Να «βγάλει λάδι» την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης απέναντι στη λαίλαπα των ευέλικτων μορφών απασχόλησης που εξαπλώνονται ραγδαία επιχειρεί, με ανακοίνωσή του, ο ευρωβουλευτής του «ΣΥΝ» Δ. Παπαδημούλης. Σχολιάζοντας την απάντηση του αρμόδιου επιτρόπου Σπίλντα, σε ερώτησή του για τις συμβάσεις «stage» στην Ελλάδα, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι «η κυβέρνηση οφείλει σαφείς απαντήσεις όχι μόνο στους απογοητευμένους νέους και τις οικογένειές τους, αλλά και στην Κομισιόν..!» Δηλαδή, το στέλεχος του ΣΥΝ επιχειρεί να αθωώσει την πολιτική της ΕΕ και ούτε λόγο - ούτε πολύ να την παρομοιάσει ως τον «προστάτη» των νέων απέναντι στην κακή ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν κάνει σωστά τη δουλειά της.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και παλιότερα του ΠΑΣΟΚ, καθόλου δεν είναι έκθετες απέναντι στην Κομισιόν, αφού το καθεστώς της ευελιξίας που κατατρώει τα δικαιώματα των εργαζομένων σε όλη την ΕΕ είναι κοινό έργο τόσο των εθνικών κυβερνήσεων, όσο και των υπερεθνικών οργάνων της ΕΕ. Το αντίθετο μάλιστα, η Κομισιόν ως θεματοφύλακας και η «σιδηρά χειρ» των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων δεν μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο, όπως θα ήθελε ο Δ. Παπαδημούλης. Καταλαβαίνουμε, βέβαια, τον πόνο του, και την προσπάθειά αυτού και του κόμματός του, ως γνήσιου εκφραστή του ευρωμονόδρομου, να προφυλάξουν το ίματζ της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γι' αυτό, εκτός από την κυβέρνηση, την ίδια την Κομισιόν, έκθετοι απέναντι στη νέα γενιά, στη γενιά της ανασφάλιστης εργασίας, είναι και αυτοί, που - όπως ο ΣΥΝ - συσκοτίζουν και συγκαλύπτουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ και της πολιτικής της.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» το μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ Δ. Στρατούλης δήλωσε στο ραδιόφωνο «Στο Κόκκινο» για την παραχώρηση του μάνατζμεντ του ΟΤΕ στην «Ντόιτσε Τέλεκομ»: «Μιλάμε για το άγιο δισκοπότηρο του ΟΤΕ, μιλάμε για τα άγια των αγίων. Η εκχώρηση του μάνατζμεντ είναι η ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση. Δεν υπάρχει άλλο βήμα πέρα από αυτό».

Τα περί «άγιου δισκοπότηρου» είχε επαναλάβει πριν λίγες μέρες η συνδικαλιστική παράταξη «Αγωνιστική Συνεργασία» (ΣΥΝ) στην Ομοσπονδία Εργαζομένων στον ΟΤΕ (ΟΜΕ-ΟΤΕ) για να υποστηρίξει ότι το αίτημα «δημόσιος έλεγχος του ΟΤΕ» πρέπει να είναι και το μοναδικό στις απεργίες που έγιναν. Στη λογική αυτή είχαν συμφωνήσει οι ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ. Και τι σημαίνει «δημόσιος έλεγχος» μιας καπιταλιστικής επιχείρησης; Οτι κερδίζουν οι εργαζόμενοι; Σταματά η εκμετάλλευση; 'Η δουλεύουν την κοινωνία;

Εκείνες τις μέρες πάλι, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, ισχυριζόταν ότι «ο ΟΤΕ είναι περιουσία του ελληνικού λαού» και ότι «ο κ. Αλογοσκούφης και ο κ. Καραμανλής δεν έχουν κανένα δικαίωμα να εκχωρούν το μάνατζμεντ της δημόσιας περιουσίας στους Γερμανούς επενδυτές». Υπάρχει δηλαδή πανσπερμία δηλώσεων που όλες συγκλίνουν στην ίδια θέση...

