σημείωσε, «εδώ πια δε χωράει σήμερα παραπλάνηση» και συμπλήρωσε ότι η ΕΕ όσο ενισχύεται η ενοποίησή της και στρατιωτικοποιείται θα γίνεται χειρότερα παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα και από το ΠΑΣΟΚ και απ' τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παρακάτω, η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε ότι πρέπει να λυθεί το θέμα της ονομασίας, γιατί τα αγκάθια μπορεί να γίνουν θάμνοι, αλλά «δε μας σώζει τίποτα», τόνισε καθώς «η FYROM είναι ένα αμερικάνικο προτεκτοράτο. Γιατί, και συμφωνίες να κάνουν για γεωγραφικό προσδιορισμό, τόσες συμφωνίες έχουν πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων και έχουν παραβιαστεί. Εκεί είναι το πρόβλημα; Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, γιατί θα πρέπει να νιώθουμε εθνική υπερηφάνεια, εάν επιλυθεί αυτό το ζήτημα, χώρια δε το τι ανταλλάγματα θα έχουν δοθεί. Γι' αυτόν το λόγο τσακώθηκαν και μέσα στο ΝΑΤΟ. Γι' αυτόν το λόγο και η Γαλλία κράτησε αυτή τη στάση, η Γερμανία κράτησε την άλλη, και αύριο, εάν τα βρουν παρασκηνιακά ή αλλάξουν τα μέτωπα και οι συμμαχίες, μπορεί να ξεχάσουν τι ειπώθηκε για τη FYROM. Με την έννοια αυτή, εθνική ομοψυχία τουλάχιστον από την πλευρά μας δεν υπάρχει. Δεν αισθανόμαστε εθνικά ομόψυχοι με την πολιτική της κυβέρνησης» (...) «η εθνική ομοψυχία - για να χρησιμοποιήσω αυτόν τον όρο - για μας προϋποθέτει - θα το πω καθαρά - ταξική αντιιμπεριαλιστική αντιμετώπιση των ζητημάτων».

Σ' αυτό το σημείο υπενθύμισε, σε απάντηση της προσπάθειας ωραιοποίησης της ΕΕ απ' τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, το ρόλο που έπαιξε στα Βαλκάνια, όπου δημιούργησε το πρόβλημα με τη Γιουγκοσλαβία με τη διάλυση της οποίας ευθυγραμμίστηκαν όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και η Ελλάδα, που έγινε ξέφραγο αμπέλι για τα στρατεύματα που κατευθύνονταν προς τη Γιουγκοσλαβία.

Η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε ότι ο ιμπεριαλισμός παίζει επικίνδυνο παιχνίδι και στην περιοχή μας με τις θεωρίες περί αυτοπροσδιορισμού και τόνισε: «Να ξεκαθαρίσω εδώ το εξής: Μιλάμε για τον εθνικισμό κ.λπ. Βεβαίως, τον αντιπαλεύουμε, την ουσία του εθνικισμού. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι όσο διατηρείται η εθνοκρατική οργάνωση - δεν ξέρω για πόσα χρόνια θα διατηρηθεί, εκατοντάδες - είναι εθνικιστική η δράση για τα κυριαρχικά δικαιώματα, για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, η πάλη εναντίον της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ. Στους ιμπεριαλιστές δεν εκχωρούμε κυριαρχικά δικαιώματα. Και με αυτήν την έννοια απορρίπτουμε και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου που αυτά τα βλέπει λίγο αφ' υψηλού. Ακούμε κάτι αριστερές τοποθετήσεις αφ' υψηλού. Ο κοσμοπολιτισμός! Εγινε και αυτός της μόδας. Είναι και αυτός μια μορφή ανοχής για να μην πω υπηρέτησης της λογικής του ιμπεριαλισμού. Οπως επίσης δεν είναι λίγες φορές που ακούσαμε για τη βελούδινη αλλαγή συνόρων. Θέλω, λοιπόν, να θέσω ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, κύριε πρωθυπουργέ. Και δε θα το θέσω πολύ συγκεκριμένα. Θα το θέσω, όμως, επί της ουσίας και θα καταλάβετε. Ανησυχούμε πάρα πολύ γιατί τα τελευταία χρόνια - το παρακολουθούμε αλλά βλέπουμε ότι οξύνεται - η Ευρωπαϊκή Ενωση ακολουθεί μια πολιτική πολύ επικίνδυνη στα Βαλκάνια, κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη που έχει αντανάκλαση ίσως και στη Δυτική Ευρώπη. Και θα πω συγκεκριμένα πώς χρησιμοποιείται το θέμα της αυτοδιάθεσης και του αυτοπροσδιορισμού. Είναι εύηχα συνθήματα και μάλιστα συνθήματα καταξιωμένα στην πάλη την περίοδο της αποικιοκρατίας, σε εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους. Εχουν πάρα πολύ μεγάλη σημασία, φορτισμένα και σήμερα θετικά. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Στα χείλη, όμως, των ιμπεριαλιστών αυτό είναι πράσινο φως για αξιοποίηση υπαρκτών ή ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων. Η Ευρωπαϊκή Ενωση χρηματοδοτεί και στην Ελλάδα, και σε άλλες χώρες, και στα Βαλκάνια υπαρκτές ή αυτοπροσδιοριζόμενες μειονότητες, μετανάστες, με τι στόχο; Για τη βοήθεια για τη γλώσσα, για τα έθιμα και την πολιτιστική ανάπτυξη. Ωραία πράγματα αυτά, αλλά δεν είναι τόσο αγαθές οι προθέσεις. Γιατί δεν τα δίνει στο υπουργείο Πολιτισμού και πρέπει να κάνει απευθείας επαφές; Ξέρετε, έχουμε συγκεκριμένες αποφάσεις του Ευρωδικαστηρίου. Και ξαναλέμε, δεν μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα αποσπασμένα από την πραγματικότητα. Ο αυτοπροσδιορισμός, ο οποίος ισχύει σε προσωπική βάση, σε συγκεκριμένες συνθήκες σε συλλογική βάση και ως επίσημη πολιτική σε μια περίοδο που δημιουργούνται κράτη - προτεκτοράτα, που αλλάζουν σύνορα ποια εξέλιξη θα έχει, ποια εξέλιξη θα έχουμε σ' αυτό το ζήτημα;»

