Λένε και κρύβουν...
Κάμποσες λέξεις ξόδεψε στο χτεσινό του άρθρο στο «Εθνος» ο Α. Καρίτζης (μέλος της Πολιτικής Γραμματείας και υπεύθυνος του Γρ. Τύπου του ΣΥΝ) για να πείσει πως ο ΣΥΝ έχει πρόγραμμα. Τόσες πολλές λέξεις και φράσεις που μοιάζει με εκείνον που φτιάχνει κόμπους μόνος του, αλλά κρύβει το γιατί τους φτιάχνει και πιο πολύ κρύβει τη λύση τους. Για παράδειγμα: Ισχυρίζεται πως «η Αριστερά οφείλει να έχει σαφή και συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση υπεράσπισης των συμφερόντων των "από κάτω"» ή σε άλλο σημείο «το ότι εμείς επιχειρούμε κάθε φορά να φτιάχνουμε ένα καλύτερο πολιτικό πρόγραμμα... έχει να κάνει με την υπευθυνότητα που αντιμετωπίζουμε το ρόλο ενός αριστερού κόμματος μέσα στην κοινωνία». Λέει ταυτόχρονα «πώς να λύσεις το πρόβλημα της δημόσιας δωρεάν Υγείας και Παιδείας ή το Ασφαλιστικό χωρίς το κράτος να δώσει χρήματα;».
Ωραία βάζει τα ερωτήματα, αλλά δε δίνει απαντήσεις. Γιατί καλά λέει ότι το κράτος δε δίνει λεφτά, αλλά δε λέει κουβέντα για το ζήτημα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην Ασφάλιση και της εμπορευματοποίησης της Υγείας και της Παιδείας, ως πολιτικής που απορρέει από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που ψήφισε ο ΣΥΝ, αλλά και τη Συνθήκη της Λισαβόνας για την ανταγωνιστικότητα, για την αναγκαιότητα της οποίας κάνει λόγο και ο ΣΥΝ. Πολύ περισσότερο δεν κάνει λόγο για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σ' αυτούς τους τομείς. Πώς, λοιπόν, θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΝ αυτά τα προβλήματα; Μήπως με «αναδιανομή» και «δίκαιη κατανομή βαρών» ή με «κοινωνικό συμβόλαιο» με τους μονοπωλιακούς ομίλους; Αυτά είπαν στο συνέδριό τους. ΄Η με ένα καλό δημόσιο τομέα ανταγωνιστικό στον ιδιωτικό; Ξέρουν πως οι επιχειρηματίες δεν κάνουν συμβόλαια. Ξέρουν πως ο ιδιωτικός τομέας συγκεντρώνεται και διεισδύει στο Δημόσιο που στο σημερινό σύστημα λειτουργεί και αυτός με τους νόμους της αγοράς. Αλλά πώς θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα των από κάτω; Πώς θα δείξει αυτή την υπευθυνότητα; Σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, με τα μονοπώλια; ΄Η σε διαπραγμάτευση με τους επιχειρηματίες από κοινού με τις άλλες δυνάμεις των κομμάτων της πλουτοκρατίας σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, όπως κάνει μέχρι τώρα; Και πώς πολιτικά θα τους υπερασπιστεί, όταν την ίδια ώρα βαδίζει στον ευρωμονόδρομο και απεχθάνεται μετά βδελυγμίας την εναντίωση σ' αυτόν το δρόμο;
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν απαντά. Εμείς συμφωνούμε, έχουμε πειστεί πως πρόγραμμα έχουν και πολύ υπεύθυνο μάλιστα. Υπεύθυνο στη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του συστήματος και αυτά τα άρθρα γράφονται ακριβώς για να βεβαιώσουν το κεφάλαιο πως έχουν αυτήν ακριβώς την «υπευθυνότητα». Τα φραστικά τάχα φιλολαϊκά τερτίπια είναι πάλι για να πείσουν το κεφάλαιο πως μπορούν με τον ίδιο υπεύθυνο τρόπο να μπερδέψουν το λαό. Ελα όμως που το έχουμε ξαναδεί το έργο...
Κ. Ν.