Αναδεικνύοντας το... δισκοπότηρο του μάνατζμεντ, ο ΣΥΝ συμβάλλει ώστε να συγκαλύπτεται η ουσία του πραγματικού προβλήματος, που δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι το 72% των μετοχών του ΟΤΕ βρίσκονται στα χέρια των ιδιωτών, με το 60% στα χέρια ξένων θεσμικών επενδυτών, ελέω της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αυτή την πολιτική, που φόρτωσε με χίλια μύρια δεινά τόσο τους εργατοϋπαλλήλους στον Οργανισμό, όσο και συνολικά τους εργαζόμενους, επιχειρεί να αθωώσει ο ΣΥΝ, να αποστρέψει τους εργαζόμενους από το αναγκαίο όσο ποτέ αντιπάλεμά της.

Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με την προσπάθεια του ΣΥΝ να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι μια επιχείρηση μπορεί να ασκεί και φιλεργατική πολιτική, αν το μάνατζμεντ ανήκει στο κράτος που υπηρετεί το κεφάλαιο! Πρόκειται για πραγματικό δηλητήριο στους αγώνες των εργαζόμενων, οι οποίοι έχουν συμφέρον να απομονώσουν, να καταδικάσουν και να προσπεράσουν τέτοιες λογικές. Και επειδή στην τελευταία ανακοίνωση της παράταξης του ΣΥΝ στον ΟΤΕ διαβάσαμε ότι παλεύουν για «επανεθνικοποίηση των επιχειρήσεων στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας όπως ο ΟΤΕ», ρωτάμε: Μιλώντας για «επανεθνικοποίηση», γιατί δε λένε τι θα κάνουν και με τ' άλλα μονοπώλια στο συγκεκριμένου τομέα, «Vodafon», «Wind» κλπ; Και ταυτόχρονα τι θα κάνουν με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που επιβάλλει την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και την οποία ψήφισε με χέρια και με πόδια ο ΣΥΝ; Γι' αυτά δε λένε κουβέντα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γιατί αν τους ρωτήσεις τι θα κάνουν για το θέμα αρχίζουν τα ...περίεργα: «Θα σταθμίσουμε», «θα εξετάσουμε», «θα συνυπολογίσουμε», «θα συγκρίνουμε»...

Λες και δεν πρόκειται για περίπτωση κατάφωρης παραβίασης του - όποιου τέλος πάντων - διεθνούς δικαίου και γενικώς του δικαίου.

Σαν να μην ξέρουν ακόμη και οι πέτρες, γιατί, πώς και από ποιους ξεκίνησε αυτή η ιστορία.

Τελικά, μπορεί να δηλώνουν «υπερήφανοι» για την εξωτερική τους πολιτική, αλλά μοιάζουν μάλλον αποκαμωμένοι.

Φαίνεται ότι ακόμη κι αυτό το «βέτο» που ψέλλισαν στο Βουκουρέστι τους έχει εξοντώσει...

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ μοίρα πάνω - κάτω, όμως, είναι και ο Γιώργος Παπανδρέου. Δηλώνει, βεβαίως, ότι δεν πρέπει να αναγνωριστεί το Κόσσοβο, αλλά κρατάει και «πισινή»...

Πρέπει - υποστηρίζει - να βρούμε τρόπο να νομιμοποιήσουμε την ύπαρξη ελληνικών στρατευμάτων στην περιοχή στο πλαίσιο της KFOR.

Δηλαδή, της στρατιωτικής δύναμης που βρίσκεται πλέον εκεί για έναν και μόνο λόγο: Να εγγυηθεί τη νομιμοποίηση του εγκλήματος που γίνεται στην πράξη.

ΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ θα μπορούσε, όμως, να περιμένει κανείς κι από τους δυο τους; Μπορεί να είναι η περίοδος που θέλουν να μας πουλήσουν αντι-αμερικανισμό (ο καθένας με τον τρόπο του).

Ομως, όλοι γνωρίζουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε. Με κόμματα προσηλωμένα στο να βρίσκεται η Ελλάδα στο επίκεντρο των αμερικανικών και ευρωπαϊκών σχεδιασμών.

