Το INTERNET και η "ηλεκτρονική δημοκρατία" | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Το INTERNET και η "ηλεκτρονική δημοκρατία"

"Τα computer μετρούν μυστικά τις συνεδριάσεις. / Ως εκτελεστή του κράτους ορίζουν το computer - τρομοκράτη. / Κωδικοί γνωρίζουν τα αισθήματά σου/. Σ' ένα τσιπ φυσώ τον άνθρωπο/ πάνω στους φερρίτες να υπολογίζουν στο μέλλον/ οι προγραμματιστές τις εντολές τους".

Η τεχνολογία και οι τράπεζες πληροφοριών του παρόντος και πολύ περισσότερο του μέλλοντος, μας υπόσχονται μια ακόμη εντονότερη ανισοκατανομή της πληροφορίας και της γνώσης. Μέσα σε μια κοινωνία δεδομένων ανισοτήτων, οι τεχνολογικές εξελίξεις δεν μπορούν παρά να δουλέψουν προς όφελος των κατεστημένων συσχετισμών δύναμης.

Ομως το πρόβλημα δε βρίσκεται στην ποσότητα της διακινούμενης πληροφορίας, αλλά στην ποιότητα. Το να κατακεραυνώνει κανείς την επέλαση της πληροφορικής είναι αρκετά εύκολο. Γίνεται όμως κουραστικό. Η κριτική είναι αντιθέτως συναρπαστική όταν γίνεται "εκ των έσω" και με στοιχεία. Εχοντας πάντοτε επίγνωση όμως και των κινδύνων όταν ανακαλύπτεις ένα καινούριο αντικείμενο ή chip χρήσης, ανακαλύπτεις πάντα και ένα "ατύχημα". Οι κίνδυνοι: μαζί με κάθε καράβι υπάρχει και το ναυάγιο. Το περίεργο με τους High Way, τις λεωφόρους της πληροφορικής ή το νέο προϊόν του ΙΝΤΕΡΝΕΤ είναι ότι το ατύχημα δε φαίνεται, είναι άυλο, σαν τα κύματα που μεταφέρουν τις πληροφορίες. Ετσι αυτός ο Κυβερνοκόσμος ή Κυβερνοχώρος είναι η πολιτική του χείρονος. Οταν το 1947-48 εμφανίστηκε η επιστήμη της πληροφορικής, ο Winer έλεγε ότι ήταν κάτι πολύ καλό που μπορεί να εξελιχθεί και σε κακό.

Ο μύθος πως το INTERNET λυτρώνει ή εξισώνει τους ισχυρούς με τους αδύνατους ή ότι ρίχνει γέφυρες μεταξύ αγνώστων χρηστών από διαφορετικές ηπείρους είναι η μισή αλήθεια. Οι λεωφόροι της πληροφορικής όμως δεν είναι μόνο το INTERNET. Από την 1η Δεκεμβρίου 1997 άρχισε η εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν και για την Ελλάδα στο βασικό σκέλος, που είναι: Η συγκέντρωση, η επεξεργασία και η μεταφορά πληροφοριών για τους πολίτες που διακινούνται στο Κράτος Σένγκεν της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το Κεντρικό Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (sis) έχει την έδρα του στο Στρασβούργο. Η συνθήκη είναι ο χαφιές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα θεσμοθετήθηκε στη χώρα μας με την ψήφιση του νόμου 24244/97 για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και με το νόμο 2524/27.06.97 με τον οποίο επικυρώθηκε η Συνθήκη Σένγκεν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Σύμφωνα με τις συμβάσεις της Συνθήκης Σένγκεν, θα καταχωρούνται πληροφορίες για όσους πολίτες υπάρχει υποψία ότι έχουν σχέση με το οργανωμένο έγκλημα ή είναι "ύποπτοι" για απειλή της δημόσιας τάξης και της ασφάλειας (Αρθρο 93). Επίσης, η συγκέντρωση των πληροφοριών θα γίνεται με τη μέθοδο της "διακριτικής" παρακολούθησης (Αρθρο 99). Σίγουρα η Σένγκεν δεν έχει να κάνει με δαιμονισμένους αριθμούς και άλλα φαντάσματα, αλλά με ένα μηχανισμό διαχείρισης μιας βάσης δεδομένων της πολιτικής εξουσίας και των παραγώγων της. Αυτή είναι η ουσία. Η συζήτηση που γίνεται σήμερα για την αναγκαιότητα λογοκρισίας στον Κυβερνοχώρο με νόμιμο τρόπο και έτσι οι μηχανισμοί πληροφοριών να είναι αποενοχοποιημένοι και χειραφετημένοι, είναι και αυτός ένας άλλος μύθος, γιατί αυτό συνδέεται άμεσα με τον μελλοντικό έλεγχο των βάσεων δεδομένων. Τη δύναμη καταστολής και ελέγχου.

Υπάρχει σήμερα και είναι δεδομένο ένα υπερ-υπουργείο παγκόσμιας πληροφόρησης: η NSA, η αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας, που σίγουρα έχει σχέση με το INTERNET. Είναι βέβαιο πως σχεδιάζει τους τρόπους για την εγκαθίδρυση κράτους - ελέγχου, ακόμη και στην Ευρώπη των οικονομικών συμφερόντων της. Πόσο λοιπόν το INTERNET αντιστέκεται σ' όλα αυτά; Δηλαδή στη θεσμοθέτηση κρατών - φρούρια; Σίγουρα όλα συνδέονται μ' ένα παγκόσμιο σύστημα εξουσίας στα χέρια σχεδιαστών της πληροφορικής, του Πενταγώνου - που είναι άμεσα σε θέση να καταγράψουν τον "εσωτερικό" και "εξωτερικό" εχθρό.

Μια απόδραση από το Κράτος Σένγκεν μοιάζει σχεδόν αδύνατη. Τα σύνορα κλείνονται αυτόματα και μοιάζουν απαραβίαστα. Ισως είναι απαραβίαστα και τα σύνορα της λογικής μας. Εναντίον αυτής της ομοιομορφίας πολιτιστικής - κοινωνικής - ολιγαρχικής, υπάρχει η ευαισθησία των πολιτών. Εδώ θα κριθεί η μάχη. Οδεύουμε προς μια κοινωνία δύο ταχυτήτων - όπου κάποιοι έχουν πρόσβαση στην οικονομική πληροφορία και κάποιοι όχι! Οι πλούσιοι και οι φτωχοί του μέλλοντος οδηγούνται σύντομα και στο χώρο της πληροφορικής σε σύγκρουση. Η εργατική τάξη είναι σ' όλα αυτά η δύναμη της ανατροπής.

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