Στην Ελλάδα όπου

*

α) οι 8 στους 10 μισθωτούς εργάζονται με εισόδημα που κυμαίνεται από 501 έως 1.000 ευρώ το μήνα

β) οι 2 στους 3 ημιαπασχολήσιμους έχουν καθαρό μηνιαίο εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ

γ) το 20% των φτωχότερων Ελλήνων έχουν εισόδημα 6 φορές μικρότερο από το εισόδημα του 20% των εύπορων Ελλήνων

δ) οι 8 στους 10 εργαζόμενους σε καθεστώς μερικής απασχόλησης είναι γυναίκες

ε) το μέγεθος της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 25% του όγκου της δηλωμένης απασχόλησης

στ) οι περίφημες νέες θέσεις εργασίας αφορούν κατά 20% στη μερική απασχόληση και κατά 50% σε προσωρινή απασχόληση

*

εδώ, σε αυτή τη χώρα,

οι κύριοι της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΕΒ, οι «σοφοί» του Αναλυτή, του ΔΝΤ και της ΕΕ, θέλουν να επιβάλουν μέτρα στο Ασφαλιστικό, τα οποία,

όπως αποδεικνύουν όλα τα στοιχεία για όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ όπου ανάλογα μέτρα εφαρμόστηκαν από τη δεκαετία του '90,

είχαν αποτέλεσμα μειώσεις κατά μέσο όρο 20% στο επίπεδο των συντάξεων, ακόμα και για τις κατηγορίες των φτωχότερων συνταξιούχων, που στην Ελλάδα ζουν με τα ψίχουλα των 300 και 400 ευρώ!

*

Ομως, πόσο πιο κάτω μπορεί να πέσει η σύνταξη των ανθρώπων που ο μισθός - φιλοδώρημα (επί τη βάσει του οποίου θα υπολογιστεί η σύνταξή τους) είναι 500 - 1.000 ευρώ;

Πόσο παραπάνω (και όχι μόνο από κοινωνική αλλά και βιολογική άποψη) μπορεί να ανέβει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για τις νέες γενιές των εργαζομένων, όταν με τις παρούσες εργασιακές σχέσεις των τρίωρων και τετράωρων, ο σημερινός «τετραωρίτης» θα πάρει σύνταξη στα ...90;

Πώς έχουν το θράσος να μιλούν για ...φεμινισμό μέσω της εξίσωσης των ασφαλιστικών ορίων για γυναίκες και άντρες, όταν τα πρώτα θύματα των εργασιακών σχέσεων, που απαγορεύουν ακόμα και το «όνειρο» της σύνταξης, είναι ακριβώς οι γυναίκες και οι νέοι;

*

Η πολιτική τους στο Ασφαλιστικό δεν είναι «αιτία πολέμου», όπως ακούστηκε από διάφορους «λεονταρίζοντες» - και πάντα συνδαιτυμόνες της κυβέρνησης στα τραπέζια του «διαλόγου». Είναι ο πόλεμος ο ίδιος, που τελεσιγραφικά κήρυξαν στην εργατική τάξη της χώρας. Ας μην έχουν αυταπάτες. Αυτός ο πόλεμος δε θα κριθεί στα διαβούλια μεταξύ των καρεκλοκένταυρων. Θα κριθεί στους δρόμους.