Με ό,τι, φυσικά, αυτό συνεπάγεται και για τον ελληνικό λαό, αλλά και για τους λαούς που πλήττονται από τις «παρεμβάσεις» του ΝΑΤΟ.

Γρηγοριάδης Κώστας

Προφανώς, η Ντ. Μπακογιάννη θεωρεί ότι ο ελληνικός λαός καταναλώνει κουτόχορτο. Δεν εξηγείται αλλιώς η σαθρή «επιχειρηματολογία» της με την οποία προσπάθησε να υποστηρίξει τη συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Αφγανιστάν. Ούτε λίγο ούτε πολύ η υπουργός Εξωτερικών προσπάθησε να πείσει ότι η ΝΑΤΟική επέμβαση έγινε επειδή στη μακρινή αυτή χώρα «τα κορίτσια απαγορεύεται να πηγαίνουν σχολείο» ή ότι οι γυναίκες - μοιχές λιθοβολούνται ή επειδή καλλιεργείται το όπιο που «γεμίζει τις αγορές όλης της Δύσης». Με βάση αυτά αναμάσησε το αμερικανικό σύνθημα ότι «βρισκόμαστε στο Αφγανιστάν για ανθρωπιστικούς λόγους». Δεν αξίζει μάλλον να απαντήσει κανείς επί της ουσίας, αφού τα παραπάνω επιχειρήματα έχουν καταρρεύσει προ πολλού, αφήνοντας να αποκαλυφθούν οι πραγματικοί λόγοι της επέμβασης. Ασφαλώς και τους γνωρίζει και μάλιστα πολύ καλύτερα η Ντ. Μπακογιάννη - δεν είναι δυνατόν να μη γνωρίζει ότι μετά την επέμβαση η καλλιέργεια του οπίου πολλαπλασιάστηκε με τις ευλογίες του στρατού κατοχής - αλλά η δουλειά της είναι να υπερασπίζεται τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ξεχνάει όμως ότι δεν απευθύνεται σε «Αμερικανάκια»...

Αντιγράφουμε από το «ναυτίλο» του Στάθη στην «Ελευθεροτυπία» χτες: «Αγρια πράγματα κι απίστευτα! Μιλούσαν χτες στο δελτίο ειδήσεων του Mega πολλοί προσκεκλημένοι για το θέμα της ντόπας. Ανάμεσά τους ο κ. Γιώργος Λιάνης του ΠΑΣΟΚ κι απέναντί του η κυρία Ελένη Αυλωνίτου, πρώην πρωταθλήτρια κολύμβησης, υποψήφια του ΣΥΝ για τη δημαρχία του Γαλατσίου και εργοφυσιολόγος στο επάγγελμα. Η κυρία Αυλωνίτου, λοιπόν, έκανε σκληρή κριτική στον κ. Λιάνη για τα πεπραγμένα του εν εξουσία, ώσπου ο πρώην υφυπουργός εξερράγη και την τάπωσε: "Μα εσείς, κυρία μου, ήσασταν ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ μου τότε! Γιατί δε μου τα λέγατε όλα αυτά εγκαίρως;". Μούγκα η κυρία Αυλωνίτου ή αλλιώς η αιδήμων σιωπή της πάπιας. Απτόητος ο Λιάνης επανερχόταν: "Ησασταν Σύμβουλός μου ή μήπως όχι;". Τσιμουδιά η κυρία Αυλωνίτου. Κιχ...».

Εμείς δε χρειάζεται να σχολιάσουμε τίποτα. Η Ελ. Αυλωνίτου είναι στέλεχος του Συνασπισμού και προφανώς εμπίπτει σε εκείνη την κατηγορία στελεχών του ΣΥΝ για τα οποία η Τόνια Αντωνίου του ΠΑΣΟΚ είχε δηλώσει στις 21 Γενάρη του 2004 - σε εκπομπή της ΝΕΤ και σε απάντηση της κατηγορίας του Π. Λαφαζάνη ότι το κόμμα της δημιούργησε ένα «αλαζονικό κράτος» - το εξής: «Μα, τι λέτε; Οι μισοί γενικοί γραμματείς της κυβέρνησης είναι του Συνασπισμού»!