Ακολούθως, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε ότι η στάση απέναντι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι κριτήριο για τη θέση του κάθε κόμματος:

«Θα το πω καθαρά. Είναι σημείο κρίσης και στο μαζικό κίνημα και στο πολιτικό επίπεδο και πολύ περισσότερο η στάση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ. Οχι να λέμε να διαλυθεί το ΝΑΤΟ. Πώς θα διαλυθεί το ΝΑΤΟ αν δεν υπάρχει ρήξη στο εθνικό επίπεδο, ή πώς θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση, αν δεν υπάρχει απειθαρχία και ανυπακοή στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και αυτά δεν αφορούν μόνο τη συζήτηση στη Βουλή. Αυτά πια είναι υπόθεση καθημερινότητας, στη γειτονιά και στον κλάδο. Πειθαρχία, προσαρμογή στην Ευρωπαϊκή Ενωση ή απειθαρχία; Διότι η γραμμή που κυριαρχεί στην Ελλάδα σήμερα και από τα κόμματα εξουσίας και από άλλους είναι η εξής: Να προσαρμοστούμε στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Γιατί να προσαρμοστούμε; Αυτό σημαίνει ένα πράγμα κατ' αρχήν. Το λέω συγκεντρωτικά. Σημαίνει ότι ο λαός ως λαός μιας χώρας - διότι ξαναλέμε ότι δεν καταργείται η εθνοκρατική οργάνωση - δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίσει κάτι το διαφορετικό απ' αυτό που του επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση».

Τέλος, η Αλ. Παπαρήγα επανέλαβε πως η θέση του ΚΚΕ για την ΠΓΔΜ είναι γνωστή, απαίτησε να μην αναγνωριστεί ποτέ το Κοσσυφοπέδιο από την ελληνική κυβέρνηση και συμπλήρωσε: «Ούτε ένας φαντάρος στο Κοσσυφοπέδιο, στη Βοσνία, στο Αφγανιστάν ή όπου αλλού σας ζητηθεί. Οχι στην αντιπυραυλική ασπίδα. Καμιά συμμετοχή. Οχι στον ευρωστρατό. Καμιά συμμετοχή. Αυτή είναι η θέση μας».

Και καταλήγοντας, υπογράμμισε: «Τα έχουμε δώσει όλα, όχι ο λαός βεβαίως. Θα το πω αλλιώς: Εχουν δοθεί όλα και έχουν δοθεί για ποιο λόγο; Γιατί αυτό συμφέρει τον επιχειρηματικό κόσμο. Διότι σου λένε το εξής πράγμα: "Δεν μπορώ να διεκδικήσω κερδοφορία, αν δεν μπω μέσα σ' αυτό το κλαμπ". Εχουν δίκιο. Τι δουλειά έχουν όμως οι λαοί να αισθάνονται ότι είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν και να συμμορφώνονται μ' αυτήν την πολιτική;».