Οσο και αν επιμένει υποκριτικά η κυβέρνηση ότι στόχος της με το νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) είναι η βελτίωση της οδικής ασφάλειας, κοινή πεποίθηση είναι ότι η αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού προβλήματος δεν μπορεί να βασίζεται σε εισπρακτικού και κατασταλτικού χαρακτήρα μέτρα. Αλλωστε, δεν είναι μόνον η κακή οδική συμπεριφορά των όποιων οδηγών αιτία των ατυχημάτων, αλλά και μια σειρά άλλοι παράγοντες, όπως, π.χ., το ίδιο το ανεπαρκές και σε πάρα πολλά σημεία επικίνδυνο οδικό δίκτυο.

Ηδη, την αντίθεσή τους με τα υπέρογκα πρόστιμα που προβλέπει ο νέος ΚΟΚ έχουν εκφράσει πολλοί επιστημονικοί φορείς, ενώ δε λείπουν και οι φωνές που υποστηρίζουν πως υπάρχουν και άρθρα που διέπονται από αντιεπιστημονικές αντιλήψεις.

Επειδή το θέμα είναι σοβαρό, πρωτίστως απαιτείται η ενημέρωση του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας, απαιτείται η καλλιέργεια συνείδησης οδικής ασφάλειας ακόμα και από την προσχολική ηλικία. Από εκεί πρέπει να αρχίσει κανείς και όχι από τα εισπρακτικά μέτρα που επέλεξε η κυβέρνηση. Αλλωστε, για την οδική ασφάλεια υπάρχει από το 1996 ομόφωνο πόρισμα Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, μόνο που οι ομόφωνες αυτές προτάσεις έχουν μείνει στα χαρτιά. Οπως στα χαρτιά έχουν μείνει, επίσης, και δεκάδες μελέτες αρμόδιων επιστημονικών φορέων και πανεπιστημίων.

Κοντολογίς, με πνεύμα καταστολής και επιβολής ποινών, είναι σίγουρο ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται. Οσο το θέμα της οδικής ασφάλειας δεν «εισάγεται» στην Εκπαίδευση, από τις πρώτες της βαθμίδες, κάθε συζήτηση και κάθε μέτρο είναι άνευ ουσιαστικής σημασίας.